Prowadzony w cyklach: 2020Z, 2020Zn, 2021Z, 2021Zn, 2022Z, 2022Zn, 2023L, 2024L

Punkty ECTS: brak danych

Język: polski

Organizowany przez: Instytut Pedagogiki (dla: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej)

Kierunki pedagogiki współczesnej PE-3F-KPE

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aa546b23720614fdaa14ad0b7f04b6f52%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=2c88a87f-b6ac-4ed5-9077-6d3a14ef3795&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Opis treści programowych
Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.
Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania - warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika fenomenologiczna. Pedagogiczne recepcje fenomenologii; podstawowe pojęcia fenomenologii (fenomen, istota rzeczy, kategorialne stany rzeczy, świat życia codziennego) oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki. Fenomenologia jako metoda postępowania badawczego; wybrane fenomeny wychowania i kształcenia (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego).
Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego z wyeksponowaniem związków z egzystencjalną rangą kategorii dialogu). Pedagogika dialogu. Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka.
Pedagogika hermeneutyczna. Kategorie: przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania zorientowane hermeneutycznie; hermeneutyka jako metoda postępowania badawczego; wychowanie i kształcenie jako samowychowanie i samokształcenie oraz problematyzowanie tego, co znane i nieznane, oswojone i inne (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego).
Pedagogika pragmatyzmu. Sposób rozumienia świata społeczno-kulturowego (role kategorii zmiany i różnorodności). Sposób rozumienia wiedzy i działania, godnych zaufania. Podstawowe idee praktyki edukacyjnej: uczenie się przez działanie i doświadczenie, afirmacja indywidualizmu pedagogicznego, praktyka edukacyjna jako praktyka na rzecz demokracji społecznej (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Nowe postacie i wymiary humanistycznych idei w teorii i praktyce pedagogicznej (idee pajdocentryzmu, pedagogiki międzykulturowej, pedagogiki negatywnej, psychologii humanistycznej - w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych się do tych nurtów). Pedagogika emancypacyjna. Podstawowe założenia i twierdzenia; kulturowe wytwarzanie różnicy rodzajowej; wychowanie i kształcenie jako reprodukowanie ukrytych wzorców nierówności; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji. Założenia i przesłanki pedagogiki krytycznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa (w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego). Pedagogika postmodernistyczna. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy; kategoria płynności: płynne czasy, płynny lęk; płynne ryzyko; pedagogiczne postacie i aplikacje teorii ponowoczesnej(w ramach ćwiczeń omawiane są źródłowe egzemplifikacje problemów i rozstrzygnięć odnoszonych do teorii i praktyki edukacyjnej tego nurtu pedagogicznego).

W cyklu 2020Z:

Opis treści programowych
Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne korzenie i źródła inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej.

Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm).

Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych).

Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki).

Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej).

Pedagogika egzystencjalna (podstawowe założenia, kategorie egzystencjalizmu – wolność, odpowiedzialność, tragizm; teoretyczne i praktyczne aplikacje pedagogiczne), pedagogika dialogu (idee filozofii dialogu, postacie i przejawy pedagogiki zorientowanej dialogicznie).

Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania).

Pedagogika krytyczna (teoria krytyczna i jej implikacje pedagogiczne; problem społecznych uprawomocnień, ich kryzysu i rozpadu). Pedagogika emancypacyjna (podstawowe założenia i twierdzenia; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji).

Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej).

W cyklu 2020Zn:

Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm).

Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych).

Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki).

Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej).

Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania).

Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej).

W cyklu 2021Z:

