Wyzwania opieki nad seniorem WS-3F-WYS
TREŚCI PROGRAMOWE:
Najczęstsze choroby okresu starości tzn. Choroba Alzheimera, demencja starcza, Choroba Parkinsona, reumatyzm, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, charakterystyka okresu starości, wyzwania opiekuńcze z jakimi boryka się rodzina człowieka starego, charakterystyka modeli opieki nad ludźmi starymi, rodzaje i zakres wsparcia człowieka starego, teorie dotyczące starości, starzenia się, modeli niepełnosprawności, teoria wychowania do starości oraz zasady komunikacji z człowiekiem starym, charakterystyka instytucji opiekuńczych dla osób starszych, specyfika pracy z człowiekiem starym, zarówno z tym, który starzeje się prawidłowo, jak i tym, który cierpi na charakterystyczne choroby okresu starości oraz różne formy aktywizacji seniorów.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024Ln: | W cyklu 2024L: |
Efekty kształcenia
Wiedza
Zna terminologię stosowaną w obrębie pedagogiki i jej subdyscypliny – pedagogiki opiekuńczej, gerontologii oraz pokrewnych dyscyplinach naukowych.
Ma uporządkowaną wiedzę na temat opieki nad człowiekiem starym oraz zna podstawowe teorie dotyczące tych procesów. Rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania oraz współczesne dyskursy na ich temat.
Ma wiedzę dotyczącą procesów komunikowania z osobą starszą, ich prawidłowości i przyczyny zakłóceń.
Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę na temat okresu starości, chorób starczych, wyzwań związanych z opieką nad osobą starszą, modeli opieki nad ludźmi starymi, rodzajów i zakresu wsparcia człowieka starego, form aktywizacji ludzi starych, obejmującą kluczowe zagadnienia. Zna teorie dotyczące starości, starzenia się, modele niepełnosprawności oraz teorię wychowania do starości.
Umiejętności
Potrafi dokonać obserwacji i interpretacji sytuacji i zjawisk społecznych, analizuje je z wykorzystaniem wiedzy pedagogiczno-psychologicznej oraz ich powiązania z różnymi obszarami działalności opiekuńczo-wychowawczej.
Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej odnoszącej się do osób starszych, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych zarówno z seniorem jak i opiekunem osoby starszej.
Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę w wykonywaniu zadań związanych z organizowaniem wsparcia społecznego, w tym instytucjonalnego, odnoszącego się do seniora i innych członków rodziny oraz osób z niepełnosprawnością.
Potrafi dobierać środki i metody pracy z seniorami w celu efektywnego wykonania pojawiających się zadań zawodowych, opiekuńczych i edukacyjnych dostosowanych do potrzeb i możliwości człowieka starego. Potrafi animować prace nad rozwojem seniorów uczęszczających na zajęcia, które odbywają się m.in. w domach dziennego pobytu, domach pomocy społecznej. Potrafi wspierać samodzielność seniorów w zdobywaniu wiedzy, rozwijać ich kompetencje kluczowe, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie.
Kompetencje społeczne
Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym, jest gotowy do współorganizowania działalności na rzecz środowiska społecznego.
Wykazuje wrażliwość i gotowość działania na rzecz interesu publicznego, w tym osób wymagających opieki i wsparcia oraz jest gotów do budowania relacji opartych na zaufaniu w miejscu prowadzonej działalności pedagogicznej.
Jest gotów(-owa) do rozpoznawania specyfiki środowiska lokalnego i podejmowania współpracy na rzecz dobra osób starszych i tego środowiska.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: