Diagnoza ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania (szkoła i poradnia) SP-DUZ

Treści:
Kryteria diagnostyczne specyficznych trudności w uczeniu się według ICD-10 oraz DSM-V
Wyznaczanie kierunków działań diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania.
Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
Diagnoza dysleksji rozwojowej – metody, techniki i narzędzi badawczych (wywiad z rodzicami/opiekunami dziecka pod kątem występowania symptomów specyficznych trudności w uczeniu się, obserwacja dziecka podczas przeprowadzania diagnozy, analiza wytworów dziecka pod kątem występowania błędów charakterystycznych dla zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych, wykorzystywane w diagnozie specyficznych trudności w uczeniu się oraz ich przyczyn próby zawarte w standaryzowanych i niestandaryzowanych narzędziach do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się).
Omówienie wybranych narzędzi stosowanych w pedagogicznym postępowaniu diagnostycznym trudności w czytaniu i pisaniu prowadzonym na terenie szkoły.
Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
Przebieg działań post-diagnostycznych

Treści:
1. Kryteria diagnostyczne specyficznych trudności w uczeniu się według ICD-10 oraz DSM-V
2. Wyznaczanie kierunków działań diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
3. Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania.
4. Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
5. Diagnoza dysleksji rozwojowej – metody, techniki i narzędzi badawczych (wywiad z rodzicami/opiekunami dziecka pod kątem występowania symptomów specyficznych trudności w uczeniu się, obserwacja dziecka podczas przeprowadzania diagnozy, analiza wytworów dziecka pod kątem występowania błędów charakterystycznych dla zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych, wykorzystywane w diagnozie specyficznych trudności w uczeniu się oraz ich przyczyn próby zawarte w standaryzowanych i niestandaryzowanych narzędziach do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się).
6. Omówienie wybranych narzędzi stosowanych w pedagogicznym postępowaniu diagnostycznym trudności w czytaniu i pisaniu prowadzonym na terenie szkoły.
7. Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
8. Przebieg działań post-diagnostycznych

‒ Kryteria diagnostyczne specyficznych trudności w uczeniu się według ICD-10 oraz DSM-V.
‒ Wyznaczanie kierunków działań diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
‒ Etapy diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania.
‒ Wywiad jako element diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
‒ Diagnoza dysleksji rozwojowej – metod, technik i narzędzi badawczych (wywiad z rodzicami/opiekunami dziecka pod kątem występowania symptomów specyficznych trudności w uczeniu się, obserwacja dziecka podczas przeprowadzania diagnozy, analiza wytworów dziecka pod kątem występowania błędów charakterystycznych dla zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych, wykorzystywane w diagnozie specyficznych trudności w uczeniu się oraz ich przyczyn próby zawarte w standaryzowanych i niestandaryzowanych narzędziach do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się).
‒ Omówienie wybranych narzędzi stosowanych w pedagogicznym postępowaniu diagnostycznym trudności w czytaniu i pisaniu prowadzonym na terenie szkoły.
‒ Omówienie stosowanych w praktyce poradni narzędzi do diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się.
‒ Przebieg działań post-diagnostycznych.

Literatura obowiązkowa:
Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.
Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.
Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.
Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.
Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.
Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN
Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.
Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.
Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.
Literatura uzupełniająca:
Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.
Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.
Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.
Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Literatura obowiązkowa:
Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.
Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej, Warszawa: PTP.
Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP.
Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. (2009). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis, Gdańsk: HARMONIA.
Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. (2006). Red. Grażyna Krasowicz-Kupis. Gdańsk: GWP.
Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN
Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii. Kraków: „Impuls”.
Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.
Oszwa U. (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: „Impuls”.
Literatura uzupełniająca:
Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.
Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki. (2004). Red. Anna Grabowska, Krystyna Rymarczyk. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej PAN.
Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.
Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

OBOWIĄZKOWA:

1. Bogdanowicz M. (2005). Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie. Gdańsk: Harmonia.

2. Górniewicz E. (2001). Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Wyd. A. Marszałek.

3. Krasowicz-Kupis G. (red.) (2009). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: HARMONIA.

4. Krasowicz-Kupis, G (2019). Nowa psychologia dysleksji. Warszawa: PWN.

5. Mickiewicz, J. (2001). Materiały do diagnozy pedagogicznej umiejętności pisania i czytania uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Toruń: TNOiK.

narzędzia diagnostyczne

UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Bogdanowicz M. (2000). Integracja percepcyjno-motoryczna. Teoria- diagnoza- terapia. Warszawa: CMPPP.

2. Bogdanowicz M. i in. (2008). Diagnoza dysleksji u uczniów klasy III szkoły podstawowej. Warszawa: PTP.

3. Krasowicz-Kupis G. (red.). (2006). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: GWP.

4. Domagała, A., Mirecka, U. (2010). Grafomotoryka u dzieci w wieku 7-13 lat. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

5. Krasowicz-Kupis G. (2008). Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

6. Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: GWP.

7. Reid G., Wearmouth J. (2008). Dysleksja. Teoria i praktyka. Gdańsk: GWP.

Link do zajęć:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a538b2bda890f4935a0077575b8f9198d%40thread.tacv2/conversations?groupId=7f9223b3-a5e6-4984-9904-0cfb2fcee4b0&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 25
Przygotowanie się do zajęć, lektury 15
Przygotowanie się do egzaminu 5
Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji
Inne formy: przygotowanie studium przypadku, przygotowanie prób diagnostycznych 5
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

Metody kształcenia:
wykłada interaktywny, metoda problemowa, metoda projektu, analiza opinii
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 25
Przygotowanie się do zajęć, lektury 15
Przygotowanie się do egzaminu 5
Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji
Inne formy: przygotowanie studium przypadku, przygotowanie prób diagnostycznych 5
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

Metody kształcenia:

wykład problemowy, dyskusja, metoda sytuacyjna, działania praktyczne

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe - 25h

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 25

Przygotowanie pracy na zal - 20

Punkty ECTS: 3