Podstawowe formy pomocy psychologicznej dla dzieci i młodzieży i ich rodzin SP-PFP

•Działalność profilaktyczna, terapeutyczna, edukacyjna, interwencja w sytuacjach kryzysowych: formy pomocy, adresaci pomocy, osoby udzielające pomocy.
•Analiza I: formy pomocy adresowane do jednostki a formy pomocy adresowane do otoczenia, w którym żyje - problem efektywności krótko- i długoterminowej, problem wzajemnych związków obu form pomocy.
•Analiza II: formy pomocy indywidualnej w kolejnych okresach dzieciństwa i dorastania - wskaźniki i wyznaczniki ich efektywności.
•Analiza III: formy pomocy adresowanej do opiekunów dzieci i młodzieży w kolejnych okresach dzieciństwa i dorastania - wskaźniki i wyznaczniki ich efektywności.
•Rola osób znaczących z otoczenia dziecka w procesie budowania, realizacji i ewaluacji programów pomagania (profilaktycznych, terapeutycznych, edukacyjnych, interwencyjnych).
•Terapia rodzin
W wyniku kształcenia psycholog nabędzie umiejętność:
•sformułowania zaleceń terapeutycznych dostosowanych do rodzaju zaburzeń, właściwości dziecka i jego środowiska,
•prowadzenia indywidualnych i grupowych oddziaływań terapeutycznych wobec dziecka,
•prowadzenia oddziaływań terapeutycznych wobec członków rodziny dziecka,
•prowadzenia konsultacji dla osób z rodzinnego i szkolnego otoczenia dziecka,
•opracowywania i wprowadzania programów edukacyjnych i profilaktycznych,
•promowania wiedzy o rozwoju dziecka i jego zagrożeniach