Psychologia kliniczna PE-2S-PKL

TREŚCI PROGRAMOWE
Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

W cyklu 2020Zn:

Treści programowe:
Specyficzne cechy psychologii klinicznej jako dziedziny teoretycznej i stosowanej. Działy psychologii klinicznej. Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej. Pojęcie normy i patologii w psychologii klinicznej. Sposoby odróżniania zachowań normatywnych od patologicznych: kryterium statystyczne, społeczno-kliniczne, rozwojowe i psychiatryczne. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych. Paradygmaty psychologii klinicznej: paradygmat biologiczny, poznawczy, uczenia się, psychoanalityczny, humanistyczny – podstawowe idee, obszary zainteresowań, leczenie. Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego. Wprowadzenie w problematykę stresu i radzenia sobie. Pojęcie i modele diagnozy psychologicznej. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej. Metody pomocy psychologicznej (metody psychologii klinicznej, promocja zdrowia, profilaktyka, poradnictwo, interwencja kryzysowa).

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2021Zn:

W cyklu 2019Zn:

W cyklu 2020Zn:

W cyklu 2019Z:

Efekty kształcenia

Wiedza
ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia w aspekcie biologicznym, psychologicznym jak i społecznym oraz kulturowym, stanowiącą podstawę pro-jektowania i realizacji działalności edukacyjnej, a także na temat zaburzeń tego rozwoju w świetle teorii z obszaru psy-chologii klinicznej dziecka
Umiejętności
potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii klinicznej w celu ana-lizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych
Kompetencje społeczne
Jest wrażliwy na problemy społeczne uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, gotowy do działania na rzecz dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym wymagających szczególnej opieki, pomocy i troski, zwłaszcza z powodu specjalnych potrzeb edukacyjnych

Kryteria oceniania

Uzyskanie poprawnej oceny z egzaminu obejmującego materiał omówiony na wykładach i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych, aktywność na zajęciach, samodzielne przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat.

Literatura

Literatura uzupełniająca:
1. Antonovsky A. (1995.) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia, Warszawa: Fundacja IPN.
2. Grzesiuk L. (2000). Psychoterapia. [w;] J. Strelau (red.): Podręcznik akademicki. T.III. Gdańsk: GWP. (Rozdz. 69).
3. Kryteria diagnostyczne z DSM-5. Desk Reference (2015). Wrocław: Edra Urban & Partner.
4. Sęk H., Cieślak R. (red.) (2004). Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.

W cyklu 2020Zn:

Literatura obowiązkowa:
1. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: G.W.P. (wybrane zagadnienia).
2. Czabała Cz., Sęk. H. (2000) Wprowadzenie do psychologii klinicznej. W: J. Strelau (red.): Psychologia, Podręcznik akademicki, T.3. Gdańsk: GWP. (Rozdz. 60).
3. Czabała Cz. (2006). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN.
4. Kendall P. C. (2012). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. GWP. (wybrane zagadnienia).
5. Sęk H. (2005). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.
Literatura uzupełniająca:
1. Antonovsky A. (1995.) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia, Warszawa: Fundacja IPN.
2. Grzesiuk L. Psychoterapia. (W): J. Strelau (red.): Podręcznik akademicki. T.III. Gdańsk: GWP. (Rozdz. 69).
3. ICD-10 Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. badawcze kryteria diagnostyczne (1998). Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”.
4. Sęk H., Cieślak R. (red.) (2004). Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.

Uwagi

W cyklu 2020Zn:

Metody kształcenia: Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, metoda przypadków, filmy szkoleniowe.
Wymagania zaliczeniowe/egzaminacyjne: Uzyskanie poprawnej oceny z egzaminu pisemnego obejmującego materiał omówiony na wykładach i ćwiczeniach oraz zdobyty samodzielnie zgodnie ze wskazaniami przekazanymi podczas 1-szych zajęć organizacyjnych, aktywność na zajęciach, samodzielne przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat.
Zajęcia prowadzone w platformie Teams:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa556485949f04571a01930448e740304%40thread.tacv2/conversations?groupId=2a6c5811-58aa-43e0-a934-b7f914c53754&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu PE-2S-PKL w USOSweb