Metodyka nauczania osób nieprzystosowanych społecznie RE-3F-MOS

1. Wprowadzenie we współczesną teorię dydaktyczną
2.Wpływ kształcenia na rozwój ucznia w świetle 3 systemów dydaktycznych
3. Specyfika celów nauczania w kształceniu niedostosowanych społecznie (cele kształcenia a cele resocjalizacyjne, specyfika stanowienia celów kształcenia w szkole i zakładzie resocjalizacyjnym, konkretyzacja celów kształcenia, taksonomia celów kształcenia).
4. Dobór treści kształcenia w nauczaniu niedostosowanych społecznie((dobór treści kształcenia w szkole i w zakładzie resocjalizacyjnym, analiza programów nauczania realizowanych w szkole i zakładzie poprawczym oraz podręczników szkolnych, dylematy dotyczące doboru treści kształcenia).
5. Specyfika procesu kształcenia w szkołach dla niedostosowanych społecznie
6 . Zasady nauczania w ortodykatyce resocjalizacyjnej
7. Dobór właściwych metod nauczania a skuteczność pracy dydaktycznej w szkole w zakładzie poprawczym
8. Lekcja jako główna forma organizacji kształcenia a inne propozycje organizacji kształcenia (próby przezwyciężania systemu klasowo –lekcyjnego, możliwości modyfikowania tego systemu w nauczaniu resocjalizacyjnym).
9. Znaczenie kontroli i oceny osiągnięć ucznia w podnoszeniu efektywności działania pedagogicznego i resocjalizacyjnego związek między kontrolą a oceną, główne zasady poprawności stosowania kontroli i oceny, specyficzne funkcje kontroli i oceny osiągnięć uczniów w nauczaniu resocjalizującym).
10. Niepowodzenia uczniów w uczeniu się a rola nauczyciela w ich powstawaniu ograniczaniu i przezwyciężaniu
11 Możliwości i ograniczenia indywidualizacji na lekcji
(intelektualne i pozaintelektualne różnice indywidualne, konieczność uwzględniania właściwości uczniów jako wynik rozumienia psychologicznego kryterium poprawności lekcji, wskazane i wadliwe różnicowanie uczniów w procesie kształcenia, ocena możliwości i ograniczeń indywidualizacji w nauczaniu resocjalizującym).
12 Dydaktyka ogólna a ortodydaktyka resocjalizująca

1. Wprowadzenie we współczesną teorię dydaktyczną
2.Wpływ kształcenia na rozwój ucznia w świetle 3 systemów dydaktycznych
3. Specyfika celów nauczania w kształceniu niedostosowanych społecznie (cele kształcenia a cele resocjalizacyjne, specyfika stanowienia celów kształcenia w szkole i zakładzie resocjalizacyjnym, konkretyzacja celów kształcenia, taksonomia celów kształcenia).
4. Dobór treści kształcenia w nauczaniu niedostosowanych społecznie((dobór treści kształcenia w szkole i w zakładzie resocjalizacyjnym, analiza programów nauczania realizowanych w szkole i zakładzie poprawczym oraz podręczników szkolnych, dylematy dotyczące doboru treści kształcenia).
5. Specyfika procesu kształcenia w szkołach dla niedostosowanych społecznie
6 . Zasady nauczania w ortodykatyce resocjalizacyjnej
7. Dobór właściwych metod nauczania a skuteczność pracy dydaktycznej w szkole w zakładzie poprawczym
8. Lekcja jako główna forma organizacji kształcenia a inne propozycje organizacji kształcenia (próby przezwyciężania systemu klasowo –lekcyjnego, możliwości modyfikowania tego systemu w nauczaniu resocjalizacyjnym).
9. Znaczenie kontroli i oceny osiągnięć ucznia w podnoszeniu efektywności działania pedagogicznego i resocjalizacyjnego związek między kontrolą a oceną, główne zasady poprawności stosowania kontroli i oceny, specyficzne funkcje kontroli i oceny osiągnięć uczniów w nauczaniu resocjalizującym).
10. Niepowodzenia uczniów w uczeniu się a rola nauczyciela w ich powstawaniu ograniczaniu i przezwyciężaniu
11 Możliwości i ograniczenia indywidualizacji na lekcji
(intelektualne i pozaintelektualne różnice indywidualne, konieczność uwzględniania właściwości uczniów jako wynik rozumienia psychologicznego kryterium poprawności lekcji, wskazane i wadliwe różnicowanie uczniów w procesie kształcenia, ocena możliwości i ograniczeń indywidualizacji w nauczaniu resocjalizującym).
12 Dydaktyka ogólna a ortodydaktyka resocjalizująca

