Wybrane zagadnienia neuropsychologii klinicznej 20-3S-WZN

Wiedza
- Umie zidentyfikować ewolucję poglądów na lokalizację funkcji psychicznych w mózgu, umie objaśniać podstawy współczesnej neuropsychologii.
- Umie scharakteryzować przesłanki neuropsychologicznego postępowania klinicznego; umie zdefiniować koncepcję dynamicznych układów funkcjonalnych jako anatomicznego podłoża złożonych funkcji psychicznych człowieka, identyfikuje mózgową organizację wybranych funkcji leżących u podstaw świadomego działania.
- Rozróżnia czynniki determinujące indywidualny profil organizacji funkcjonalnej mózgu, rozpoznaje czynniki modyfikujące ten standardowy model, rozróżnia podstawowe zespoły zaburzeń behawioralnych występujące w konsekwencji ogniskowych uszkodzeń oraz uogólnionych patologii mózgu – deficyty neuropsychologiczne, potrafi je scharakteryzować, tłumaczy ich podstawowe cechy i potrafi zdefiniować ze względu na miejsce uszkodzenia.
- Wskazuje rolę struktur mózgowych w regulacji procesów emocjonalnych, rozróżnia istotę zaburzeń sfery emocjonalnej wynikających z uszkodzenia mózgu, rozróżnia dwa podstawowe kryteria kształtujące obraz kliniczny zmian patologicznych.
- Umie zdefiniować i objaśniać zjawisko plastyczności mózgu i jego funkcjonalnej reorganizacji.
- Potrafi rozpoznać i wyróżnić różnorodne mechanizmy samonaprawcze, identyfikuje je, rozróżnia ich rolę i znaczenie.
- Potrafi rozpoznać charakterystyczne cechy rehabilitacji neuropsychologicznej, wyodrębnić i opisać jej cele.
- Umie wyodrębnić rodzaje pomocy psychologicznej i scharakteryzować je jako przesłanki postępowania z pacjentem z dysfunkcją mózgu.

Umiejętności
- Potrafi scharakteryzować standardowy model organizacji funkcjonalnej struktur mózgowia, umie rozpoznać zróżnicowanie funkcjonalne płatów mózgowych - potylicznego, ciemieniowego, skroniowego i czołowego mózgu człowieka jako podstawy aktywności (poznawczej i wykonawczej) człowieka dorosłego, identyfikuje współczesne podejście do asymetrii półkulowej w regulacji zachowania człowieka.
- Umie zaprojektować schemat diagnostycznego badania neuropsychologicznego, kontrolować i modyfikować jego założenia w zależności od uzyskiwanych wyników, potrafi analizować wskazówki prognostyczne, adekwatnie posługuje się danymi z wywiadu behawioralnego, weryfikuje dane z wywiadu z rodziną i dane z anamnezy chorobowej ze względu na odnotowywane zaburzenia, szacuje diagnostyczną wartość obserwacji funkcjonowania pacjenta.
- Nabywa umiejętności w kreatywnym podejściu do badania neuropsychologicznego, wrażliwości na obserwowane deficyty pacjenta i korzystania z ogólnej wiedzy psychologicznej w prowadzeniu efektywnej rozmowy klinicznej, rozpoznaje czynniki mogące mieć wpływ na otrzymywane rezultaty (np. reakcje lękowe, osłabienie motywacji, wycofywania się z działania, ból, deprywacja sensoryczna).
- Nabywa umiejętności oceny deficytów neuropsychologicznych oraz określania zachowanych funkcji pacjenta, jako przesłanki rehabilitacji neuropsychologicznej i tworzenia indywidualnych programów terapeutycznych.
- Umie scharakteryzować czynniki warunkujące przebieg terapii neuropsychologicznej, potrafi opisać czynniki związane z osobą pacjenta i czynniki związane z procesem rehabilitacji, identyfikuje wpływ czynników psychospołecznych w rehabilitacji neuropsychologicznej, potrafi rozpoznać różnicę w podejściu do rehabilitacji osób z uszkodzeniami lewej i prawej półkuli mózgu, osób z wybiórczymi deficytami poznawczymi i dysfunkcjami w zakresie procesów wykonawczych.
- Potrafi objaśnić podstawy teoretyczne terapii i rozpoznać ich praktyczne implikacje
Nabywa umiejętności diagnozy różnicowej zaburzeń psychicznych i zaburzeń wynikających z dysfunkcji OUN, diagnozy różnicowej padaczki i innych schorzeń OUN.

Kompetencje społeczne
- Umie dobrać podstawowe metody badania i dokonać ich jakościowej interpretacji, potrafi wyodrębnić i ocenić deficyty wynikające z uszkodzenia OUN, potrafi korzystać z prób sensybilizowanych i opracowywać ich wyniki, umie szacować odnotowywane deficyty pod kątem prawdopodobnych mechanizmów zaburzeń, potrafi sporządzać hipotezy diagnostyczne i je weryfikować przy pomocy dodatkowych, adekwatnych metod.
- Umie dostrzec ograniczenia i krytycznie podejść do stosowania testów psychometrycznych i baterii tzw. testów organicznych w diagnozie zaburzeń wynikających z uszkodzenia OUN.
- Potrafi dobierać rodzaje pomocy psychologicznej i z nich korzystać u pacjentów z dysfunkcjami mózgu.
- Potrafi określić i scharakteryzować cele terapii, nakreślić zachowane funkcje pacjenta, sporządzić na ich podstawie plan postępowania rehabilitacyjnego, ocenić możliwość zastosowania najnowocześniejszych technik komputerowych do rehabilitacji procesów poznawczych.
- Potrafi formułować czynniki warunkujące przebieg terapii neuropsychologicznej, szacować jej efekty, weryfikować działania w sytuacji wytwarzania fałszywych mechanizmów kompensacyjnych, określić zmienne niekontrolowane, mające wpływ na wyniki w programie terapii.
- Poznaje problem radzenia sobie z chorobą, sposoby radzenia sobie z chorobą neurologiczną, identyfikuje czynniki warunkujące adaptacyjność przez osoby z dysfunkcjami OUN.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 20-3S-WZN w USOSweb