Diagnostyka w pedagogice specjalnej SP-GNO

- Podstawy diagnostyki w pedagogice specjalnej – analiza historyczna.
- Cele, założenia i obszary diagnozy.
- Cechy diagnozy w pedagogice specjalnej.
- Diagnoza rozwojowa i funkcjonalna, ICF. Diagnoza nozologiczna wg klasyfikacji ICD, DSM.
- Procedury badań diagnostycznych i eksperymentalnych w pedagogice specjalnej ─ analizy jakościowe i ilościowe.
- Rola i miejsce diagnostyki opiekuńczo-wychowawczej, rehabilitacyjnej, reso¬cja¬liza¬cyjnej i socjoterapeutycznej w pracy różnych placówek i instytucji.
- Orzecznictwo psychopedagogiczne a orzekanie o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności.
- Pedagogiczne metody oceny funkcjo¬nowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
- Modele podejmowanych działań przez zespoły specjalistów i modele działania diagnostów.
- Modele diagnozowania w pedagogice (Ziemski, Kępiński, Obuchowska, Marcinkowska, modele diagnozy dydaktycznej, wychowawczej i środowiskowej, ujęcie strukturalno-dynamiczne, i in.)
- Wyznaczniki metodyki diagnozy
- Diagnoza w planowaniu procesu rehabilitacji wycho¬wanka: obszary, w których mogą występować przyczyny utrudniające funkcjo¬no¬wanie osoby w różnych obszarach jej życia. Diagnoza na użytek działań resocjalizacyjnych.
- Rozpoznawanie błędów wychowawczych i ich wpływu na funkcjonowanie osoby.
- Ocena skuteczności stosowanych metod wychowania, nauczania specjalnego, rehabilitacji i
- resocjalizacji oraz socjoterapii - ewaluacja i efektywność w kształceniu specjalnym.
- Uwarunkowania kontaktu diagnostycznego
- Metody, techniki i narzędzia diagnozy pedagogicznej - ocena funkcjonowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego osób z niepełnosprawnością i niedostosowanych społecznie.
- Planowanie i konstrukcja narzędzi diagnozy w pedagogice specjalnej.
- Diagnoza pedagogiczna w polskim prawie oświatowym – zadania nauczycieli i specjalistów, zasady sporządzania opinii, zawartość wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
- Analiza dokumentów i wytworów pod kątem określania specjalnych potrzeb edukacyjnych.
- Postępowanie etyczne w procesie diagnozowanie pedagogicznego
- Ewaluacja edukacyjna

- Podstawy diagnostyki w pedagogice specjalnej – analiza historyczna.
- Cele, założenia i obszary diagnozy.
- Cechy diagnozy w pedagogice specjalnej.
- Diagnoza rozwojowa i funkcjonalna, ICF. Diagnoza nozologiczna wg klasyfikacji ICD, DSM.
- Procedury badań diagnostycznych i eksperymentalnych w pedagogice specjalnej ─ analizy jakościowe i ilościowe.
- Rola i miejsce diagnostyki opiekuńczo-wychowawczej, rehabilitacyjnej, reso¬cja¬liza¬cyjnej i socjoterapeutycznej w pracy różnych placówek i instytucji.
- Orzecznictwo psychopedagogiczne a orzekanie o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności.
- Pedagogiczne metody oceny funkcjo¬nowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
- Modele podejmowanych działań przez zespoły specjalistów i modele działania diagnostów.
- Modele diagnozowania w pedagogice (Ziemski, Kępiński, Obuchowska, Marcinkowska, modele diagnozy dydaktycznej, wychowawczej i środowiskowej, ujęcie strukturalno-dynamiczne, i in.)
- Wyznaczniki metodyki diagnozy
- Diagnoza w planowaniu procesu rehabilitacji wycho¬wanka: obszary, w których mogą występować przyczyny utrudniające funkcjo¬no¬wanie osoby w różnych obszarach jej życia. Diagnoza na użytek działań resocjalizacyjnych.
- Rozpoznawanie błędów wychowawczych i ich wpływu na funkcjonowanie osoby.
- Ocena skuteczności stosowanych metod wychowania, nauczania specjalnego, rehabilitacji
- Uwarunkowania kontaktu diagnostycznego
- Metody, techniki i narzędzia diagnozy pedagogicznej - ocena funkcjonowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego osób z niepełnosprawnością i niedostosowanych społecznie.
- Planowanie i konstrukcja narzędzi diagnozy w pedagogice specjalnej.
- Diagnoza pedagogiczna w polskim prawie oświatowym – zadania nauczycieli i specjalistów, zasady sporządzania opinii, zawartość wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
- Analiza dokumentów i wytworów pod kątem określania specjalnych potrzeb edukacyjnych.
- Postępowanie etyczne w procesie diagnozowanie pedagogicznego
- Ewaluacja edukacyjna

- Dłużniewska, A., Szubielska, M. (2017). Diagnoza – definicja, klasyfikacja, modele, narzędzia. W: K. Krakowiak (red.), Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji, s. 20-44.
- Guziuk-Tkacz, M. (2011). Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak."
- Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
- Niemierko, B. (2009). Diagnostyka edukacyjna, podręcznik akademicki. Warszawa: PWN.
- Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
- Oster, G. D., Golud, P. (2003). Rysunek w psychoterapii. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
- Skałbania, B. (2011). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
- Trochimiak, B., Gosk, U. (2010). Diagnoza pedagogiczna W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
- Trochimiak, B. (2011). Konstruowanie narzędzi do prowadzenia diagnozy pedagogicznej. W: J. Głodkowska (red.), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
- Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
- Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
- Wybrane rozporządzenia MEN oraz MPiPS

Dłużniewska, A., Szubielska, M. (2017). Diagnoza – definicja, klasyfikacja, modele, narzędzia. W: K. Krakowiak (red.), Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji, s. 20-44

Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Krakowiak, K. (2017) Założenia koncepcji diagnozy specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji, s.11-18

Niemierko, B. (2009). Diagnostyka edukacyjna, podręcznik akademicki. Warszawa: PWN

Skałbania, B. (2011). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Skibska, J. (2017) (red.) Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy. Kraków: Oficyna wydawnicza „Impuls”

Trochimiak, B., Gosk, U. (2010). Diagnoza pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Trochimiak, B. (2011). Konstruowanie narzędzi do prowadzenia diagnozy pedagogicznej. W: J. Głodkowska (red.), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”

METODY KSZTAŁCENIA:
metody podające (oparte na słowie - wykład, instruktaż do ćwiczeń, praca z książką, aktem prawnym), problemowe (forum, zadania otwarte) eksponujące (zadania kształtujące system wartości), praktyczne (ćwiczenia przedmiotowe).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe - 30 godz. (15 wykład, 15 ćwiczenia)
Przygotowanie do zajęć - 15 godz.
Przygotowanie do kolokwium - 15 godz.
Liczba punktów ECTS - 4

Stosowane metody kształcenia:

Metody podające - wykład, pogadanka

Metody problemowe

Metody aktywizujące - gry dydaktyczne, dyskusja dydaktyczna

Nakład pracy Studenta:

godziny kontaktowe - 30h

godziny przeznaczone na zapoznanie się z literaturą - 15h.

godziny przeznaczone na pracę samodzielną - 15h

godziny przeznaczone na przygotowanie się do zaliczenia - 20h.

Liczba punktów ECTS - 4