1. Wprowadzenie we współczesną teorię dydaktyczną
2.Wpływ kształcenia na rozwój ucznia w świetle 3 systemów dydaktycznych
3. Specyfika celów nauczania w kształceniu niedostosowanych społecznie (cele kształcenia a cele resocjalizacyjne, specyfika stanowienia celów kształcenia w szkole i zakładzie resocjalizacyjnym, konkretyzacja celów kształcenia, taksonomia celów kształcenia).
4. Dobór treści kształcenia w nauczaniu niedostosowanych społecznie((dobór treści kształcenia w szkole i w zakładzie resocjalizacyjnym, analiza programów nauczania realizowanych w szkole i zakładzie poprawczym oraz podręczników szkolnych, dylematy dotyczące doboru treści kształcenia).
5. Specyfika procesu kształcenia w szkołach dla niedostosowanych społecznie
6 . Zasady nauczania w ortodykatyce resocjalizacyjnej
7. Dobór właściwych metod nauczania a skuteczność pracy dydaktycznej w szkole w zakładzie poprawczym
8. Lekcja jako główna forma organizacji kształcenia a inne propozycje organizacji kształcenia (próby przezwyciężania systemu klasowo –lekcyjnego, możliwości modyfikowania tego systemu w nauczaniu resocjalizacyjnym).
9. Znaczenie kontroli i oceny osiągnięć ucznia w podnoszeniu efektywności działania pedagogicznego i resocjalizacyjnego związek między kontrolą a oceną, główne zasady poprawności stosowania kontroli i oceny, specyficzne funkcje kontroli i oceny osiągnięć uczniów w nauczaniu resocjalizującym).
10. Niepowodzenia uczniów w uczeniu się a rola nauczyciela w ich powstawaniu ograniczaniu i przezwyciężaniu
11 Możliwości i ograniczenia indywidualizacji na lekcji
(intelektualne i pozaintelektualne różnice indywidualne, konieczność uwzględniania właściwości uczniów jako wynik rozumienia psychologicznego kryterium poprawności lekcji, wskazane i wadliwe różnicowanie uczniów w procesie kształcenia, ocena możliwości i ograniczeń indywidualizacji w nauczaniu resocjalizującym).
12 Dydaktyka ogólna a ortodydaktyka resocjalizująca

1. Wprowadzenie we współczesną teorię dydaktyczną
2.Wpływ kształcenia na rozwój ucznia w świetle 3 systemów dydaktycznych
3. Specyfika celów nauczania w kształceniu niedostosowanych społecznie (cele kształcenia a cele resocjalizacyjne, specyfika stanowienia celów kształcenia w szkole i zakładzie resocjalizacyjnym, konkretyzacja celów kształcenia, taksonomia celów kształcenia).
4. Dobór treści kształcenia w nauczaniu niedostosowanych społecznie((dobór treści kształcenia w szkole i w zakładzie resocjalizacyjnym, analiza programów nauczania realizowanych w szkole i zakładzie poprawczym oraz podręczników szkolnych, dylematy dotyczące doboru treści kształcenia).
5. Specyfika procesu kształcenia w szkołach dla niedostosowanych społecznie
6 . Zasady nauczania w ortodykatyce resocjalizacyjnej
7. Dobór właściwych metod nauczania a skuteczność pracy dydaktycznej w szkole w zakładzie poprawczym
8. Lekcja jako główna forma organizacji kształcenia a inne propozycje organizacji kształcenia (próby przezwyciężania systemu klasowo –lekcyjnego, możliwości modyfikowania tego systemu w nauczaniu resocjalizacyjnym).
9. Znaczenie kontroli i oceny osiągnięć ucznia w podnoszeniu efektywności działania pedagogicznego i resocjalizacyjnego związek między kontrolą a oceną, główne zasady poprawności stosowania kontroli i oceny, specyficzne funkcje kontroli i oceny osiągnięć uczniów w nauczaniu resocjalizującym).
10. Niepowodzenia uczniów w uczeniu się a rola nauczyciela w ich powstawaniu ograniczaniu i przezwyciężaniu
11 Możliwości i ograniczenia indywidualizacji na lekcji
(intelektualne i pozaintelektualne różnice indywidualne, konieczność uwzględniania właściwości uczniów jako wynik rozumienia psychologicznego kryterium poprawności lekcji, wskazane i wadliwe różnicowanie uczniów w procesie kształcenia, ocena możliwości i ograniczeń indywidualizacji w nauczaniu resocjalizującym).
12 Dydaktyka ogólna a ortodydaktyka resocjalizująca

