Mediacje w pracy pedagoga WS-2F-MPP

Wiedza
ma uporządkowaną wiedzę o roli mediatora i jego pracy w polu edukacji, wychowania, opieki, wsparcia;
ma uporządkowaną wiedzę na temat działań diagnostycznych, związanych z powstawaniem i rozwiązywaniem konfliktów między jednostkami oraz grupami;
ma uporządkowaną wiedzę na temat procesów komunikowania interpersonalnego i wpływu komunikacji na owe relacje między ludźmi;

Umiejętności
wykorzystując wiedzę teoretyczną z pedagogiki i innych dyscyplin z nią powiązanych, potrafi zidentyfikować i opisać problem lub wskazać potrzeby;
potrafi wybrać i zastosować właściwy sposób postępowania, dobrać środki i metody pracy w celu poprowadzenia sesji mediacyjnej, a także organizowania mediacji w pracy opiekuńczej, wychowawczej i działalności pomocowej;
posiada pogłębione umiejętności komunikacyjne;
potrafi udzielać informacji zwrotnej, wspierając innych w samodzielnym zdobywaniu wiedzy i planowaniu własnych działań;

Kompetencje społeczne
jest wrażliwy na problemy społeczne i edukacyjne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania pedagogiczne na rzecz interesu publicznego, w tym osób wymagających opieki lub pomocy;

- aktywność i zaangażowanie studentów w czasie rzeczywistym na zajęciach
- praca zespołowa na zajęciach
- zajęcia metodą warsztatową
Studenci przeprowadzają autorskie zajęcia grupowe oraz wspólnie omawiają cel zajęć, zastosowane metody i formy
Sprawdzanie obecności na zajęciach

1. Czyżowska, N. (2018). Mediacje szkole – narzędzie rozwoju uczniów i nauczycieli. Fides et Ratio,2(34), 197–206.
2. Duda, A.K. (2019). Masz prawo do mediacji w szkole. Zarys pracy mediatora szkolnego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
3. Duda, A.K., Łukasik, J. (2011). Mediacje jako alternatywny sposób rozwiązywania sporów w szkole. Pedagogiczne Konteksty Komunikacji, 4, 20–28
4. Kalisz, Z., Zienkiewicz, A. (2009). Mediacja sądowa i pozasądowa. Zarys wykładu. Warszawa: Wolters Kluwer.
5. Korybski, A. (1993). Alternatywne rozwiązywanie sporów w USA. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
6. Leszczyńska, E. (2011). Mediacje rówieśnicze jako forma rozwiązywania konfl iktów w szkole i przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym uczniów. W: W. Heller (red.), Czy polska szkoła ceni dobrą rozmowę. Komunikacja interpersonalna w edukacji (s. 30–46). Poznań–Kalisz: Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu Wydział Pedagogiczno-Artystyczny.
7. Lewandowska-Kidoń, T. (2015). Rola pedagoga we współczesnej szkole w opinii nauczycieli i studentów pedagogiki. W: T. Zubrzycka-Maciąg, M. Korczyński, M. Okrasa (red.), W trosce o wychowanie (s. 239–251). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
8. Lewicka-Zelent, A., Percheta-Kowalik M. (2014). Mediacja sądowa w opinii nieletnich przejawiających i doświadczających przemocy. Resocjalizacja Polska, 8, 157–172.
9. Moore, W. (2016). Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów. Warszawa: Wolters Kluwer.
10. Młynarczyk-Karabin, E. (2020). Znaczenie mediacji rówieśniczych w funkcjonowaniu społecznym dzieci ze spektrum autyzmu. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 594(9), 41–50.
11. Tłuściak-Deliowska, A., Dernowska, U. (2016). Kultura współpracy w szkole w percepcji szkół gimnazjalnych. Studia Edukacyjne, 40, 127–148.
Google Scholar
12. Winiarska, A. (2018). Mediacje i inne „praktyki naprawcze” w środowisku szkolnym. W: E. Gmurzyńska, R. Morek (red.), Mediacje. Teoria i praktyka (s. 451–471). Warszawa: Wolters Kluwer.
13. Wojtanowicz, K. (2016). Mediacje rówieśnicze jako metoda wychowawcza. Studia Socialia Cracoviensia, 8(2), 145–155.

21. Wojtkowiak, M., Potaczała-Perz, K. (2014). Mediacja w profilaktyce szkolnej. Resocjalizacja Polska, 6, 135–150.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WS-2F-MPP w USOSweb