Metodyka pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się SP-MTU
TREŚCI PROGRAMOWE:
Definicje pojęcia: zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Cel oddziaływań korekcyjno-kompensacyjnych. Zadania i obowiązki specjalisty terapii pedagogicznej.
Analiza poszczególnych aspektów postępowania terapeutycznego (aspekt psychoterapeutyczny, aspekt psychokorekcyjny, aspekt psychodydaktyczny, aspekt ogólnorozwojowy) i ich znaczenie dla efektów terapii.
Fazy postępowania terapeutycznego. Etapy pracy terapeutycznej.
Wyznaczanie kierunków oddziaływań terapeutycznych na podstawie dokonanej analizy wyników diagnozy (opinia poradni) oraz analizy wytworów pisemnych dziecka. Zasady programowania jednostki metodycznej.
Analiza wybranych metod terapii pedagogicznej (m.in. sztuka konstruowania gier wg Gruszczyk-Kolczyńskiej; metoda 18. struktur wyrazowych; metoda B. Zakrzewskiej; Inteligencja wieloraka w nauczaniu ortografii).
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2016Z: | W cyklu 2017Z: | W cyklu 2019Z: |
Kryteria oceniania
EFEKTY KSZTAŁCENIA:
PC1_KS_W03 Definiuje podstawowe pojęcia dotyczące metodyki zajęć korekcyjno-kompensacyjnych
PC1_KS_W06 Opisuje etapy pracy terapeutycznej oraz wymienia zasady programowania działań diagnostycznych i terapeutycznych
PC2_KS_W02 Zna poszerzoną i usystematyzowaną terminologię dotyczącą omawianych metod pracy z uczniem z trudnościami w opanowaniu umiejętności czytania i pisania
PC2_KS_W02 Zna założenia teoretyczne i specyfikę pracy omawianych metod pracy z uczniem z trudnościami w opanowaniu umiejętności czytania, pisania i liczenia
PC2_KS_U02 Potrafi zaprojektować i przeprowadzić zajęcia wybranymi metodami pracy z uczniem z trudnościami w opanowaniu umiejętności czytania, pisania i liczenia
PC2_KS_K01 Utożsamia się z wartościami i celami doboru metod terapii do potrzeb ucznia
Literatura
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Bogdanowicz, M. (2005). Przygotowanie do nauki pisania. Ćwiczenia grafomotoryczne według Hany Tymichovej. Gdańsk: Harmonia.
2. Bogdanowicz, M., Adryjanek, A. (2005). Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów.Gdynia: OPERON.
3. Czajkowska, I., Herda, K. (1989). Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole. Warszawa: WSIP.
4. Gmosińska, D., Woźniak V. (2012). Inteligencje wielorakie w nauczaniu ortografii. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Gruszczyk-Kolczyńska, E., Dobosz, K., Zielińska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP
6. Kujawa, E., Kurzyna, M. (1996). Reedukacja dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu metodą 18 struktur wyrazowych. Warszawa: WSiP.
7. Zakrzewska, B. (2005). Trudności w czytaniu i pisaniu. Modele ćwiczeń. Warszawa: WSiP.
8. Zakrzewska, B. (2008) 3.2.1.0... Czytanie treningowe. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
1. Jastrząb, J., Baczewska, D. (2011). Pedagogika Toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec Terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
2. Grabałowska, K., Jastrząb J., Mickiewicz J, Wojak M. (2005). Ćwiczenia w pisaniu i czytaniu. Poradnik metodyczny do terapii dzieci dyslektycznych. Toruń: TNOiK.
3. Studnicka, J. (2007). Ortograffiti. Gdynia: Operon.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: