Diagnoza oraz wsparcie psychopedagogiczne WS-2F-DWP
TREŚCI PROGRAMOWE:
Wiedza z zakresu poszczególnych faz rozwojowych dziecka oraz występujących nieprawidłowości w rozwoju poznawczym, emocjonalnych i społecznym. Studenci poznają obowiązujące kryteria diagnostyczne poszczególnych jednostek chorobowych oraz procedury diagnostyczne według ICD 10, ICD 11 i DSM V (ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń odżywiania, uzależnień behawioralnych, zaburzeń adaptacyjnych, zaburzeń zachowania i zaburzeń psychicznych związanych z zażywaniem substancji psychoaktywnych, zamierzone samouszkodzenia). Poznanie i stosowanie zasad i norm etycznych w postępowaniu diagnostycznym i w oddziaływaniach pomocowych, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki pracy z dziećmi. Podstawy terapii poznawczo-behawioralnej, terapii rodzin oraz stosowanych w ramach tych form pomocy narzędzi, technik diagnostycznych i interwencyjnych.
Wybrane metody pracy z osobą w danym nurcie terapeutycznym lub coachingowym, podstawowe założenia poszczególnych nurtów psychoterapeutycznych, podstawy teoretyczne tej metody oraz wybrane narzędzia pracy z osobą;
Koncepcja zasobów rodzinnych, w tym modele pomocy psychopedagogicznej oparte na wykorzystaniu zasobów;
Narzędzia do analizy i eksploracji zasobów indywidualnych i rodzinnych, nabycie umiejętności ustalania celów służących zmianie sytuacji osobistej, rodzinnej, zawodowej;
W cyklu 2022Ln:
Poszczególne fazy rozwojowe dziecka oraz występujących nieprawidłowości w rozwoju poznawczym, emocjonalnych i społecznym, obowiązujące kryteria diagnostyczne poszczególnych jednostek chorobowych oraz procedury diagnostyczne według ICD 10, ICD 11 i DSM V, zasady i normy etyczne w postępowaniu diagnostycznym i w oddziaływaniach pomocowych, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki pracy z dziećmi; podstawy terapii pedagogicznej oraz terapii poznawczo-behawioralnej; założenia głównych nurtów psychoterapeutycznych i form pomocowych skierowanych zarówno do osoby jak i jej najbliższego otoczenia. Następujące jednostki chorobowe (podstawowe informacje): |
W cyklu 2024Ln:
Wybrane metody pracy z osobą w danym nurcie terapeutycznym lub coachingowym, podstawowe założenia poszczególnych nurtów psychoterapeutycznych, podstawy teoretyczne tej metody oraz wybrane narzędzia pracy z osobą; |
Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
zna na poziomie rozszerzonym terminologię stosowaną w obrębie pedagogiki i psychologii klinicznej, ze szczególnym uwzględnieniem terminologii z zakresu wybranych zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania dzieci i młodzieży, takich jak świadome samouszkodzenia, zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych, uzależnienia behawioralne;
ma pogłębioną wiedzę na temat procesów rozwoju biologicznego i fizycznego, poznawczego oraz społecznego i osobowościowego dzieci;
zna kryteria zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania rozwijających się w dzieciństwie i wieku młodzieńczym;
ma rozszerzoną i uszczegółowioną wiedzę o strukturze systemu wsparcia dziecka z wybranymi zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania i ich rodzin;
zna instytucje zajmujące się świadczeniem kompleksowej pomocy dla dzieci i młodzieży z wybranymi zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania oraz ich rodzin;
ma uporządkowaną wiedzę na temat działań diagnostycznych, ze szczególnym uwzględnieniem diagnozy dzieci i młodzieży oraz diagnozy rodziny;
zna metody, techniki i narzędzia diagnostyczne stosowane w terapii rodzin oraz terapii poznawczo-behawioralnej;
Umiejętności
potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu diagnostyki dziecka i rodziny oraz terapii rodzin i terapii poznawczo-behawioralnej w celu analizowania i interpretowania problemów dziecka i jego najbliższego otoczenia;
potrafi rozpoznać symptomy wybranych zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania dzieci i młodzieży;
potrafi planować proces diagnostyczny oraz strukturę sesji pomocowej, wykorzystując różne narzędzia diagnostyczne w zależności od wieku badanego, jego nastawienia do badania, zgłaszanych problemów;
potrafi zastosować wybrane techniki interwencyjne stosowane w ramach terapii rodzin i terapii poznawczo-behawioralnej;
posiada pogłębione umiejętności komunikacyjne;
potrafi nawiązać prawidłowy kontakt diagnostyczny i pomocowy z osobą;
Kompetencje społeczne
ma krytyczny stosunek do posiadanej wiedzy i umiejętności diagnostyczno-terapeutycznych niezbędnych w pracy z dziećmi i ich rodzinami;
rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego;
odznacza się rozwagą i dojrzałością w rozumieniu roli diagnosty;
rozumie potrzebę przestrzegania zasad etyki zawodowej;
Kryteria oceniania
Prezentacja multimedialna na wybrany temat;
Aktywny udział na zajęciach;
Ewaluacja pracy z grupą
Dyskusja
Literatura
Namysłowska, I. (2014). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa
Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A.R. (red.). (2022). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. PWN. Warszawa
Heszen-Cielińska, I., Sęk, H. (2020). Psychologia zdrowia. PWN. Warszawa
Zawadzka, B., Łączka, T. (red.) (2017). Pedagogika zdrowia w teorii i praktyce. Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Kielce
Kazdin, A., E., W, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków
Sokołowska, E., Zabłocka-Żytka (2013). Psychologia rozwojowa dla klinicystów. Przykładowe ćwiczenia i interwencje. Fraszka. Warszawa
Czabała, Cz., Kluczyńska, S. (2015). Poradnictwo psychologiczne. PWN. Warszawa.
Czabała, Cz. (2013). Czynniki leczące w psychoterapii. PWN. Warszawa
Oster, D, G., Gould, P. (2015). Rysunek w psychoterapii. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Stankiewicz, S., Tomczak, K. (2012). Psychodrama w psychoterapii. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Miller, W. R., Rollnick, S. (2014). Dialog Motywujący. Jak pomóc ludziom w zmianie. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kulesza M., Surzykiewicz, J. (red.) (2013). Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa, Difin.
Mellibruda, J. (2011). Siedem ścieżek integracji psychoterapii. Instytut Psychologii Zdrowia. Warszawa.
Prochaska, J.,O., Norcross, J.C. (2006). Systemy psychoterapeutyczne. Analiza Transteoretyczna. Intytut Psychologii Zdrowia. Warszawa
Artykuły: https://scholar.google.pl
W cyklu 2022Ln:
Namysłowska, I. (2014). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa |
W cyklu 2024Ln:
Gałecki, P.(red.).(2022). Psychiatria. Badanie stanu psychicznego ICD-11. Tom I i II. Wrocław: Edra Urban&Partner. |
Uwagi
W cyklu 2022Ln:
Wkład pracy studenta: |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: