Diagnoza pedagogiczna PZ-2F-DPE
TREŚCI PROGRAMOWE
Diagnoza pedagogiczna – definicje, rodzaje, zakres, cele. Zasady prowadzenia diagnozy pedagogicznej. Odpowiedzialność i zasady etyczne związane z procesem i konsekwencjami diagnozy. Metody, techniki i narzędzia stosowane w diagnozie pedagogicznej. Kontekst diagnozy. Trudności w procesie diagnostycznym. Przebieg rozwoju dziecka i adolescenta – rozwój fizyczny, motoryczny, psychoseksualny, poznawczy, społeczno-emocjonalny, moralny, psychiczny. Pojęcia normy rozwojowej, harmonii i dysharmonii rozwoju oraz zaburzenia rozwojowego. Zaburzenia funkcjonowania w przebiegu rozwoju, zagadnienia nieśmiałości, nadpobudliwości, zaburzeń psychicznych, depresji, uzależnień. Specjalne potrzeby edukacyjne – definicja, rodzaje, uwarunkowania, zakres i narzędzia diagnozy, podstawy prawne diagnozowania. Diagnozowanie ucznia zdolnego. Specyficzne trudności w uczeniu się – dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia, dysfunkcje percepcyjno-motoryczne.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie WIEDZY absolwent(ka) zna i rozumie:
w pogłębionym stopniu proces rozwoju ucznia w okresie dzieciństwa, adolescencji: rozwój fizyczny, motoryczny i psychoseksualny, rozwój procesów poznawczych (myślenie, mowa, spostrzeganie, uwaga i pamięć), rozwój społeczno-emocjonalny i moralny, zmiany fizyczne i psychiczne w okresie dojrzewania, rozwój wybranych funkcji psychicznych, normę rozwojową, rozwój i kształtowanie osobowości, rozwój w kontekście wychowania, zaburzenia w rozwoju podstawowych procesów psychicznych, teorie integralnego rozwoju ucznia, dysharmonie i zaburzenia rozwojowe u uczniów, zaburzenia zachowania, zagadnienia: nieśmiałości i nadpobudliwości, szczególnych uzdolnień, zaburzeń funkcjonowania w okresie dorastania, obniżenia nastroju, depresji, krystalizowania się tożsamości, dorosłości, identyfikacji z nowymi rolami społecznymi, a także kształtowania się stylu życia;
w pogłębionym stopniu sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: specjalne potrzeby edukacyjne uczniów i ich uwarunkowania (zakres diagnozy funkcjonalnej, metody i narzędzia stosowane w diagnozie), konieczność dostosowywania procesu kształcenia do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów;
w pogłębionym stopniu przyczyny i przejawy trudności w uczeniu się, ich wczesne wykrywanie, specyficzne trudności w uczeniu się – dysleksja, dysgrafia, dysortografia i dyskalkulia oraz trudności w uczeniu się wynikające z dysfunkcji sfery percepcyjno-motorycznej oraz zaburzeń rozwoju zdolności, w tym językowych i arytmetycznych; zasady dokonywania diagnozy nauczycielskiej i techniki diagnostyczne w pedagogice.
W zakresie UMIEJĘTNOŚCI absolwent(ka) potrafi:
rozpoznawać bariery i trudności uczniów w procesie uczenia się; rozpoznawać sytuację zagrożeń i uzależnień uczniów;
identyfikować potrzeby uczniów w rozwoju uzdolnień i zainteresowań; zdiagnozować potrzeby edukacyjne ucznia; identyfikować uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, określać ich potrzeby, dostrzegać mocne i słabe strony tak ucznia, jak i środowiska wychowawczego; obserwować procesy rozwojowe uczniów; obserwować zachowania społeczne i ich uwarunkowania.
W zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH absolwent(ka) jest gotów/gotowa do:
wykorzystania zdobytej wiedzy psychologicznej do analizy zdarzeń pedagogicznych; okazywania empatii uczniom oraz zapewniania im wsparcia i pomocy w procesie uczenia się.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: