Coaching PY-5S-COA1

1. Organizacja zajęć i wprowadzenie - definicje coachingu, coaching a inne metody wspierania rozwoju, coaching w organizacji, założenia pracy coachingowej.
2. Wartości i motywacje w coachingu.
3. Formuła Beckharda
4. Model GROW, strzały coachingowej i model motyla w coachingu.
5. Energetyczny plan sesji coachingowej
6. Charakterystyka life coachingu, coachingu osobistego i coachingu umiejętności
7. Charkterystyka coachingu zmiany zachowania, diet coachingu, sport coachingu
8. Charakterystyka self-coachingu
9. Model PERMA w coachingu
10. Charakterystyka coachingu w organizacji
11. Narzędzia coachingowe: Koło życia, analiza SWOT, technika zmiany perspektywy, metoda Walta Disney’a
12. Narzędzia coachingowe: asocjacja i dysocjacja, pytania odkrywajce horyzont dostępnych możliwości, wizja końca.
13. Narzędzia coachingowe: matryca zarządzania czasem, (kwadrat Eisenhowera), metoda lustra, tablicą wizji, mapa celów.
14. Wykorzystanie narzędzi coachingowych do kształcenia kompetencji społecznych.
15. Narzędzia coachingowe: Humanistyczne koncepcje determinujące rozwój – koncepcja Flow
16. Narzędzia coachingowe: Pierścień Transformacji

1. Organizacja zajęć i wprowadzenie - definicje coachingu, coaching a inne metody wspierania rozwoju, coaching w organizacji, założenia pracy coachingowej.
2. Wartości i motywacje w coachingu.
3. Formuła Beckharda
4. Model GROW, strzały coachingowej i model motyla w coachingu.
5. Energetyczny plan sesji coachingowej
6. Charakterystyka life coachingu, coachingu osobistego i coachingu umiejętności
7. Charkterystyka coachingu zmiany zachowania, diet coachingu, sport coachingu
8. Charakterystyka self-coachingu
9. Model PERMA w coachingu
10. Charakterystyka coachingu w organizacji
11. Narzędzia coachingowe: Koło życia, analiza SWOT, technika zmiany perspektywy, metoda Walta Disney’a
12. Narzędzia coachingowe: asocjacja i dysocjacja, pytania odkrywajce horyzont dostępnych możliwości, wizja końca.
13. Narzędzia coachingowe: matryca zarządzania czasem, (kwadrat Eisenhowera), metoda lustra, tablicą wizji, mapa celów.
14. Wykorzystanie narzędzi coachingowych do kształcenia kompetencji społecznych.
15. Narzędzia coachingowe: Humanistyczne koncepcje determinujące rozwój – koncepcja Flow
16. Narzędzia coachingowe: Pierścień Transformacji

PROGRAM ZAJĘĆ:

25 lutego 2025
I. Część organizacyjna: wprowadzenie w tematykę zajęć, przedstawienie sylabusa, krótkie omówienie treści przyszłych zajęć, przedstawienie warunków zaliczenia oraz literatury przedmiotu.

4 marca 2025
II. a) Coaching – WPROWADZENIE (definicje, cele, cechy charakterystyczne, założenia, rodzaje coachingu, coaching a inne formy wspierania rozwoju),
b) reguły efektywnej komunikacji interpersonalnej (w tym: rola aktywnego słuchania); typowe błędy komunikacyjne.

11 marca 2025
III. Sposoby reagowania werbalnego (techniki konwersacyjne) – klasyfikacja wg Ustjan (2005): I. minimalna reakcja werbalna, II. prośba o rozwinięcie tematu, III. parafraza, IV. klaryfikacja, V. odzwierciedlanie uczuć (wyrażonych werbalnie/niewerbalnie), VI. podsumowanie, VII. informowanie, VIII. milczenie (technika niewerbalna), IX. kierowanie bezpośrednie {szczegóły: zilustrowanie wypowiedzi przykładem, znaczenie słowa/zwrotu; specyfika przeżyć/problemów; konkrety}.