Opis treści programowych
Epistemologiczne i metodologiczne przesłanki systematyzacji kierunków pedagogiki współczesnej. Filozoficzne źródła i przesłanki inspiracji kierunków pedagogiki współczesnej. Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.
Pedagogika pozytywistyczna. Socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych. Podstawowe założenia i przesłanki pedagogiki analityczno-empirycznej podejście eksperymentalne; behawioralne wzorce myślenia i działania (warunkowanie klasyczne i instrumentalne w wychowaniu i kształceniu).
Pedagogika kultury. Kategoria kultury i jej eksplikacje na rzecz procesów wychowawczo-edukacyjnych; humanistyczny wymiar pedagogiki kultury; odmienność uprawomocnień nauk przyrodniczych i nauk humanistycznych; kategorie duchowości ludzkiej oraz świata ducha jako metodologiczne podstawy wiedzy humanistycznej; wychowanie jako internalizacja wytworów i wartości kulturowych.
Pedagogika fenomenologiczna. Pedagogiczne recepcje fenomenologii; podstawowe pojęcia fenomenologii (fenomen, istota rzeczy, kategorialne stany rzeczy, świat życia codziennego) oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki. Fenomenologia jako metoda postępowania badawczego; wybrane fenomeny wychowania i kształcenia.
Pedagogika personalistyczna. Postacie myśli personalistycznej, pryncypia personalistycznej praktyki pedagogicznej; personalizm jako afirmacja osobowego wymiaru istnienia; kategorie osoby, wartości, wspólnoty; wychowanie i kształcenie jako urzeczywistnianie człowieczeństwa i wychowanie do wartości.
Pedagogika egzystencjalna. Egzystencjalizm jako zjawisko kulturowe; egzystencjalne sposoby problematyzowania ludzkiego życia i jego rozwoju; podstawowe kategorie: jednostkowość, sytuacyjność, autokreacja, wybór; wychowanie i kształcenie jako inicjowanie samo-stwarzania na drodze urzeczywistniania własnego indywiduum oraz niepowtarzalnego miejsca w świecie.
Pedagogika dialogu. Dowartościowanie intersubiektywnej przestrzeni „Pomiędzy” i otwarcie na drugiego człowieka; podstawowe kategorie: relacja, mowa, spotkanie, inność; wychowanie i kształcenie jako uobecnienie (siebie samego) i pedagogiczne obejmowanie troską na drodze urzeczywistniania samego siebie w relacji do drugiego człowieka.
Pedagogika hermeneutyczna. Kategorie: przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania zorientowane hermeneutycznie; hermeneutyka jako metoda postępowania badawczego; wychowanie i kształcenie jako samowychowanie i samokształcenie oraz problematyzowanie tego, co znane i nieznane, oswojone i inne.
Pedagogika a psychoanaliza i psychologia humanistyczna. Problem struktury osobowości oraz jej determinantów; problem wyznaczników zdrowej struktury osobowości; problem cyklów rozwoju człowieka i ich znaczenia dla przebiegu procesów edukacyjnych.
Pedagogika emancypacyjna. Podstawowe założenia i twierdzenia; kulturowe wytwarzanie różnicy rodzajowej; wychowanie i kształcenie jako reprodukowanie ukrytych wzorców nierówności; problem równouprawnienia oraz ukrytych form społecznej dyskryminacji.
Założenia i przesłanki pedagogiki krytycznej. Krytyka fabrykowania uprawomocnień i ukrytych form autorytaryzmu; podstawowe kategorie: „przemoc symboliczna”; „kolonizacja”; ukryty „program szkoły”; „racjonalność instrumentalna i komunikacyjna”. idea descholaryzacji społeczeństwa.
Idee nurtu Nowego Wychowania. Pajdocentryzm jako afirmacja podmiotowości i autonomii świata dziecięcego; krytyka tradycyjnego modelu wychowania i kształcenia; wybrane postacie współczesnej realizacji idei pajdocentrycznych (edukacja alternatywna, antyautorytarna; antypedagogika/postpedagogika).
Podstawowe założenia i przesłanki pragmatyzmu. Edukacyjna idea progresywizmu; pragmatyczna koncepcji wychowania i nauczania; szkoła a życie społeczne; edukacja jako proces rekonstrukcji doświadczeń.
Podstawowe założenia i przesłanki idei wielokulturowości. Cele edukacji międzykulturowej; uwarunkowania rozwoju pedagogiki międzykulturowej; Zadań i strategie edukacji międzykulturowej we współczesnym świecie.
Pedagogika postmodernistyczna. Sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie: rozpad wielkich narracji, kultura instant, kultura zainscenizowanej różnicy; kategoria płynności: płynne czasy, płynny lęk; płynne ryzyko; pedagogiczne postacie i aplikacje teorii ponowoczesnej.

W cyklu 2021Zn:

Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm).

Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych).

Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki).

Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej).

Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania).

Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej).

W cyklu 2022Zn:

Różne typologie, klasyfikacje i stosowane w ich ramach kryteria różnicowania i podziałów kierunków pedagogiki współczesnej.

Pedagogika pozytywistyczna (założenia filozofii pozytywistycznej, socjotechniczne projektowanie oddziaływań pedagogicznych: socjologizm, psychologizm, pedagogizm).

Pedagogika kultury (założenia i postacie; kategoria kultury i jej eksplikacje dla procesów wychowawczo-edukacyjnych).

Pedagogika fenomenologiczna (źródła pedagogicznych recepcji fenomenologii, podstawowe kategorie filozofii fenomenologicznej oraz ich teoretyczne i praktyczne aplikacje na gruncie pedagogiki).

Pedagogika personalistyczna (różne odsłony myśli personalistycznej, podstawowe kategorie personalizmu, pryncypia i akcenty personalistycznej praktyki pedagogicznej).

Pedagogika hermeneutyczna (kategorie przedrozumienia, rozumienia, dziejowości; pedagogiczne pryncypia i zastosowania).

Pedagogika postmodernistyczna (sytuacja człowieka w ponowoczesnym świecie, założenia i pedagogiczne aplikacje teorii ponowoczesnej).

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ

Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022Zn:

W cyklu 2021Z:

W cyklu 2020Z:

W cyklu 2023L:

W cyklu 2021Zn:

W cyklu 2024L:

W cyklu 2020Zn:

W cyklu 2022Z:

Efekty kształcenia

Wiedza
Zna i rozumie proces różnicowania teoretycznego pedagogiki jako nauki. Zna elementarną systematykę głównych kierunków teoretycznych i paradygmatów pedagogiki.
Zna i rozumie podstawowe implikacje głównych kierunków teoretycznych pedagogiki dla pojmowania procesu wychowania i kształtowania jego praktyki.
Zna i rozumie główne wyznaczniki teoretyczne i metodologiczne wybranych kierunków teoretycznych pedagogiki, w tym ich przesłanki filozoficzne i naukoznawcze w zakresie pojmowania pedagogiki jako nauki, przedmiotu jej badań i sposobu poznania naukowego.

Umiejętności
Potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę na temat nurtów pedagogiki współczesnej w celu analizowania i interpretowania problemów pedagogicznych. Potrafi dokonywać analiz tekstów naukowych z dyscypliny pedagogika.
Potrafi przygotować prezentację zagadnienia pedagogicznego związanego z konkretną koncepcją pedagogiczną, formułować argumenty odwołujące się do różnorodnych perspektyw teoretycznych, dyskutować o nich oraz czynnie uczestniczyć w debacie.

Kompetencje społeczne
Ma krytyczny stosunek do posiadanej wiedzy z obszaru pedagogiki jako dyscypliny i jej współczesnej postaci, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się w tym zakresie z uwagi na rozwój zawodowy i osobisty.
Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej przyszłej roli zawodowej, uznając wagę wiedzy teoretycznej na temat rozwoju pedagogiki współczesnej.

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

W cyklu 2020Z:

Obowiązkowa
Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.
Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.
Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.
Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990.
Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988.
Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.
Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997.
Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005.
Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003.
Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990.
Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993.

Zasoby elektroniczne w kształceniu zdalnym
- R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line:
https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf
- M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line:
https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf
- J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192.
http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13
- J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96.
https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477
- J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147.
https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf
75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167.
http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11
- J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32.
http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634

Uzupełniająca
Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015.
Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000.
Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992.
Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938.
Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.
Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.
Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009.
Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008.
Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005.
Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993.
Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998.
Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.
Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.
Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996.
Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001.
Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993.

W cyklu 2020Zn:

W cyklu 2021Z:

Obowiązkowa
Berner H., Współczesne kierunki pedagogiczne, w: Pedagogika, t. 1: Podstawy nauk o wychowaniu, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2006.
Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990.
Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.
Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997.
Kron F. W., Pedagogika. Kluczowe zagadnienia, tłum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2012.
Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003.
Wołoszyn S., Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku, Kielce 1998.

