Strategie komunikacyjne w kształceniu zdalnym PE-2S-SKZ

Wiedza
ma rozszerzoną wiedzę z zakresu strategii komunikacyjnych stosowanych w kształceniu zdalnym
ma rozszerzoną wiedzę z zakresu prowadzenia działalności pedagogicznej i stosowania w niej odpowiednich strategii komunikacyjnych
Umiejętności
posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwa-nia i przetwarzania wiedzy z zakresu komunikacji medialnej
potrafi pracować w zespole, umie wyznaczać cele działania oraz potrafi przyjąć fole lidera w zakresie prac związanych z komunikacją medialną
Kompetencje społeczne
ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego w zakresie komunikacji medialnej
jest przekonany o konieczności zachowania się w sposób pro-fesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą w komunikacji medialnej
Odpowiedzialnie podchodzi o przygotowania się do pracy i działania w zakresie komunikacji medialnej

Metody kształcenia stosowane na zajęciach:
Wykład aktywizujący, dyskusja, praca w grupach, metoda projektów
Warunki uzyskania zaliczenia:
1. Ocena projektu zaliczeniowego (jakość i terminowość). Zadaniem studentów będzie rozpisanie strategii komunikacyjnej w procesie kształcenia zdalnego. Każdy student dostaje inną sytuację do rozwiązania.
2. Czynne uczestnictwo w zajęciach – udział w dyskusjach oraz przedstawianie rozwiązań zadań
3. Ocena jakości zadań rozwiązywanych na zajęciach oraz terminowe przesyłanie ich

1. Czarkowski J. J.,E-learning dla dorosłych, Difin, Warszawa, 2012
2. Czarkowski J J., Malinowski M., Strzelec M., Tanaś M.(red.); Zdalne kształcenie akademickie dorosłych w czasie pandemii – wieloautorska monografia naukowa WSKiP; DiG, WSKiP, Warszawa; Cz I Uwarunkowania edukacji zdalnej r.2, 5 i 6 (Galas,Strzelec,Czarkowski)
3. Dobek – Orłowska, Współczesne systemy komunikowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, 1997 (rozdział 1 i 2)
4. Gajda J., Juszczyk S., Siemieniecki B., Wenta K.,, Edukacja medialna, Adam Marszałek, Toruń, 2002
5. Leszkowicz M. – Komunikacja wizualna w materiałach dydaktycznych, E-mentor, nr 3 (30)/ 2009
6. Lubina E., Ewolucja języka edukacji medialnej, E-mentor, nr 4 (11) / 2005
7. J. Dirksen, Projektowanie metod dydaktycznych, 2017
8. Pisarek W., Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wyd. Akademickie i profesjonalne, Warszawa, 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJACA:
1. Łaszczyk J., Komputer w kształceniu specjalnym, Warszawa, 1998
2. Michalczyk S. (2019): Teoria komunikowania masowego - Skrypt dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej, Wyd. UŚ Katowice.
3. Tanaś M. (2007): Teoretyczno-metodyczne uwarunkowania rozwoju kształcenia na odległość, w: Z. Kramek (red.),Teoretyczno-metodyczne
4. Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) 2.1, https://www.w3.org/Translations/WCAG21-pl/

5. Katalog kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych, Fundacja Nowoczesna Polska
6. Cyfrowa przyszłość. Katalog kompetencji medialnych i informacyjnych. Fundacja Nowoczesna Polska
7. Siemieniecka D, Siemieniecki B, Teorie kształcenia w świecie cyfrowym, Kraków 2019

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu PE-2S-SKZ w USOSweb