Cz., Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna, GRAF PUNKT, Warszawa
W., Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa
K., Kruszewski /red./, Sztuka nauczania, PWN, Warszawa,
R., Arends, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa,
Wołoszynowa, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom 2i3.
R., Davis, L., Aleksander, S., Yellon, Konstruowanie systemu kształcenia; Jak doskonalić nauczanie, PWN, Warszawa, 1993.
B., Niemierko, Pomiar sprawdzający w dydaktyce; teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa,1990.
M., Kofta /red./ , Psychologia aktywności, zaangażowanie, sprawstwo, wydaw. NAKOM, Poznań,1993.

Cz., Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna, GRAF PUNKT, Warszawa
W., Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa
K., Kruszewski /red./, Sztuka nauczania, PWN, Warszawa,
R., Arends, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa,
Wołoszynowa, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom 2i3.
R., Davis, L., Aleksander, S., Yellon, Konstruowanie systemu kształcenia; Jak doskonalić nauczanie, PWN, Warszawa, 1993.
B., Niemierko, Pomiar sprawdzający w dydaktyce; teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa,1990.
M., Kofta /red./ , Psychologia aktywności, zaangażowanie, sprawstwo, wydaw. NAKOM, Poznań,1993.

Cz., Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna, GRAF PUNKT, Warszawa
W., Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa
K., Kruszewski /red./, Sztuka nauczania, PWN, Warszawa,
R., Arends, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa,
Wołoszynowa, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom 2i3.
R., Davis, L., Aleksander, S., Yellon, Konstruowanie systemu kształcenia; Jak doskonalić nauczanie, PWN, Warszawa, 1993.
B., Niemierko, Pomiar sprawdzający w dydaktyce; teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa,1990.
M., Kofta /red./ , Psychologia aktywności, zaangażowanie, sprawstwo, wydaw. NAKOM, Poznań,1993.

Cz., Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna, GRAF PUNKT, Warszawa
W., Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa
K., Kruszewski /red./, Sztuka nauczania, PWN, Warszawa,
R., Arends, Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa,
Wołoszynowa, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, tom 2i3.
R., Davis, L., Aleksander, S., Yellon, Konstruowanie systemu kształcenia; Jak doskonalić nauczanie, PWN, Warszawa, 1993.
B., Niemierko, Pomiar sprawdzający w dydaktyce; teoria i zastosowanie, PWN, Warszawa,1990.
M., Kofta /red./ , Psychologia aktywności, zaangażowanie, sprawstwo, wydaw. NAKOM, Poznań,1993.

Metody kształcenia:
wykład, dyskusja, metody aktywizujące, pokaz
liczba godzin kontaktowych 15
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć 40
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu 35
sumaryczna liczba godzin aktywności studenta 90
sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

Metody kształcenia:
wykład, dyskusja, metody aktywizujące, pokaz
liczba godzin kontaktowych 15
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć 40
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu 35
sumaryczna liczba godzin aktywności studenta 90
sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

Metody kształcenia:
wykład, dyskusja, metody aktywizujące, pokaz
liczba godzin kontaktowych 15
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć 40
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu 35
sumaryczna liczba godzin aktywności studenta 90
sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

Metody kształcenia:
wykład, dyskusja, metody aktywizujące, pokaz
liczba godzin kontaktowych 15
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do zajęć 40
liczba godzin potrzebnych do przygotowania się do egzaminu 35
sumaryczna liczba godzin aktywności studenta 90
sumaryczna liczba punktów ECTS - 3