Zasoby elektroniczne
- R. Kwaśnica, Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności, Wrocław 2014. Dostęp on-line:
https://opub.dsw.edu.pl/bitstream/11479/198/8/Dyskurs_edukacyjny_po_inwazji_rozumu_instrumentalnego.pdf
- M. Nowak-Dziemianowicz, Oblicza edukacji. Między pozorami a refleksyjną zmianą, Wrocław 2014. Dostęp on-line:
https://core.ac.uk/download/pdf/51278987.pdf
- J. Gara, Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego - implementacje (część druga), „Forum Pedagogiczne” 2019 nr. 2/1, s. 175-192.
http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2019_2_13
- J. Gara, Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna, „Horyzonty Wychowania". Współczesne dyskursy edukacyjne, 2018 tom 17, nr. 41, s. 75-96.
https://horyzonty.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1450/1477
- J. Gara, Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu, „Przegląd Pedagogiczny” 2018, nr. 2, s. 120-147.
https://przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl/archive/article/90/1/article.pdf
75.- J. Gara, Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji, „Forum Pedagogiczne” 2017 nr. 2, s. 145-167.
http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_21697_fp_2017_2_11
- J. Gara, Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta, „Przegląd Pedagogiczny” 2012, nr 2, s. 22-32.
http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.desklight-dca12eb8-204e-4f63-8ab2-afa3ac92b634

Uzupełniająca
Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.
Benner D., Pedagogika ogólna. Wprowadzenie do myślenia i działania pedagogicznego w ujęciu systematycznym i historyczno-problemowym, Warszawa 2015.
Bogaj A., Kształcenie ogólne. Między tradycją a ponowoczesnością, Warszawa 2000.
Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.
Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.
Buber M., Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992.
Buber M., Wychowanie, tłum. S. Grygiel, „Znak” 1968, nr 4.
Chmaj L., Kierunki i prądy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1938.
Claparede E., Wychowanie funkcjonalne, Warszawa 2006.
Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.
Dewey J., Jak myślimy?, Warszawa 1988.
Dewey J., Moje pedagogiczne credo, Warszawa 2005.
Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.
Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.
Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań 2004.
Gadacz T., Wychowanie jako spotkanie osób, w: : Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.
Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988.
Gara J., Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania, Warszawa 2009.
Gara J., Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Kraków 2008.
Giroux H. A., Teoria krytyczna i racjonalność w edukacji obywatelskiej, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Illich I., Celebrowanie świadomości, Poznań 1994.
Korczak J., Jak kochać dziecko. Prawo dziecka do szacunku, Warszawa 2002.
Krüger H.-H., Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, Gdańsk 2005.
Lewowicki T., W poszukiwaniu modelu edukacji międzykulturowej, w: Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, red. E. Malewska, B. Śliwerski, Kraków 2002.
Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005.
Maritain J., Od filozofii człowieka do filozofii wychowania, w: Człowiek, wychowanie, kultura, red. F. Adamski, Kraków 1993.
Montessori M., Domy dziecięce, Warszawa 2005.
Mounier E., Co to jest personalizm, w: Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom III - księga druga, wybór S. Wołoszyn, Kielce 1998.
Nieobecne dyskursy część III, red. Z. Kwieciński, Toruń 1993.
Nikitorowicz J., Kreowanie tożsamości dziecka. Wyzwania edukacji międzykulturowej, Gdańsk 2005.
Nowak M., Pedagogika egzystencjalizmu: jej założenia, cele i rola w rozwoju nauk pedagogicznych, „Rocznik Nauk Społecznych” 2004, tom XXXII, zeszyt 2.
Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, red. S. Palka, Kraków 1998.
Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.
Rogers C., Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, Wrocław 1991.
Rorty R., Edukacja i wyzwanie postnowoczesności, w: Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.
Rorty R., Filozofia a zwierciadło natury, Warszawa 1994.
Sawicki A., Hermeneutyka pedagogiczna, Warszawa 1996.
Schoenebeck, H. von., Antypedagogika. Być i wspierać zamiast wychowywać, Warszawa 1994, s. 86-128.
Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach, red. Z. Kwieciński, L. Witkowski, Warszawa 1993.
Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2001.
Tarnowski J., Jak wychowywać?, Warszawa 1993.
Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990.
Wokół rozumienia. Studia i szkice z hermeneutyki, wybór G. Sowiński, Kraków 1993.