18 marca 2025
IV. Pytania – klasyfikacja wg Ustjan (2005): I. zamknięte/otwarte, II. wprost/nie wprost [hipotetyczne i projekcyjne], III. neutralne/tendencyjne [sugerujące i alternatywne], IV. pierwszoplanowe/drugoplanowe, V. właściwe/przejściowe, VI. z perspektywy „ja”/„bezosobowej”, VII. z perspektywy aktora/obserwatora.
*Uzupełnienie – inne pytania: a) uwikłane, b) odroczone, c) progresja.

25 marca 2025
V. Pytania – cd.; pytania odnoszące się do:
a) trzech poziomów funkcjonowania człowieka: poznanie, emocje, behawior,
b) dwóch procesów psychicznych: doświadczanie, analizowanie,
c) dwóch doświadczeń: pozytywnych, negatywnych,
*d) systemów zmysłowych w ujęciu NLP: wzrokowy, słuchowy, kinestetyczny („czuciowy”),
e) pięciu wymiarów informacji [obiektywność/subiektywność; realia/wyobrażenia; perspektywa własna/cudza; sytuacyjność/cechy; perspektywy czasowe],
f) 10 błędów związanych z zadawaniem pytań.

1 kwietnia 2025
VI. a) Reguły zadawania pytań („jak pytać?”),
b) inne rodzaje pytań – cd.:
• pytania pomagające nawiązać rozmowę [przełamanie lodów; pytania tzw. znaczące - ważne sprawy, pragnienia, tożsamość, pytania pogłębiające],
• pytania o osobistą transformację,
• pytania informacyjne i pytania MOCNE,
c) agenda (plan) rozmowy wg pierwszego modelu konwersacji – lejka coachingowego [Coaching Funnel; cel, eksploracja, opcja, decyzja, działanie].

8 kwietnia 2025
VII. Elementy terapii akceptacji i zaangażowania (ACT; acceptance and commitment therapy) w coachingu (ACC; Acceptance and Commitment Coaching): I. wartości w poszczególnych dziedzinach życia; II. wartości ➝ cele [SMART (specific, measurable, achievable, relevant, and time-bound) goals]; III. korzyści, IV. przeszkody, V deklaracja.
* Wybrane techniki rozwijania elastyczności psychologicznej (mindfulness, techniki defuzji).

15 kwietnia 2025
VIII. Drugi model konwersacji i jego rozszerzenia:
a) klasyczny model GROW (goal, reality, options, will),
b) rozszerzenia modelu GROW: GROW-TH (tactics, habits), inne: T(topic)-GROW, RE(review, evaluation)-GROW.

29 kwietnia 2025
IX. Praktyka (ćwiczenie) modelu GROW/GROW-TH.

6 maja 2025
X. Inne – wybrane – modele konwersacji [STEPPA (inteligencja emocjonalna), CIGAR (strategiczne planowanie), Solution-Focused (interwencja kryzysowa i zarządzanie zmianą), FUEL (rozwój osobisty), WOOP (motywacja, poprawa dobrostanu)].

13 maja 2025
XI. a) Praktyka (ćwiczenie) nowopoznanych modeli konwersacji,
b) coaching grupowy/zespołowy wg modelu WSD, czyli Wizja celu – Strategia (osiągnięcia celu) – Determinacja (ryzyko, przeszkody, determinacja, plany zaradcze).

20 maja 2025
XII. Obserwacja swobodna w coachingu (analiza materiałów filmowych).

27 maja 2025
XIII. Kontrakt w coachingu.

3 czerwca 2025
XIV. Tzw. sytuacje trudne (usilne prośby klienta o rady; odpowiedź klienta: „Nie wiem”; płacz klienta podczas sesji; pesymizm klienta)/opór klienta w coachingu.

10 czerwca 2025
XV. Podsumowanie i zakończenie zajęć.

PROGRAM ZAJĘĆ

BLOK I.
Sobota 8 marca 2025

1. Część organizacyjna: wprowadzenie w tematykę zajęć, przedstawienie sylabusa, krótkie omówienie treści przyszłych zajęć, przedstawienie warunków zaliczenia oraz literatury przedmiotu.

2. a) Coaching – WPROWADZENIE (definicje, cele, cechy charakterystyczne, założenia, rodzaje coachingu, coaching a inne formy wspierania rozwoju),
b) reguły efektywnej komunikacji interpersonalnej (w tym: rola aktywnego słuchania); typowe błędy komunikacyjne (McKay, Davis i Fanning, 2001).

BLOK II.
Sobota 22 marca 2025

3. Sposoby reagowania werbalnego (techniki konwersacyjne) – klasyfikacja wg Ustjan (2005): I. minimalna reakcja werbalna, II. prośba o rozwinięcie tematu, III. parafraza, IV. klaryfikacja, V. odzwierciedlanie uczuć (wyrażonych werbalnie/niewerbalnie), VI. podsumowanie, VII. informowanie, VIII. milczenie (technika niewerbalna), IX. kierowanie bezpośrednie {szczegóły: zilustrowanie wypowiedzi przykładem, znaczenie słowa/zwrotu; specyfika przeżyć/problemów; konkrety}.
*Uzupełnienie – wybrane sposoby reagowania werbalnego wg Hill (1986) – a) potwierdzanie (wsparcie), b) bezpośrednie zalecenia, c) interpretacja (wyjaśnienie, alternatywne znaczenie, nowe ramy odniesienia), d) konfrontacja (niezgodności/niespójności), e) ujawnianie siebie (uczucia/osobiste doświadczenia).

4. Pytania – klasyfikacja wg Ustjan (2005): I. zamknięte/otwarte, II. wprost/nie wprost [hipotetyczne i projekcyjne], III. neutralne/tendencyjne [sugerujące i alternatywne], IV. pierwszoplanowe/drugoplanowe, V. właściwe/przejściowe, VI. z perspektywy „ja”/„bezosobowej”, VII. z perspektywy aktora/obserwatora.
*Uzupełnienie – inne pytania: a) uwikłane, b) odroczone, c) progresja.

BLOK III.
Niedziela 13 kwietnia 2025

5. Pytania – cd.; pytania odnoszące się do:
a) trzech poziomów funkcjonowania człowieka: poznanie, emocje, behawior,
b) dwóch procesów psychicznych: doświadczanie, analizowanie,
c) dwóch doświadczeń: pozytywnych, negatywnych,
*d) systemów zmysłowych w ujęciu NLP (Sandoval i Adams, 2001): wzrokowy, słuchowy, kinestetyczny („czuciowy”),
e) pięciu wymiarów informacji [obiektywność/subiektywność; realia/wyobrażenia; perspektywa własna/cudza; sytuacyjność/cechy; perspektywy czasowe],
f) dziesięć błędów związanych z zadawaniem pytań (Stoltzfus, 2018).

6. a) Reguły zadawania pytań („jak pytać?”),
b) inne rodzaje pytań – cd.:
• pytania pomagające nawiązać rozmowę [przełamanie lodów; pytania ZNACZĄCE: ważne sprawy, pragnienia, tożsamość, pytania pogłębiające],
• pytania o osobistą transformację,
• pytania informacyjne i pytania MOCNE,
c) agenda (plan) rozmowy wg pierwszego modelu konwersacji – lejka coachingowego (Coaching Funnel; Stoltzfus, 2018) [cel, eksploracja, opcja, decyzja, działanie].

BLOK IV.
Niedziela 27 kwietnia 2025

7. Drugi model konwersacji i jego rozszerzenia:
a) klasyczny model GROW (goal, reality, options, will),
b) rozszerzenia modelu GROW: GROW-TH (tactics, habits), inne: T(topic)-GROW, RE(review, evaluation)-GROW.

8. Praktyka (ćwiczenie) modelu GROW/GROW-TH.

9. Coaching grupowy/zespołowy wg modelu WSD, czyli Wizja celu – Strategia (osiągnięcia celu) – Determinacja (ryzyko, przeszkody, determinacja, plany zaradcze).

