Diagnoza systemu rodzinnego RE-3F-DSR

TREŚCI PROGRAMOWE:
Funkcjonowanie rodziny w ujęciu systemowym, cykl życia rodzinnego, procesy emocjonalne w rodzinie, systemy i podsystemy rodzinne, komunikacja i metakomunikacja w rodzinie, rodziny dysfunkcjonalne i funkcjonalne, lojalność w rodzinie, kryzysy rodzinne, wybrane metody diagnozy systemu rodzinnego (np. genogram).

W cyklu 2024Z:

1. Zagadnienia terminologiczne: diagnoza i diagnozowanie różnice definicyjne; przebieg procesu diagnostycznego (etapy), warunki diagnozowania i status motywacyjny rodziny
2. Zasady i schemat diagnozy rodziny; obszary diagnozy rodziny
3. Diagnozowanie rodziny – charakterystyka okoliczności oraz specyfika działania diagnostycznego (znaczenie hipotez w procesie diagnozowania rodziny; Genogram jako sposób zbierania danych o rodzinie; Rodzaje pytań w diagnozowaniu oraz techniki zadawania pytań w diagnozowaniu rodziny; Pozytywne konotacje jako sposób zbierania danych o zasobach rodzinnych)
4. Kompetencje osoby diagnozującej; cechy dobrego diagnosty
5. Metody, techniki i narzędzia stosowane podczas zbierania danych o rodzinie
6. Zasady etyczne w diagnozowaniu rodziny

W cyklu 2024Zn:

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2024Zn:

Katarzyna Nawrocka

W cyklu 2024Z:

Błażej Kmieciak

Efekty kształcenia

Wiedza
Ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania rodziny.
Posiada elementarną wiedzę z zakresu elementów diagnozy rodziny.

Umiejętności
Posiada podstawowe umiejętności oceniania przydatności typowych metod, procedur diagnostycznych systemu rodzinnego.
Potrafi na elementarnym poziomie posługiwać się wybranymi metodami w pracy z rodziną.

Kompetencje społeczne
Ma świadomość odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy z rodziną.
Jest wrażliwy na problemy i funkcjonowanie rodziny.

Literatura

W cyklu 2024Z:

Literatura obowiązkowa:
de Barbaro B. (1999), Struktura rodziny. W: de Barbaro B. (red.), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Braun–Gałkowska M. (1991), Metody badania systemu rodzinnego. Lublin: Katedra Psychologii Wychowawczej KUL.

Braun-Gałkowska M. (2007), Poznawanie systemu rodzinnego, Lublin 2007.

Brzeziński J., Kowalik S. (1991), Społeczne uwarunkowania diagnozy klinicznej. W: Sęk H. (red.), Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Paluchowski W. (2007), Diagnoza psychologiczna. Proces-narzędzia-standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Kołbik I. (1999), Wywiad rodzinny z użyciem genogramu. W: de Barbaro B. (red.), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Praszkier, R. (1992). Zmieniać nie zmieniając: ekologia problemów rodzinnych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Ryś, M. (2001). Systemy rodzinne. Metody badań struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Ziemska M. (2005), Rodzina współczesna, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa..

Literatura uzupełniająca:
Ryś, M. (1999). Psychologia małżeństwa w zarysie. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Braun-Gałkowska, M. (2008). Psychologia domowa. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Namysłowska I. (2000), Terapia rodzin. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Forward S. (2006) Toksyczni rodzice. Warszawa: J.Santorski&Co