W cyklu 2021Zn:

W cyklu 2022Z:

W cyklu 2022Zn:

bowiązkowa
Ablewicz K., Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej, Kraków 2003.
Bourdieu P., Passeron J.-C., Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Warszawa 1990.
Dilthey W., Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.
Folkierska A., Pytanie o pedagogikę, Warszawa 1990.
Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, t. 1, Warszawa 1988.
Gutek G. L., Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003.
Hessen S., O sprzecznościach i jedności wychowania, Warszawa 1997.
Lippitz W., Różnica i obcość. Studia fenomenologiczne w obrębie nauk o wychowaniu, Kraków 2005.
Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Warszawa 2003.
Watson J. B., Behawioryzm oraz Psychologia, jak ją widzi behawiorysta, Warszawa 1990.
Wokół rozumienia, wybór G. Sowiński, Kraków 1993.
Pelcova N., Człowiek i wychowanie w refleksji fenomenologicznej, Warszawa 2014.

W cyklu 2023L:

Uwagi

W cyklu 2020Z:

Opis metod kształcenia

Laboratorium/warsztaty - link do Zespołu w Teams:
grupa 1
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa23d6c11de2d4321b1df29299419e88e%40thread.tacv2/conversations?groupId=2524d6f7-bfb4-4c08-8c56-5b47f3bcecd8&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Kod do zespołu TEAMS: 7n8x0j2
grupa 2
Link do zespołu TEAMS:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a69fa23d161234daa9c08579c83a940ca%40thread.tacv2/conversations?groupId=67fa598d-736c-4d51-9112-17fbdcb31f5c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Kod do zespołu TEAMS: oling6e

Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”.

Nakład pracy
Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 15+15
Przygotowanie się do zajęć, lektury 35
Przygotowanie się do egzaminu 15
Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

W cyklu 2020Zn:

Opis metod kształcenia

Wykład - link do Zespołu w Teams:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a723c031e5d4b45af8b789aa22f76abc6%40thread.tacv2/conversations?groupId=c48f5275-1c2c-444a-86d1-da638adb1060&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Egzamin: studenci za pośrednictwem usos otrzymują na skrzynki mailowe link do testu egzaminacyjnego w aplikacji Forms wraz z instrukcją uczestnictwa w egzaminie. Termin uzgadniany jest w porozumieniu ze studentami z 30 dniowym wyprzedzeniem.

Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”.

Nakład pracy
Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 15+15
Przygotowanie się do zajęć, lektury 35
Przygotowanie się do egzaminu 15
Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

W cyklu 2021Z:

Opis metod kształcenia
Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), opcjonalnie e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów. Egzamin: Test sprawdzający wiedzę w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms, zgodnie z ustalonym ze studentami uprzednio (stacjonarnie) terminem.
Labor./warsztat - grupa 4 i 5: kolokwium przeprowadzone w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms

Nakład pracy
Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 30+30
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30
Przygotowanie się do egzaminu 45
Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego z ćwiczeń 15

W cyklu 2021Zn:

Opis metod kształcenia
Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), opcjonalnie e-learning, metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”.
Egzamin: Test sprawdzający wiedzę.
Labotr/warsztat grupa 2: kolokwium w trybie zdalnym z wykorzystaniem aplikacji Teams i Forms w ramach usługi Microsoft 365; gr 1: kolokwium przeprowadzone w formie zdalnej za pośrednictwem aplikacji Forms

Nakład pracy
Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 15+15
Przygotowanie się do zajęć, lektury 35
Przygotowanie się do egzaminu 15
Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

W cyklu 2022Z:

W cyklu 2022Zn:

Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów”.
Egzamin: Test sprawdzający wiedzę.
Labotr/warsztat - kolokwium

Nakład pracy
Godziny kontaktowe np. wykład, laboratorium/warsztaty 15+15
Przygotowanie się do zajęć, lektury 35
Przygotowanie się do egzaminu 15
Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

W cyklu 2023L:

Opis metod kształcenia
Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką), metody oglądowe, praca w grupach, „burza mózgów.
Egzamin: Test sprawdzający wiedzę.
Zaliczenie ćwiczeń: kolokwium pisemne.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu PE-3F-KPE w USOSweb