Pedagogika popularna jako kontekst animatora społeczno-kulturowego 1000-FF-PKA-30
BLOKI TEMATYCZNE:
ľ Zajęcia wprowadzające: wzajemne poznanie się uczestników zajęć z prowadzącym, informacje o celach i zawartości merytorycznej zajęć, zasady zaliczenia (omówienie sylabusu), ramy organizacyjne, dane kontaktowe.
ľ Istotne kompetencje animatora społeczno-kulturowego. Problematyka refleksji pedagogicznej.
1.Wprowadzenie do pedagogiki kultury popularnej:
ľ Co to jest nowoczesność? Systemy wartości.
ľ Charakterystyka epoki postmodernistycznej.
ľ Kultura upozorowania i klikania.
ľ Kultura instant i globalnego nastolatka.
ľ Kultura popularna a edukacja.
2. Oblicza kultury popularnej:
ľ Media i ich rola w tworzeniu kultury popularnej.
ľ Muzyka, teksty, artyści jednego przeboju.
ľ Seriale i telenowele – podejście krytyczne.
ľ Pojęcie wizerunku publicznego a portale plotek i sensacji.
ľ Prasa brukowa a opiniotwórcza.
ľ Internet w kulturze popularnej.
ľ Idole i skandaliści w kulturze popularnej.
3. Pedagogika kultury popularnej w pracy animatora społeczno – kulturowego:
ľ Kultura masowa a kultura czasu wolnego.
ľ Opracowanie projektu wykorzystywania kultury wyższej.
ľ Współczesny wizerunek Homo ludens.ľ
Cywilizacja, kultura, sztuka – dziś i ku przyszłości.
ľ Zaliczenie przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
K_W23 Student potrafi scharakteryzować pedagogikę kultury popularnej i interpretuje podstawowe pojęcia w jej obszarze.
K_W24:ľ Zna uwarunkowania kultury postmodernistycznej.
ľ Zna odmiany kultury popularnej.
ľ Zna założenia projektów ukierunkowanych na uczestnictwo w kulturze wyższej.
Umiejętności
K_U15: ľ Potrafi opracowywać projektu z zakresu działalności w obszarze kultury wyższej
ľ Potrafi uzasadniać związki i następstwa łączności kultury wysokiej z kulturą niską.
Kompetencje społeczne
ľ K_K01 Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności animacyjnych, rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia w pracy animatora społeczno-kulturowego, dokonuje samooceny własnych kompetencji., uczestniczy w różnych wydarzeniach kulturalnych.
ľ Umiejętność współpracy w grupie (komunikacja, współpraca).
Kryteria oceniania
Przygotowanie do uczestnictwa w zajęciach.
Analiza wypowiedzi podczas zajęć.
Analiza wypowiedzi podczas zajęć.
Analiza wypowiedzi podczas zajęć.
Analiza przygotowanego projektu promocji, analiza wypowiedzi podczas zajęć.
Analiza wypowiedzi podczas zajęć.
Obserwacja podczas zajęć.
Obserwacja podczas zajęć.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. Bruner J., Kultura edukacji. UNIVERSITAS, Kraków 2010.
2. M. Dadel, Jak napisać dobry projekt?, Wydawnictwo Stowarzyszenia Klon/Jawor, Warszawa 2007.
3. Lorenc W., W poszukiwaniu filozofii humanistycznej. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 1998.
4. Melosik Z., Pedagogika kultury popularnej. (W:) Pedagogika. T.4. B. Śliwerski (redakcja naukowa), GWP Pedagogika. Gdańsk 2010.
5. Muszyński W., Sokołowski M., Homo Creator czy Homo Ludens. Wydawnictwo Adam Marszałek. Toruń 2008.
6. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2013. Narodowe Programy Kultury.
7. Tatarkiewicz W., O filozofii i sztuce. PWN, Warszawa 1986.
8. Projekty kulturalne krok po kroku, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, Narodowe Centrum Kultury, 2005.
9. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005.
Literatura uzupełniająca:
1. Bauman Z., Etyka ponowoczesna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996.
2. Giroux Henry A., Witkowski L., Edukacja i sfera publiczna. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010.
3. Huizinga J., Homo Ludens. Czytelnik, Warszawa 1985.
4. Szymański Mirosław J., Studia i szkice z socjologii edukacji. Wydawnictwo WSEZiNS, Łódź 2012.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: