Diagnoza psychologiczna i pomoc dzieciom chorym somatycznie PY-5S-DPP
TREŚCI PROGRAMOWE
Wykład:
1. Specyfika rozwoju dziecka chorego somatycznie. Stres jako przyczyna i skutek w przebiegu chorób somatycznych.
2. Choroby somatyczne vs choroby psychosomatyczne u dzieci i młodzieży.
3. Czynniki chroniące w procesie chorowania tkwiące w dziecku i jego środowisku.
4. Patogeneza chorób somatycznych u dzieci, rozpoznanie medyczne i jego konsekwencje dla rozwoju poznawczo-emocjonalno-społecznego.
5. Rola choroby somatycznej w systemie rodzinnym, systemowa terapia rodzin.
6. Informowanie o diagnozie, rokowaniach i ewentualnym braku pomyślnych rokowań.
7. Organizacja pomocy medyczno-psychologicznej dla dzieci na oddziałach szpitalnych, w ośrodkach dziennego pobytu, sanatoriach, hospicjach, metody wspierania leczenia i terapii dzieci somatycznie chorych.
8. Formy pomocy psychologicznej wspomagające proces leczenia i ułatwiające dziecku oraz jego rodzinie adaptację do warunków związanych z leczeniem (psychoedukacja, terapia podtrzymująca, techniki odreagowywania napięć).
9. Metody diagnozy rozwoju poznawczego i emocjonalnego dzieci chorych somatycznie.
10. Pediatryczny stres po interwencjach medycznych.
11. Opieka nad dzieckiem terminalnie chorym. Żałoba po zmarłym dziecku.
12. Etyczne aspekty pracy psychologa z dzieckiem przewlekle chorym, specyfika kontaktu z dzieckiem i jego rodzicami.
Ćwiczenia:
1. Rola psychologa w leczeniu dzieci chorych somatycznie.
2. Zaburzenia psychosomatyczne – specyfika kontaktu z dzieckiem i rodziną.
3. Transplantologia – rola psychologa w kontakcie z biorcą i rodziną dawcy.
4. Onkologia – specyfika kontaktu z pacjentem w okresie remisji, nawrotów, w okresie terminalnym.
5. Diabetologia – choroby przewlekłe w różnych okresach rozwojowych.
6. Gastroenterologia – wstydliwe choroby.
7. Narzędzia diagnozy w pracy z dzieckiem chorym somatycznie.
|
W cyklu 2022Z:
TREŚCI PROGRAMOWE |
W cyklu 2022Zn:
TREŚCI PROGRAMOWE |
W cyklu 2023Z:
TREŚCI PROGRAMOWE |
W cyklu 2023Zn:
TREŚCI PROGRAMOWE |
W cyklu 2024Z:
TREŚCI PROGRAMOWE |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Student/-ka ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat problematyki chorób somatycznych wieku dziecięcego (w tym endokrynopatie wieku dziecięcego, nowotwory, zaburzenia gastroenterologiczne, choroby kwalifikujące do transplantacji).
Rozumie specyfikę procesów rozwojowych dziecka chorego w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym.
Umiejętności
Student/-ka potrafi przeprowadzić diagnozę procesów poznawczych i emocjonalnych dziecka somatycznie chorego z zastosowaniem odpowiednich technik diagnostycznych.
Potrafi interpretować posiadane informacje o wpływie choroby na rozwój dziecka i planować działania terapeutyczne.
Potrafi projektować rozwiązania złożonych problemów psychologicznych dziecka chorego i przewidywać skutki planowanych działań.
Potrafi dobierać odpowiednie metody, narzędzia i środki badawcze do specyfiki rozwoju dziecka chorego, potrafi interpretować wyniki badań i wyciągać wnioski do dalszych oddziaływań terapeutycznych
Kompetencje społeczne
Student/-ka z zaangażowaniem planuje postępowania terapeutyczne zgodne z zasadami etyki i szacunkiem wobec dziecka chorego somatycznie, przejawia otwartą postawę na specyfikę doświadczanych przez dziecko trudności w kontakcie klinicznym.
Kryteria oceniania
aktywność na zajęciach, przygotowanie prac domowych, zaliczenie testu jednokrotnego wyboru - próg zaliczenia 60%
Literatura
Jakubowska – Winiecka. A. (2016). Rola psychologa w leczeniu osób chorych somatycznie. W: L. Zabłocka –Żytka., E. Sokołowska. Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa, Difin S.A. s. 75 – 86.
Pyra M. (2016). Oddziaływanie psychologiczne wobec dziecka chorego i jego rodziny. W: L. Zabłocka –Żytka., E. Sokołowska. Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa, Difin S.A., s. 141- 161.
Cierpiałkowska. L., Sęk H. ( 2016). Psychologia Kliniczna. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN. S. 687-692, 692-694
Alfve´n. G.(2003 ). One hundred cases of recurrent abdominal pain in children: diagnostics procedures and criteria for a psychosomatic diagnosis. Acta Peadiatr, 92, s.43 -49.
Pilecka, W., (2002). (red.). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 51 – 61.
Strzelecka., M. (2010). Choroby psychosomatyczne u dzieci. W: Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu,s. 57-67.
Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci
i młodzieży. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Emu, Warszawa, s. 7 - 78.
http://www.poltransplant.org.pl/
Na stronie znajdują się aktualne informację dotyczące procedur medycznych, zasad pozyskiwania dawców, statystyki z operacji dokonywanych w Polsce.
Blok. G.A., van Dalen J., Jager K.J. i wsp. The European Donor Hospital Education Programme (EDHEP): addressing the training needs of doctors and nurses who break bad news, care for the bereaved, and request donation. Transpl. Int. 1999; 12: 161–167.
Dionne. J. M, d'Agincourt – Canning. L. (2015). Sustaining life or prolonging dying? Appropriate choice of conservative care for children in end-stage renal disease: an ethical framework. Pediatr Nephrol, 30(10):1761-9.
Diseth. T.H., Tangeraas., T., Reinfjell., T., Bjerre., A. (2011). Kidney transplantation in childhood: mental health and quality of life of children and caregivers. Pediatr Nephrol, 26, 1881 – 1892.
Jakubowska - Winiecka, A. (2009). Kontakt z rodziną dawcy do transplantacji narządów. W: B. Rutkowski, P. Kaliciński, Z. Śledziński, M. Wujtewicz, A. Milecka. (red.). Wytyczne dotyczące zasad zgłaszania, kwalifikacji i przygotowania zmarłych dawców do pobrania narządów. Via Medica, Gdańsk, s. 111–119.
Kowalczyk., J.R. (2008). Medyczne aspekty choroby nowotworowej u dzieci. W: J. R. Kowalczyk red. Przejść przez chorobę nowotworową dziecka. Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban &Partner, s. 1 - 33.
Hesselbarth.B., Graubner. U., (2009). Psychoonkologia w pediatrii. W: M. Dorfmuller, H. Dietzfelbinger (red.). Psychoonkologia. Diagnostyka – metody terapeutyczne. Wrocław, Elsevier Urban & Partner, s.269 – 279.
Pilarczyk. J., (2010). Rola psychoonkologii w leczeniu chorób nowotworowych u dzieci. W: W:Cybulski M., Strzelecki W. red.,Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego, s. 44-56.
Grudzińska M., Hofman S., Tobota. A., (2015) Etapy chorowania i leczenia przeciwnowotworowego W: M. Rogiewicz (red.). Praktyczny podręcznik psychoonkologii dzieci i nastolatków. Kraków,Medycyna Praktyczna, s. 309 – 375.
Jankowska, A. (2015). Communication in pediatric oncology. Disclosing a cancer diagnosis. Psychoonkologia, 18(4), 123-127.
Myśliwiec, M. (2007). Cukrzyca u dzieci — etiopatogeneza, diagnostyka i terapia. Forum Medycyny Rodzinnej, 1(2), 125–133.
Jarosz-Chobot, P., Skała - Zamorowska, E. (2008). Wcześnie ujawniająca się cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży: rozpoznanie, leczenie, prewencja. Diabetologia Praktyczna, (9), 1, 36–38.
Fryt, J. (2011). Cukrzyca typu 1. W: Pilecka, W. (red.) (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Smoczkiewicz. R. (1999). Psychologiczne aspekty cukrzycy dzieci i młodzieży. W: Cukrzyca wieku rozwojowego, E. Otto Buczkowska (red.). Urban & Partner, Wrocław, s.237-244.
Sochocka, L., Noczyńska, A., Wojtyłko, A. (2011). Choroba przewlekła w życiu dziecka. Aspekt społeczny oraz psychologiczny na przykładzie cukrzycy typu 1. Medycyna Środowiskowa – Environmental Medicine, 14 (3), 59-63.
Reich, M., Iwańczak, B. (2007). Constipation in Children. AdvClinExp Med., 16 (3), 443–456.
Czerwionka-Szaflarska, M., Romańczuk, B. (2010). Zespół jelita drażliwego u dzieci i młodzieży. Pediatria Polska 85( 1), 52-56.
Materiały edukacyjne: „Choroba Leśniowskiego-Crohna co warto wiedzieć?” do pobrania: Choroba Leśniowskiego-Crohna_Co warto wiedzieć.pdf
Denys, K., Orzechowska, A., Gałecki, P. (2015). Kiedy podejrzewać podłoże psychiczne w zaburzeniach układu pokarmowego? Medycyna po Dyplomie, 7,72-80.
Jakubowska-Winiecka, A.(2016). Diagnoza psychologiczna osób chorych somatycznie. W: L. Zabłocka –Żytka., E. Sokołowska. Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa, Difin S.A. s. 51 – 74.
Jurczyński., Z. (2001) Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa.
Juczyński., Z., Ogińska – Bulik. N. (2012) Narzędzia Pomiaru Stresu i Radzenia Sobie ze Stresem. Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa.
Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk: GWP, s. 203 – 226.
Uwagi
|
W cyklu 2022Z:
METODY KSZTAŁCENIA Wykład: pokaz, film, dyskusja, metody aktywizujące studentów (praca w grupach, przygotowanie prezentacji). Ćwiczenia: kolokwia – testy z pytaniami zamkniętymi; wykonywanie zadań w małych, 2-3 osobowych grupach w trakcie ćwiczeń; wystąpienie na ćwiczeniach (prezentacja multimedialna) i sporządzenie sprawozdania z artykułu empirycznego lub przeprowadzonego badania. NAKŁAD PRACY STUDENTA Godziny kontaktowe - 30 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godzin Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin Przygotowanie referatu, prezentacji - 10 godzin Łączna liczba godzin aktywności - 90 |
W cyklu 2022Zn:
Wykładowca prowadzący przedmiot jest osobą niesłyszącą - proszę o dostosowanie komunikacji METODY KSZTAŁCENIA Wykład: pokaz, film, dyskusja, metody aktywizujące studentów (praca w grupach, przygotowanie prezentacji). Ćwiczenia: kolokwia – testy z pytaniami zamkniętymi; wykonywanie zadań w małych, 2-3 osobowych grupach w trakcie ćwiczeń; wystąpienie na ćwiczeniach (prezentacja multimedialna) i sporządzenie sprawozdania z artykułu empirycznego lub przeprowadzonego badania. NAKŁAD PRACY STUDENTA Godziny kontaktowe - 27 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godzin Przygotowanie się do egzaminu - 33 godzin Przygotowanie referatu, prezentacji - 10 godzin Łączna liczba godzin aktywności - 90 |
W cyklu 2023Z:
METODY KSZTAŁCENIA Wykład: pokaz, film, dyskusja, metody aktywizujące studentów (praca w grupach, przygotowanie prezentacji). Ćwiczenia: kolokwia – testy z pytaniami zamkniętymi; wykonywanie zadań w małych, 2-3 osobowych grupach w trakcie ćwiczeń; wystąpienie na ćwiczeniach (prezentacja multimedialna) i sporządzenie sprawozdania z artykułu empirycznego lub przeprowadzonego badania. NAKŁAD PRACY STUDENTA Godziny kontaktowe - 30 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godzin Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin Przygotowanie referatu, prezentacji - 10 godzin Łączna liczba godzin aktywności - 90 |
W cyklu 2023Zn:
METODY KSZTAŁCENIA Wykład: pokaz, film, dyskusja, metody aktywizujące studentów (praca w grupach, przygotowanie prezentacji). Ćwiczenia: kolokwia – testy z pytaniami zamkniętymi; wykonywanie zadań w małych, 2-3 osobowych grupach w trakcie ćwiczeń; wystąpienie na ćwiczeniach (prezentacja multimedialna) i sporządzenie sprawozdania z artykułu empirycznego lub przeprowadzonego badania. NAKŁAD PRACY STUDENTA Godziny kontaktowe - 30 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godzin Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin Przygotowanie referatu, prezentacji - 10 godzin Łączna liczba godzin aktywności - 90 |
W cyklu 2024Z:
METODY KSZTAŁCENIA Wykład: pokaz, film, dyskusja, metody aktywizujące studentów (praca w grupach, przygotowanie prezentacji). Ćwiczenia: kolokwia – testy z pytaniami zamkniętymi; wykonywanie zadań w małych, 2-3 osobowych grupach w trakcie ćwiczeń; wystąpienie na ćwiczeniach (prezentacja multimedialna) i sporządzenie sprawozdania z artykułu empirycznego lub przeprowadzonego badania. NAKŁAD PRACY STUDENTA Godziny kontaktowe - 30 Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godzin Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin Przygotowanie referatu, prezentacji - 10 godzin Łączna liczba godzin aktywności - 90 |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: