Edukacja spersonalizowana i jej strategie WS-3F-ESS

TREŚCI PROGRAMOWE:
Kontekst historyczny, pedagogiczny i antropologiczny edukacji spersonalizowanej oraz zasady jej implementacji. Współczesne dyskursy edukacyjne jako kontekst edukacji spersonalizowanej. Szkoła jako środowisko edukacji spersonalizowanej, przejawy edukacji spersonalizowanej w polskiej szkole. Edukacja spersonalizowana a relacje nauczyciela z uczniami i rodzicami. Założenia coachingu. Założenia tutoringu. Założenia warsztatów jako spersonalizowanej strategii edukacyjnej. Spersonalizowane strategie edukacyjne a własny rozwój.

W cyklu 2023L:

Program wykładu:
1. Wprowadzenie. Współczesne dyskursy edukacyjne oraz założenia pedagogiki personalistycznej jako kontekst i tło edukacji spersonalizowanej.
2. Edukacja spersonalizowana – historia oraz podstawowe założenia teoretyczne.
3. Coaching jako strategia edukacji spersonalizowanej.
4. Tutoring jako strategia edukacji spersonalizowanej.
5. Mentoring jako strategia edukacji spersonalizowanej.
6. Szkolenia/warsztaty jako strategia edukacji spersonalizowanej.
7. Edukacja spersonalizowana – strategie i narzędzia personalizacji procesów edukacyjnych w praktyce pedagogicznej oraz zasady ich wdrażania.
8. Podsumowanie – konsekwencje i wyzwania związane z implementacją strategii edukacji spersonalizowanej w praktyce pedagogicznej.
Program ćwiczeń
1. Wprowadzenie – przedstawienie założeń ćwiczeń oraz rozpoznanie potrzeb rozwojowych uczestników zajęć jako punktu wyjścia do projektowania i realizacji etiudy warsztatowej.
2. Gra szkoleniowa jako przykład implementacji strategii edukacji spersonalizowanej w praktyce edukacyjnej/pedagogicznej.
3. Strategie wspólnotowego uczenia się (collaborative learning) a edukacja spersonalizowana
4. Warsztat rozwojowy z zastosowaniem strategii edukacji spersonalizowanej
5. Personalizacja wybranego aspektu działania szkoły/placówki pedagogicznej/procesu rozwoju osoby w różnym wieku-etap przygotowawczy
6. Personalizacja wybranego aspektu działania szkoły/placówki pedagogicznej/osoby w różnym wieku – prezentacja efektów pracy i grupowa dyskusja
7. Przeprowadzenie etiud warsztatowych wykorzystujących strategie edukacji spersonalizowanej
8. Przeprowadzenie etiud warsztatowych wykorzystujących strategie edukacji spersonalizowanej

W cyklu 2023Ln:

1. Wprowadzenie. Współczesne dyskursy edukacyjne oraz założenia pedagogiki personalistycznej jako kontekst i tło edukacji spersonalizowanej. Edukacja spersonalizowana – historia oraz podstawowe założenia teoretyczne.
2. Coaching i tutoring jako strategie edukacji spersonalizowanej.
3. Mentoring i szkolenia/warsztaty jako strategie edukacji spersonalizowanej.
4. Edukacja spersonalizowana – strategie i narzędzia personalizacji procesów edukacyjnych w praktyce pedagogicznej oraz zasady ich wdrażania. Podsumowanie – konsekwencje i wyzwania związane z implementacją strategii edukacji spersonalizowanej w praktyce pedagogicznej.

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ

Cel 4: Zapewnić wszystkim edukację wysokiej jakości oraz promować uczenie się przez całe życie

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

Edyta Zawadzka

Efekty kształcenia

Wiedza
Zna i rozumie założenia teoretyczne edukacji spersonalizowanej, a także różnice między edukacją spersonalizowaną a tradycyjną.
Zna i rozumie założenia spersonalizowanych strategii edukacyjnych w ich wewnętrznym zróżnicowaniu-coachingu, tutoringu oraz projektowania i realizacji warsztatów.
Zna i rozumie specyfikę edukacyjnej działalności specjalistów implementujących spersonalizowane strategie edukacyjne w środowisku szkolnym i pozaszkolnym.
Zna i rozumie zróżnicowanie potrzeb edukacyjnych uczniów, a także konieczności dostosowywania do nich kształtu edukacji.
Zna i rozumie potrzebę autorefleksji oraz uczenia się przez całe życie, ujmowaną zarówno w kontekście rozwoju zawodowego, jak i osobistego, założenia realizacji działań samowychowawczych i samokształceniowych oraz wykorzystania spersonalizowanych strategii edukacyjnych w tym procesie, a także korzystania z zasobów instytucji realizujących działalność edukacyjną o charakterze pozaformalnym.

Umiejętności
Potrafi uzasadnić konieczność personalizowania edukacji, a także zastosowania spersonalizowanych strategii edukacyjnych w środowisku szkolnym.
Potrafi zidentyfikować przejawy edukacji spersonalizowanej oraz zastosowania spersonalizowanych strategii edukacyjnych we własnej biografii szkolnej.

Kompetencje społeczne
Jest gotów(-wa) do podejmowania krytycznej analizy rzeczywistości edukacyjnej oraz konfrontowania jej z założeniami edukacji spersonalizowanej.
Jest gotów(-wa) do odpowiedzialnego przygotowywania się do wykonywania zawodu coacha, trenera, tutora.

Literatura

W cyklu 2023L:

Literatura obowiązkowa:
1. Czekierda, P. (2015). Czym jest tutoring. W: P. Czekierda, B. Figas, M. Szala (red.), Tutoring. Teoria, praktyka, studia przypadków (ss. 15-36). Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business.
Kwieciński, Z. (2019). Edukacja w galaktyce znaczeń. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki (ss. 43-53). Warszawa: PWN.
Torój, M. (2016). Praca z grupą szkoleniową. Wszystko co powinien wiedzieć trener, aby osiągnąć sukces. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Żur, A. (2016). Edukacja spersonalizowana a rozwijanie potrzebnych współcześnie kompetencji społecznych wśród studentów uczelni wyższych. Horyzonty Wychowania, 15(34), 137-155.
prezentacje z wykładu

Literatura uzupełniająca
Bray, B., McCalen, K. (2013). A Step by Stem Guide to Personalize Learning, Arlingron: ISTE.
Brzezińska, A.I. i Rycielska, L. (2009). Tutoring jako czynnik rozwoju ucznia i nauczyciela. W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski i A. Zembrzuska (red.), Tutoring w szkole między teorią a praktyką zmiany edukacji (ss. 20-31). Wrocław: Towarzystwo Edukacji Otwartej.
Dahlberg, G., Moss, P., Pence, A. (2013). Poza dyskursem jakości w instytucjach wczesnej edukacji i opieki. Języki oceny. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Graf, S., Kinshuk (2012). Personalised Learning. W: N. Seel (ed.), Encyclopedia of the Science of Learning (ss. 2594-2596). Springer.
Karalis, T. (2009). Lifelong Learning and Preschool Education: Odd Couple or Eclectic Relationship. Problems in Education in the XXIst Century, 12, 68-73.
Lambeir, B., Ramaekers, S. (2008). Humanizing Education and The Educationalization of Health. Educational Theory, 58 (4), 435-446.
Karpińska-Musiał, B. (2015). Tutoring akademicki – pomiędzy epistemą a doxą. Tożsamość metody w kontekście kształcenia akademickiego. W: P. Czekierda, B. Figas i M. Szala (red.), Tutoring. Teoria, praktyka, studia przypadków (ss. 123-139). Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer busines
Leone, S. (2013). Characterisation of a Personal Learning Environment as a Lifelong Learning Tool. Nowy Jork: Springer.
Marzec, I. (2012). Tutoring jako metoda spersonalizowanego wspierania rozwoju człowieka. W: M. Taraszkiewicz (red.), Tutoring akademicki. Przegląd zagadnień (ss. 89-127). Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej TPW w Warszawie.
Miliband, D. (2006). Choice and Voice in Personalised Learning. W: Personaling Education (ss. 21-30). OECD, CERI.
Nowak, M. (2019). Pedagogika personalistyczna. W: Z. Kwieciński i B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki (ss. 488-508). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Zalecenie Rady z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2018).

W cyklu 2023Ln:

Uwagi

W cyklu 2023L:

Metody kształcenia: wykład problemowy, dyskusja, realizacja zadań grupowych zakończona prezentacją, gry dydaktyczne, wspólnotowe uczenie się (collaborative learning), metoda problemowa.

Nakład pracy studenta (z zachowaniem założenia, że 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności)
liczba godzin kontaktowych: 30
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie się do rozmowy zaliczającej i lekturę literatury: 15
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie etiudy warsztatowej i konsultacje z prowadzącą: 8
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie pracy pisemnej i doskonalenie wypracowanej na zajęciach propozycji działań personalizacyjnych: 7

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 60, co odpowiada 2 punktom ECTS

W cyklu 2023Ln:

Metody kształcenia: wykład problemowy, dyskusja, metoda problemowa.

Nakład pracy studenta (z zachowaniem założenia, że 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności)
liczba godzin kontaktowych: 12
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie się do kolokwium: 15
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie scenariusza zajęć: 10
liczba godzin przeznaczonych na przygotowanie prac pisemnych: 15

sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 52, co odpowiada 2 punktom ECTS

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu WS-3F-ESS w USOSweb