BLOK V.
Sobota 24 maja 2025

10. Obserwacja swobodna w coachingu (analiza materiałów filmowych).

11. Kontrakt w coachingu.

12. Podsumowanie i zakończenie zajęć.

Berendt, B., Kinas, R., & Smoleńska, J. (2014). Szybciej, wyżej, mocniej–o coachingu sportowym na granicy możliwości. Coaching Review, (1), 80-93.
Budzisz, B. (2011). Narzędzia stosowane w coachingu. Ekonomia i Zarządzanie, 3(3), 83-91.
Czarkowska, L. D. (2012). Zarządzanie zintegrowane i coachingowe. Pierścień transformacji jako narzędzie rozwoju świadomości. Coaching jako wskaźnik zmian paradygmatów w zarządzaniu. Warszawa: Poltext.
Góralski, M. (2010). Wpływ kultury organizacyjnej na wybory strategiczne: case study. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Nauki o Zarządzaniu, 4(137 Zarządzanie w teorii), 115-122.
Kornacka-Skwara, E. (2016). Wykorzystanie narzędzi coachingowych do kształcenia kompetencji społecznych studenta. Pedagogika XXV, s 323 – 335.
Mesjasz, J. (2013). Coaching jako narzędzie wspierania talentów trenerskich. In Forum Oświatowe (Vol. 25, No. 2 (49), pp. 156-165). Uniwersytet Dolnośląski DSW. Wydawnictwo Naukowe DSW.
Parsloe i in., (2018). Coaching i mentoring. Podręcznik dla trenerów i mentorów. PWN
Sidor-Rządkowska, M. (2021). Coaching: teoria, praktyka, studia przypadków. Wolters Kluwer Polska.
Styliński, H. (2022). Filozoficzna analiza coachingu jako sposobu transformacji „Ja”.
Trenkner, M., & Truszkiewicz, B. (2015). Zaangażowanie pracowników w ciągłe doskonalenie-studium przypadku. Nauki o Zarządzaniu. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, (3 (24)).
Turner, J. R., & Thurlow, N. (2019). Przewodnik Systemu Flow.
Twarogowska-Wielesik, I., & Walczak, J. A. (2022). Diet coaching jako sposób na zmianę nawyków żywieniowych. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 28(2), 121-125.
Wilczyńska, M., Nowak, M., Kućka, J., Sawicka, J., & Sztajerwald, K. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste. Helion, Gliwice.
Zawadzka, A., & Czarkowska, L. D. (2015). Wartości w działaniu jako droga do eudajmonistycznego dobrostanu w procesie coachingowym–model PERMA. Coaching Review, 1(7), 42-58.

Berendt, B., Kinas, R., & Smoleńska, J. (2014). Szybciej, wyżej, mocniej–o coachingu sportowym na granicy możliwości. Coaching Review, (1), 80-93.
Budzisz, B. (2011). Narzędzia stosowane w coachingu. Ekonomia i Zarządzanie, 3(3), 83-91.
Czarkowska, L. D. (2012). Zarządzanie zintegrowane i coachingowe. Pierścień transformacji jako narzędzie rozwoju świadomości. Coaching jako wskaźnik zmian paradygmatów w zarządzaniu. Warszawa: Poltext.
Góralski, M. (2010). Wpływ kultury organizacyjnej na wybory strategiczne: case study. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Nauki o Zarządzaniu, 4(137 Zarządzanie w teorii), 115-122.
Kornacka-Skwara, E. (2016). Wykorzystanie narzędzi coachingowych do kształcenia kompetencji społecznych studenta. Pedagogika XXV, s 323 – 335.
Mesjasz, J. (2013). Coaching jako narzędzie wspierania talentów trenerskich. In Forum Oświatowe (Vol. 25, No. 2 (49), pp. 156-165). Uniwersytet Dolnośląski DSW. Wydawnictwo Naukowe DSW.
Parsloe i in., (2018). Coaching i mentoring. Podręcznik dla trenerów i mentorów. PWN
Sidor-Rządkowska, M. (2021). Coaching: teoria, praktyka, studia przypadków. Wolters Kluwer Polska.
Styliński, H. (2022). Filozoficzna analiza coachingu jako sposobu transformacji „Ja”.
Trenkner, M., & Truszkiewicz, B. (2015). Zaangażowanie pracowników w ciągłe doskonalenie-studium przypadku. Nauki o Zarządzaniu. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, (3 (24)).
Turner, J. R., & Thurlow, N. (2019). Przewodnik Systemu Flow.
Twarogowska-Wielesik, I., & Walczak, J. A. (2022). Diet coaching jako sposób na zmianę nawyków żywieniowych. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 28(2), 121-125.
Wilczyńska, M., Nowak, M., Kućka, J., Sawicka, J., & Sztajerwald, K. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste. Helion, Gliwice.
Zawadzka, A., & Czarkowska, L. D. (2015). Wartości w działaniu jako droga do eudajmonistycznego dobrostanu w procesie coachingowym–model PERMA. Coaching Review, 1(7), 42-58.

PODSTAWOWA:
- Munro C. (2017). From Relationships to Results: Coaching using the GROWTH model. E-leading, 27, 1-3.
- McKay M., Davis M. i Fanning P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: GWP.
- Ustjan D. (2005). Instrumenty konwersacyjne. Rozróżnienia, klasyfikacje i badania (s. 131-151). W: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 2. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. Warszawa: PTP PTP.
- Ustjan D. (2005). Pytania i inne instrumenty konwersacyjne. Zastosowania praktyczne podczas wywiadu diagnostycznego (s. 152-187). W: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 2. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. Warszawa: PTP PTP.
- Stoltzfus T. (2012). Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos.
- Harris R. (2022). Zderzenie z rzeczywistością. Jak przetrwać bolesne ciosy od życia i się po nich podnieść. Sopot: GWP.
- Kuzak K. (2020). Model Motyla – wielowymiarowy model sesji coachingowej dla coachów na różnych poziomach zaawansowania zawodowego. W: Zawadzka-Jabłonowska A. red. (2020). Coaching. Nowe perspektywy i wyzwania. Warszawa: Centrum Coachingu ALK.
- Grzegołowska-Klarkowska H. (2005). 4. Obserwacja swobodna (s. 81-89). W: Aneks. Swobodne techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja (Szustrowa T. red.). Na końcu książki: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 1. Wywiad jako postępowanie badawcze. Warszawa: PTP PTP,
- Wilczyńska M. i in. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste [wyd. II]. Gliwice: Helios.

UZUPEŁNIAJĄCA:
- Starr J. (2011). Podręcznik coachingu. Sprawdzone techniki treningu personalnego. Warszawa: Wolters Kluwer.
- Parsloe E., Leedham M. i Newell D. (2018). Coaching i mentoring. Strategie, taktyki, techniki [rekomendowane rozdz.: 7. Uważne słuchanie i 8. Stawianie pytań]. Warszawa: PWN.
- Passens W. R. (1985). Zastosowanie terapii Gestalt w poradnictwie. Warszawa: PTP.
- Stevenson H. (2005). Gestalt Coaching. OD Practitioner, 37(4), 42-47.
- D. Siminovitch D. E. i Van Eron A. M (2006). The Pragmatics of Magic. Work of Gestalt Coaching. OD Practitioner, 38(1), 50-55.

+ Strony internetowe:
https://neelraman.com/101-topics-you-can-work-on-with-a-life-coach/
https://coachfoundation.com/blog/4-different-coaching-model/
https://www.universalcoachinstitute.com/coaching-models/
https://coachingfederation.org/blog/acceptance-and-commitment

PODSTAWOWA:
- Munro C. (2017). From Relationships to Results: Coaching using the GROWTH model. E-leading, 27, 1-3.
- McKay M., Davis M. i Fanning P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: GWP.
- Ustjan D. (2005). Instrumenty konwersacyjne. Rozróżnienia, klasyfikacje i badania (s. 131-151). W: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 2. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. Warszawa: PTP PTP.
- Ustjan D. (2005). Pytania i inne instrumenty konwersacyjne. Zastosowania praktyczne podczas wywiadu diagnostycznego (s. 152-187). W: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 2. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. Warszawa: PTP PTP.
- Stoltzfus T. (2012). Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław: Aetos.
- Harris R. (2022). Zderzenie z rzeczywistością. Jak przetrwać bolesne ciosy od życia i się po nich podnieść. Sopot: GWP.
- Kuzak K. (2020). Model Motyla – wielowymiarowy model sesji coachingowej dla coachów na różnych poziomach zaawansowania zawodowego. W: Zawadzka-Jabłonowska A. red. (2020). Coaching. Nowe perspektywy i wyzwania. Warszawa: Centrum Coachingu ALK.
- Grzegołowska-Klarkowska H. (2005). 4. Obserwacja swobodna (s. 81-89). W: Aneks. Swobodne techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja (Szustrowa T. red.). Na końcu książki: Stemplewska-Żakowicz K. i Krejtz K. red. (2005). Wywiad psychologiczny. T. 1. Wywiad jako postępowanie badawcze. Warszawa: PTP PTP,
- Wilczyńska M. i in. (2013). Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste [wyd. II]. Gliwice: Helios.

UZUPEŁNIAJĄCA:
- Starr J. (2011). Podręcznik coachingu. Sprawdzone techniki treningu personalnego. Warszawa: Wolters Kluwer.
- Parsloe E., Leedham M. i Newell D. (2018). Coaching i mentoring. Strategie, taktyki, techniki [rekomendowane rozdz.: 7. Uważne słuchanie i 8. Stawianie pytań]. Warszawa: PWN.
- Passens W. R. (1985). Zastosowanie terapii Gestalt w poradnictwie. Warszawa: PTP.
- Stevenson H. (2005). Gestalt Coaching. OD Practitioner, 37(4), 42-47.
- D. Siminovitch D. E. i Van Eron A. M (2006). The Pragmatics of Magic. Work of Gestalt Coaching. OD Practitioner, 38(1), 50-55.

+ Strony internetowe:
https://neelraman.com/101-topics-you-can-work-on-with-a-life-coach/
https://coachfoundation.com/blog/4-different-coaching-model/
https://www.universalcoachinstitute.com/coaching-models/
https://coachingfederation.org/blog/acceptance-and-commitment

STOSOWANE METODY KSZTAŁCENIA:

• metody dydaktyczne: prezentacje multimedialne i mini-wykład (prowadzącego), pogadanka, dyskusja, analiza materiału filmowego (symulowane sesje coachingowe), praktyka (ćwiczenie) rozmów coachingowych (aktywne słuchanie, zadawanie pytań, obserwacja, itd.),
• formy pracy: indywidualna, grupowa,

* (nieobowiązkowa) praca pisemna studentów (nagranie rozmowy coachingowej + protokół tej rozmowy).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

PY-5S-COA1 (coaching): liczba punktów ECTS - 3

Liczba godzin kontaktowych (zajęcia): 30 godzin

Liczba godzin potrzebnych do przyswojenia treści literatury podstawowej (książki): 10 godzin

Liczba godzin potrzebnych do przyswojenia treści literatury uzupełniającej (książki; artykuły; strony internetowe): 10 godzin

*Liczba godzin potrzebnych do stworzenia pracy zaliczeniowej (nagranie rozmowy coachingowej; transkrypcja rozmowy; sporządzenie protokołu z rozmowy): 25 godzin

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 75 godzin (3 punkty ECTS x 25 godzin)

STOSOWANE METODY KSZTAŁCENIA:

• metody dydaktyczne: prezentacje multimedialne i mini-wykład (prowadzącego), pogadanka, dyskusja, analiza materiału filmowego (symulowane sesje coachingowe), praktyka (ćwiczenie) rozmów coachingowych (aktywne słuchanie, zadawanie pytań, obserwacja, itd.),
• formy pracy: indywidualna, grupowa,

* (nieobowiązkowa) praca pisemna studentów (nagranie rozmowy coachingowej + protokół tej rozmowy).

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

PY-5S-COA1 (coaching): liczba punktów ECTS - 3

Liczba godzin kontaktowych (zajęcia): 15 godzin

Liczba godzin potrzebnych do przyswojenia treści literatury podstawowej (książki): 18 godzin

Liczba godzin potrzebnych do przyswojenia treści literatury uzupełniającej (książki; artykuły; strony internetowe): 17 godzin

*Liczba godzin potrzebnych do stworzenia pracy zaliczeniowej (nagranie rozmowy coachingowej; transkrypcja rozmowy; sporządzenie protokołu z rozmowy): 25 godzin

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 75 godzin (3 punkty ECTS x 25 godzin)