Diagnoza problemów w zachowaniu dzieci i młodzieży RS-2F-DDM
TREŚCI PROGRAMOWE:
Pojęcie zaburzeń w zachowaniu, kryteria diagnostyczne wg ICD-10 oraz DSM-V. Wybrane koncepcje psychologiczne i pedagogiczne wyjaśniające zaburzenia w zachowaniu; profil psychopedagogiczny. Typologie zaburzeń w zachowaniu, portret psychologiczny dziecka z zaburzeniami zachowania. Podstawowe narzędzia diagnostyczne.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Wymienia i wyjaśnia podstawowe założenia koncepcji dotyczących zaburzeń zachowania.
Posiada podstawową wiedzę dotyczącą sposobów diagnozowania zaburzeń w zachowaniu; opisuje i nazywa zasady projektowania, prowadzenia i wyznaczania kierunku działań diagnostycznych w odniesieniu do małoletnich z zaburzeniami zachowania.
Umiejętności
Dokonuje obserwacji, diagnozy i oceny małoletniego z zaburzeniami zachowania; określa oraz łączy wiedzę teoretyczną z zakresu zaburzeń zachowania w celu analizowania i interpretowania występujących u wychowanka trudności.
Klasyfikuje i porównuje metody, techniki i narzędzia badawcze przeznaczone do diagnozy dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania, wskazuje kierunki podstępowania resocjalizacyjnego.
Kompetencje społeczne
Docenia znaczenie wiedzy naukowej dla realizacji procesu diagnostycznego dotyczącego zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży.
Zasięga opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym przeprowadzeniem diagnozy.
Przestrzegania zasad etyki zawodowej w pracy diagnostycznej.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: