Diagnoza funkcjonalna sprawności percepcyjno-motorycznych i poznawczych dziecka małego oraz w wieku przedszkolnym SP-DFP1
1) Teoretyczne podstawy diagnozy funkcjonalnej. Pojęcie, cele i cechy diagnozy funkcjonalnej. Zasady konstruowania narzędzi diagnostycznych do oceny funkcjonalnej -arkusze obserwacji, zadania diagnostyczne. Rola obserwacji, wywiadu i rozmowy w diagnozie funkcjonalnej: rodzaje obserwacji, cechy obserwacji, wywiad i rozmowa, zasady konstruowania kwestionariuszy wywiadów.
2) Wybrane metody oceny: Skala Brazeltona – ocena noworodka, Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa, Test Denwer, Ocena Insite, Profil osiągnięć ucznia. Cena percepcji wzrokowej, słuchowej. Ocena lateralizacji. Ocena poziomu orientacji przestrzennej. Profil Psychoedukacyjny Shoplera , Arkusz badania kompetencji kluczowych ma lego dziecka R. Piotrowicz
3) Konstruowanie arkusza do wieloprofilowej oceny , opracowanie serii zadań diagnostycznych.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Zna i rozumie diagnozę funkcjonalną we wczesnym wspomaganiu rozwoju; wielospecjalistyczną ocenę rozwoju dziecka i sfery jego najbliższego rozwoju. Zna podstawowe koncepcje dotyczące wczesnej wielospecjalistycznej diagnozy i wczesnego wspomagania rozwoju dziecka małego w wieku 0-7 lat.
Zna prawidłowy przebiegu procesu diagnostycznego ze szczególnym uwzględnieniem roli wieloprofilowej, kompleksowej diagnozy pozytywnej.
Zna narzędzia diagnostyczne do badania kompetencji percepcyjno-motorycznych, umysłowych.
Zna zasady konstruowania narzędzi do oceny funkcjonalnej (arkusze obserwacji, zadania diagnostyczne).
Posiada wiedzę z zakresu wybranych metody i technik oceny małego dziecka.
Umiejętności:
Potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zachowań małego dziecka, potrafi określić fazy rozwoju.
Potrafi scharakteryzować wybrane narzędzia diagnostyczne uwzględniając wiek rozwojowy, zespół zaburzeń klinicznych, zakres i stopień niepełnosprawności.
Potrafi planować, przeprowadzać i analizować diagnozę funkcjonalną we wczesnym wspomaganiu rozwoju; planować, realizować i interpretować wielospecjalistyczną ocenę rozwoju dziecka i sfery jego najbliższego rozwoju;
Umie zinterpretować dane z orzeczeń i opinii, i na ich podstawie dobrać odpowiednie techniki, narzędzia, próby badawcze w celu opracowania kompleksowej oceny funkcjonowania dziecka z wraz z wytycznymi do planu usprawniania.
Potrafi opracować arkusz danych diagnostycznych do obserwacji i badania małego dziecka.
Potrafi samodzielnie dokonać obserwacji rozwoju dziecka oraz dokonać oceny funkcjonalnej.
Komunikować się ze specjalistami i osobami spoza środowiska pedagogicznego z uwzględnieniem obowiązujących norm językowych, przy pomocy różnych technik i kanałów komunikacyjnych; czynnie uczestniczyć w debatach dotyczących złożonych zagadnień związanych z pedagogiką specjalną, precyzyjnie prezentować własne opinie i stanowiska, wątpliwości i sugestie, dokonywać oceny innych stanowisk.
Kompetencje społeczne:
Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dokształcania się i rozwoju osobistego.
Ma przekonanie o sensie zdobywania wiedzy, wartości i potrzebie podejmowania działań wspomagających rozwój małego dziecka.
Jest gotów do współpracy z nauczycielami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy. Potrafi współpracować ze specjalistami z teamu diagnostyczno-rehabilitacyjnego w zakresie konstruowania programu diagnozy i terapii dziecka.
Jest gotów do okazywania empatii dzieciom potrzebującym wsparcia i pomocy; Jest wrażliwy na problemy wynikające z niepełnosprawności wzroku, prezentuje właściwą postawę wobec dziecka i jego rodziny.
Jest gotów do odpowiedzialnego i refleksyjnego przeprowadzania czynności składających się na funkcjonalną ocenę funkcjonalną małego dziecka i jest świadomy jej znaczenia dla procesu terapeutycznego.
Literatura
Model INSITE
Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa . t. 1-2
Głodkowska J.: Poznanie ucznia szkoły specjalnej. WSiP, Warszawa 1999
Model INSITE
Monachijska funkcjonalna diagnostyka rozwojowa . t. 1-2
Głodkowska J.: Poznanie ucznia szkoły specjalnej. WSiP, Warszawa 1999
Brauner (1998) Postępowanie wychowawcze w upośledzeniu umysłowym . WSiP, Warszawa
Gruszczyk – Kolczyńska E.: Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. WSiP, Warszawa 1994
Kruk-Lasocka J.: Autyzm czy nie autyzm? Problemy diagnozy i terapii pedagogicznej małych dzieci. Wrocław 1999
Maurer A.: Dzieci z zespołem Williamsa.
Schopler E. (i wpół.): Profil psychoedukacyjny.SPOA, Gdańsk 1995
Kiellin J, Klimek-Markowicz K. (2013): Krok po Kroku.GWP Sopot
Zazzo R.: Metody psychologicznego badania dziecka, Warszawa 1974
Uwagi
W cyklu 2021Ln:
METODY KSZTAŁCENIA WIEDZA: - prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy UMIEJĘTNOŚCI: - praca z tekstem KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - dyskusja NAKŁAD PRACY STUDENTA: Liczba godzin kontaktowych - 40 |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: