Metody pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki SP-MPM1

Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej.

Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:
a) metody konstruowania gier ściganek, opowiadań, z rozbudowanym wątkiem matematycznym i ich wykorzystanie na zajęciach,
b) orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,
c) ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,
d) dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,
e) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,
f) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar;
g) geometria.

Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VI.

Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi (dodawanie i odejmowanie w zakresie 100; mnożenie i dzielenie; układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych; dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań; algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka).

Zasady konstruowania scenariusza zajęć terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

1. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.
2. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej.
3. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:
a) metody konstruowania gier ściganek, opowiadań, z rozbudowanym wątkiem matematycznym i ich wykorzystanie na zajęciach,
b) orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,
c) ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,
d) dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,
e) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,
f) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar;
g) geometria.
4.Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VI.
5. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi (dodawanie i odejmowanie w zakresie 100; mnożenie i dzielenie; układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych; dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań; algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka).
6.Zasady konstruowania scenariusza zajęć terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

1. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.
2. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej.
3. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:
a) metody konstruowania gier ściganek, opowiadań, z rozbudowanym wątkiem matematycznym i ich wykorzystanie na zajęciach,
b) orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,
c) ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,
d) dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,
e) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,
f) operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar;
g) geometria.
4.Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VI.
5. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi (dodawanie i odejmowanie w zakresie 100; mnożenie i dzielenie; układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych; dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań; algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka).
6.Zasady konstruowania scenariusza zajęć terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

Literatura obowiązkowa:
1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.
2. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
3. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP.
4. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier? Warszawa: WSiP.
5. Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.
Literatura uzupełniająca:
1. Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.
2. Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.
3. Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.
4. Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie
5. Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.
6. Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w uczeniu. Kraków: Impuls.
7. Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI
8. Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
9. Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

Literatura obowiązkowa:
1.Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.
2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP.
4.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier? Warszawa: WSiP.
5.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.
Literatura uzupełniająca:
1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.
2.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.
3.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.
4.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie
5.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.
6.Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w uczeniu. Kraków: Impuls.
7.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI
8.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
9.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

Literatura obowiązkowa:
1.Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.
2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP.
4.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier? Warszawa: WSiP.
5.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.
Literatura uzupełniająca:
1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.
2.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.
3.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.
4.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie
5.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.
6.Oszwa, U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w uczeniu. Kraków: Impuls.
7.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI
8.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
9.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

Link do zajęć:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aa52e4776ef9240a39e902714d6a60fe5%40thread.tacv2/conversations?groupId=5b924163-798d-43df-9904-abd1e6f3f966&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA

Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa. praca zdalna

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30h

Przygotowanie się do egzaminu 10h

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

METODY KSZTAŁCENIA
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa. praca zdalna
NAKŁAD PRACY STUDENTA
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30h
Przygotowanie się do egzaminu 10h
Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji
Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

METODY KSZTAŁCENIA
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa. praca zdalna
NAKŁAD PRACY STUDENTA
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 20 h
Przygotowanie się do zajęć, lektury 30h
Przygotowanie się do egzaminu 10h
Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji
Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS 2