Zastosowanie kompetencji coachingowych w zawodzie pedagoga i animatora 00-FF-ZKC

1. Zajęcia wprowadzające. Przedstawienie założeń i programu przedmiotu oraz kryteriów zaliczenia zajęć. Rozpoznanie doświadczeń coachingowych uczestników zajęć. Coaching jako proces edukacyjny i rozwojowy – idea i specyfika. Coaching a inne procesy rozwojowo-edukacyjne
2. Relacja coachingowa a relacja pedagogiczna/animacyjna. Specyfika, zasady, budowanie, podobieństwa i różnice
3. Sesja coachingowa jako spotkanie edukacyjne i rozwojowe – idea i przebieg. Model GROW
4. Praca pytaniami oraz wykorzystanie aktywnego słuchania. Zasady oraz wyzwania
5. Identyfikacja potrzeb rozwojowych i wyznaczenie celów - metody i narzędzia
6. Identyfikacja zasobów i potencjału coachee– metody i narzędzia. Motywacja – znaczenie w procesie coachingu w obszarze pedagogiki/animacji oraz zasady pracy z nią
7. Stwarzanie coachee płaszczyzny do zmiany przekonań i przełamywania impasu – metody i narzędzia
8. Odzwierciedlanie i feedback w coachingu – znaczenie dla efektywności procesu edukacji/rozwoju, metody i narzędzia
9. Zastosowanie narzędzi twórczego myślenia w coachingu – znaczenie oraz przykłady narzędzi
10. Coaching rodzicielski
11. Coaching o charakterze edukacyjnym - coaching indywidualny i grupowy w środowisku szkoły
12 Fragmentarycznie superwizowana praktyka realizacji pełnej sesji coachingowej. Kodeks deontologiczny pedagoga/animatora wykorzystującego coaching w działalności zawodowej
13. Obszary wykorzystania kompetencji coachingowych w pracy pedagoga/animatora – prezentacje studentów
14. Wyzwania wykorzystania coachingu w pracy pedagogicznej/animacyjnej w świetle doświadczeń studentów ze zrealizowanych procesów coachingowych – omówienie raportów ze zrealizowanych procesów coachingowych (rozmowy indywidualne)
15. Wyzwania wykorzystania coachingu w pracy pedagogicznej/animacyjnej w świetle doświadczeń studentów ze zrealizowanych procesów coachingowych – omówienie raportów ze zrealizowanych procesów coachingowych (rozmowy indywidualne)

1. Zajęcia wprowadzające. Coaching jako proces edukacyjny i rozwojowy – idea i specyfika. Relacja coachingowa a relacja pedagogiczna
2. Sesja coachingowa jako spotkanie edukacyjne i rozwojowe – idea i przebieg. Praca pytaniami oraz wykorzystanie aktywnego słuchania- zasady oraz wyzwania
3. Identyfikacja potrzeb rozwojowych i potencjału klienta oraz wyznaczenie celów - metody i narzędzia. Stwarzanie coachee płaszczyzny do zmiany przekonań
4. Coaching o charakterze wychowawczo–edukacyjnym- coaching rodzicielski, coaching indywidualny i grupowy w środowisku szkoły. Kodeks deontologiczny pedagoga/animatora wykorzystującego coaching w działalności zawodowej. Odzwierciedlanie i feedback w coachingu – znaczenie dla efektywności procesu edukacji/rozwoju, metody i narzędzia
5. Podsumowanie. Obszary wykorzystania kompetencji coachingowych w pracy pedagoga/animatora – prezentacje studentów. Praktyka realizacji pełnej sesji coachingowej

