Surdologopedia SP-SUL

Treści wykładu:
1. Podstaw surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych)
2. Czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem)
3. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu
4. Metodyka pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem
Ćwiczenia:
Badanie surdologopedyczne oraz metodyka szczegółowa

Treści wykładu:
1. Podstawy surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych)

2. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu

3. Czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem

4. Charakterystyka objawów zaburzeń mowy u osób z niedosłuchem

5. Metodyka pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem

6. Słuch u osób w wieku senioralnym

Ćwiczenia:
Surdologopedyczna metodyka szczegółowa w pracy z dziećmi w różnym wieku oraz z różnymi typami niedosłuchu (na podstawie nagrań DVD i omówienia poszczególnych przypadków)

Treści wykładu:
1. Podstawy surdologopedii (terminologia, typologie zaburzeń słuchu, stan słuchu a możliwości percepcji bodźców akustycznych)

2. Charakterystyka stanów mowy oraz diagnoz surdologopedycznych będących skutkiem różnych typów niedosłuchu oraz zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju komunikacji dzieci z uszkodzonym narządem słuchu

3. Czynniki warunkujące rozwój mowy dziecka z niedosłuchem

4. Charakterystyka objawów zaburzeń mowy u osób z niedosłuchem

5. Metodyka pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem

6. Słuch u osób w wieku senioralnym (do uzupełnienia poprzez lekturę książki: A.Jedlińska, K.I.Bieńkowska (2021).

Ćwiczenia:
Surdologopedyczna metodyka szczegółowa w pracy z dziećmi w różnym wieku oraz z różnymi typami niedosłuchu (na podstawie nagrań DVD i omówienia poszczególnych przypadków)

Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.

Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.

Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska.

Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls

Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.

Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.

Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.

Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.

Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.

Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL.
Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP.
Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą).
Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP.
Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL.
Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszacych i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO.
Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa.
Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.
Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS.
Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.
Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.
Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.
Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin
Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa
Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina
Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin
Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin
Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu,
Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26
Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa
Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.
Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13.
Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.

Literatura podana jest w zakładce: podstawowe informacje o przedmiocie (niezależnie od cyklu) oraz uzupełnienie o publikację:

Jedlińska A., Bieńkowska K.I. (2021) Moc rozmowy. O słuchu seniora w dobie cyfryzacji. Wyd. APS

Literatura obowiązkowa:
Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.

Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska.
Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls (tylko część dotycząca przykładów ćwiczeń).
Jedlińska A., Bieńkowska K.I. (2021). Moc rozmowy. O słuchu seniorów w dobie cyfryzacji". Wyd. APS.

Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.

Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.

Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.

Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS.

Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.
Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina

Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL.
Cieszyńska J. (2001). Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.
Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP.
Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą).
Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP.
Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL.
Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszacych i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO.
Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa.
Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.
Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS.
Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.
Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.
Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL.
Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin
Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa
Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin
Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin
Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu,
Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26
Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa
Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.
Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13.
Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.

Z powodu sytuacji epidemicznej hospitacje zajęć surdologopedycznych w Fundacji „Echo” zostały zawieszone. Ćwiczenia realizowane są w Teams (5g.) - omawianie studiów przypadków dzieci z uszkodzonym narządem słuchu i programowanie terapii w prezentowanych na DVD przypadkach.
NAKŁAD PRACY STUDENTA
FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI
Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 20g. + 5g
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30g
Przygotowanie się do zaliczenia z oceną 20g
Przygotowanie konspektu zajęć surdologopedycznych oraz pomocy dydaktycznych 25g
Inne formy – przygotowanie do hospitacji 15g
Sumaryczna liczba punktów ECTS 4

NAKŁAD PRACY STUDENTA
FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI
Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 20g. + 5g.
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30g.
Przygotowanie się do zaliczenia z oceną 20g.
Inne formy – .....................
Sumaryczna liczba punktów ECTS 4

NAKŁAD PRACY STUDENTA
FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI
Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 20g. + 5g.
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30g.
Przygotowanie się do zaliczenia z oceną 20g.
Inne formy – .....................
Sumaryczna liczba punktów ECTS 4