Literatura obowiązkowa:
1. Britton, J. (2016). Skuteczny coaching grupowy. Warszawa: Co&Me Publishing, s. 15-45.
2. Brzeziński, Ł., Klemczuk, B. (2016). Coaching jako nowoczesny styl komunikacji nauczyciela w procesie edukacji. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (127-142). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka.
3. Dobrzyniak, M. (2016). Coaching w edukacji. Harmonijny rozwój w przyjaznym otoczeniu. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku. (110-126). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka
4 Elliot, J. (2018). Coaching zespołowy. W: E. Parloe, M. Leedham, D. Newell, Coaching i mentoring. Strategie. Taktyki. Techniki. Warszawa: PWN, s. 301-314.
5. Grzybek, R. (2017). Coaching odczarowany. Warszawa: MT Biznes, s. 175-205.
6. Kodeks etyczny coacha. https://www.izbacoachingu.com/wp-content/uploads/2020/KodeksEtycznyCoachaIC.pdf
7. Krawczyńska-Zaucha, T. (2019). Etyka w coachingu. Źródła efektywnego zarządzania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, s. 99-109.
8. Kupaj, L., Krysa, W. (2014). Kompetencje coachingowe nauczycieli. Jak rozwijać potencjał ucznia w szkole. Warszawa: Wolters Kluwer SA, s. 21-77, 169-174.
9. Marciniak, Ł. (2012). Pojęcie i odmiany coachingu. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków (19-39). Warszawa: Wolrers Kluwer.
10. Marciniak, Ł.T., Rogala-Marciniak, S. (2013). Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business
11. Miskim, D., Stewart, J. (2011). Coaching rodzicielski. Warszawa: Wydawnictwo SWPS, s. 37-44.
12. Norwood, K., Burke, M.A. (2018). Edukacja. W: L. Wildflower, D. Brennan (red.), Kompedium wiedzy coacha. Od teorii do praktyki. Warszawa: Co&Me publishing.
13. Nowosielska, J. (2016). Coaching jako metoda wspierania uczniów w procesie edukacyjnym. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (80-96). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej Pedagogicznej im. Janusza Korczaka
14. Rogers, J. (2010). Coaching: Podstawy umiejętności. Warszawa: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 122-165.
15. Sidor-Rządkowska, M. (2012). Profesjonalny coaching: zasady i dylematy etyczne w pracy coacha. Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business, s. 13-36, 53-75.
16. Starr, J. (2003). Coaching. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 29-47; 92-110, 140-156.
17. Stoltzdus, T. (2008). Sztuka zadania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos Media, s. 12-16, 31-32, 39-44.
18. Whitworth, A., Kimsey-House, K., Kimsey-House, H., Sandahl, P. (2010). Coaching koaktywny. Umiejętności wspierające sukces klienta. Warszawa: Wolters Kluwer, s. 53-69
19. Wilczyńska M., Nowak, M., Kućka, J, Sawicka, J., Swajerwald, K. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste. Gliwice: Wydawnictwo Helion, s. 19-28, 33-35, 184-190.
20. Zawiłowski, G., Huflejt-Łukasik, M., Skoniecki, M. (2016). Dialog w coachingu-zwykła rozmowa czy profesjonalne narzędzie. W: L. Czarkowska (red.). Coaching jako konstruktywny dialog. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.

Literatura uzupełniająca
1. Bachkirova, T., Spence, G., Drake, D. (red.) (2017). The SAGE Handbook of Coaching. Los Angeles: SAGE Publications
2. Bungay, S.M. (2017). Nawyk coachingu: mów mniej, pytaj więcej i stań się lepszym liderem. Łódź: Galaktyka
3. Czasopismo Coaching; numery w zależności od zainteresowań oraz potrzeb uczestników zajęć związanych z zadaniem zaliczeniowym
4. Hargrove, R. (2006). Mistrzowski coaching. Kraków: Oficyna Ekonomiczna
5. Harris, J.O. (2008). Feedback czyli informacja zwrotna. Gliwice: Wydawnictwo Helion
6. Kordziński, J. (2013). Nauczyciel, trener, coach. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business
7. Kozłowski, R. (2016), Coaching drogi. Konin: Wydawnictwo Psychoskok
8. Kulesza, M., Surzykiewicz, J. (2013) (red.). Coaching społeczny: w poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa: Difin.
9. Low, H., Ireland, S., Hussain, Z. (2010). Psychologia coachingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Malinowski, J.A., Wesołowska, A. (red.) (2015). Coaching i tutoring. W stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
11. Nowosielska, J., Bartnicka, D. (red.) (2016). Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku
12. Ozorkowski, M. (2015) (red.). Coaching rodzinny: innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym
13. Parsloe, E. (2000). Coaching i mentoring. Warszawa: Petit
14. Smółka, P. (2009). Coaching: inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów. Gliwice: Onepress
15. Starr, J. (2005). Coaching: procesy, zasady, umiejętności. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne

Literatura obowiązkowa

1. Brzeziński, Ł., Klemczuk, B. (2016). Coaching jako nowoczesny styl komunikacji nauczyciela w procesie edukacji. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (127-142). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka.
2. Dobrzyniak, M. (2016). Coaching w edukacji. Harmonijny rozwój w przyjaznym otoczeniu. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku. (110-126). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Janusza Korczaka
3. Kodeks etyczny coacha. https://www.izbacoachingu.com/wp-content/uploads/2019/Kodeks_Etyczny_Izby_Coachingu.pdf
4. Krawczyńska-Zaucha, T. (2019). Etyka w coachingu. Źródła efektywnego zarządzania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP, s. 99-109.
5.. Kupaj, L., Krysa, W. (2014). Kompetencje coachingowe nauczycieli. Jak rozwijać potencjał ucznia w szkole. Warszawa: Wolters Kluwer SA, s. 21-77, 169-174.
6. Marciniak, Ł. (2012). Pojęcie i odmiany coachingu. W: M. Sidor-Rządkowska (red.), Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków (19-39). Warszawa: Wolrers Kluwer.
7. Marciniak, Ł.T., Rogala-Marciniak, S. (2013). Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business
8. Miskim, D., Stewart, J. (2011). Coaching rodzicielski. Warszawa: Wydawnictwo SWPS, s. 37-44.
9. Nowosielska, J. (2016). Coaching jako metoda wspierania uczniów w procesie edukacyjnym. W: J. Nowosielska, D. Bartnicka (red.), Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku (80-96). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej Pedagogicznej im. Janusza Korczaka
10. Rogers, J. (2010). Coaching: Podstawy umiejętności. Warszawa: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 122-165.
11. Starr, J. (2003). Coaching. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 29-47; 92-110, 140-156.
12. Stoltzdus, T. (2008). Sztuka zadania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos Media, s. 12-16, 31-32, 39-44.
13. Whitworth, A., Kimsey-House, K., Kimsey-House, H., Sandahl, P. (2010). Coaching koaktywny. Umiejętności wspierające sukces klienta. Warszawa: Wolters Kluwer, s. 53-69

Literatura uzupełniająca
1. Bachkirova, T., Spence, G., Drake, D. (red.) (2017). The SAGE Handbook of Coaching. Los Angeles: SAGE Publications
2. Bungay, S.M. (2017). Nawyk coachingu: mów mniej, pytaj więcej i stań się lepszym liderem. Łódź: Galaktyka
3. Czasopismo Coaching; numery w zależności od zainteresowań oraz potrzeb uczestników zajęć związanych z zadaniem zaliczeniowym
4. Hargrove, R. (2006). Mistrzowski coaching. Kraków: Oficyna Ekonomiczna
5. Harris, J.O. (2008). Feedback czyli informacja zwrotna. Gliwice: Wydawnictwo Helion
6. Kordziński, J. (2013). Nauczyciel, trener, coach. Warszawa: ABC a Wolters Kluwer business
7. Kozłowski, R. (2016), Coaching drogi. Konin: Wydawnictwo Psychoskok
8. Kulesza, M., Surzykiewicz, J. (2013) (red.). Coaching społeczny: w poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa: Difin.
9. Low, H., Ireland, S., Hussain, Z. (2010). Psychologia coachingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Malinowski, J.A., Wesołowska, A. (red.) (2015). Coaching i tutoring. W stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
11. Nowosielska, J., Bartnicka, D. (red.) (2016). Coaching, mentoring, tutoring – wyzwania dla edukacji XXI wieku
12. Ozorkowski, M. (2015) (red.). Coaching rodzinny: innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym
13. Parsloe, E. (2000). Coaching i mentoring. Warszawa: Petit
14. Smółka, P. (2009). Coaching: inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów. Gliwice: Onepress
15. Starr, J. (2005). Coaching: procesy, zasady, umiejętności. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne

Zajęcia realizowane są w aplikacji Teams w zespole o nazwie tożsamej z nazwą zajęć (link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa29cb42a27fb4c93a230e46333e84cb2%40thread.tacv2/conversations?groupId=980a9311-7530-4169-9696-bef6d29daf10&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86)

Metody kształcenia
analiza przypadków, ćwiczenia, dyskusja dydaktyczna, pokaz, praca w grupie, praca w parach, wykład problemowy, zadania praktyczne

Nakład pracy studenta
Godziny kontaktowe, ćwiczenia: 30 godzin
Przygotowanie do zajęć, lektury: 15
Przygotowanie do egzaminu: 0
Przygotowanie prezentacji, pigułki wiedzy: 25
Inne formy: realizacja krótkiego procesu coachingowego, stworzenie raportu: 20
Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta, z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS: 90

Zajęcia realizowane są w aplikacji Teams w zespole o nazwie tożsamej z nazwą zajęć (link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa7f24dd359fe456d9f31d433b2aa962f%40thread.tacv2/conversations?groupId=754476bc-b362-4a22-89eb-0d2fcda6cd39&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86)

Metody kształcenia
analiza przypadków, ćwiczenia, dyskusja dydaktyczna, pokaz, praca w grupie, praca w parach, wykład problemowy, zadania praktyczne

Nakład pracy studenta:
Godziny kontaktowe, ćwiczenia: 15 godzin
Przygotowanie do zajęć, lektury: 15 godzin
Przygotowanie do egzaminu: 0
Przygotowanie prezentacji, pigułki wiedzy, praktyka sesji coachingowych: 45 godzin
Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta, z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom pracy odpowiada 1 punkt ECTS: 75