Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży PY-5F-PDK

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.
3. Etiologia zaburzeń dzieci i młodzieży. Patomechanizmy zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:
- Zaburzenia ze spektrum autyzmu.
- Zaburzenia hiperkinetyczne.
- Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży.
- Zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie. Unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc.
- Zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi.
- Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby i mysli samobójcze.
- Zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja.
7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.
8. Diagnoza i metody terapeutyczne pracy z dziećmi i młodzieżą.
9. Etyka psychologa dziecięcego.
10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.
3. Etiologia zaburzeń dzieci i młodzieży. Patomechanizmy zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:
- Zaburzenia ze spektrum autyzmu.
- Zaburzenia hiperkinetyczne.
- Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży.
- Zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie. Unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc.
- Zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi.
- Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby i mysli samobójcze.
- Zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja.
7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.
8. Diagnoza i metody terapeutyczne pracy z dziećmi i młodzieżą.
9. Etyka psychologa dziecięcego.
10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji.
3. Etiologia zaburzeń dzieci i młodzieży. Patomechanizmy zaburzeń, rola symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:
- Zaburzenia ze spektrum autyzmu.
- Zaburzenia hiperkinetyczne.
- Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży.
- Zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie. Unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc.
- Zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi.
- Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby i mysli samobójcze.
- Zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja.
7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.
8. Diagnoza i metody terapeutyczne pracy z dziećmi i młodzieżą.
9. Etyka psychologa dziecięcego.
10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia. Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń.
3. Etiologia i patomechanizmy zaburzeń dzieci i młodzieży.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: Zaburzenia ze spektrum autyzmu, hiperkinetyczne, zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży; zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc; zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi; zaburzenia nastroju (depresja i CHAD), próby i myśli samobójcze. zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, wybrane techniki diagnostyczne.
7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.
8. Elementy diagnozy i metod terapeutycznych w pracy z dziećmi i młodzieżą.
9. Etyka psychologa dziecięcego.
10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia.
Podczas ćwiczeń wiedza ta zostanie pogłębioną o analizę przypadków zaburzeń, metody diagnozowania w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne oraz metody leczenia. Zakres tematyczny zajęć obejmuje zagadnienia:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń.
3. Etiologia i patomechanizmy zaburzeń dzieci i młodzieży.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: Zaburzenia ze spektrum autyzmu, hiperkinetyczne, zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży; zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc; zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi; zaburzenia nastroju (depresja i CHAD), próby i myśli samobójcze. zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, wybrane techniki diagnostyczne.
7. Rodzina a dziecko. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym. Dziecko niepełnosprawne lub/i z zaburzeniami w rodzinie.
8. Elementy diagnozy i metod terapeutycznych w pracy z dziećmi i młodzieżą.
9. Etyka psychologa dziecięcego.
10.Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Podsumowanie.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia.
Szczegółowy zakres analizowanego materiału:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń.
3. Etiologia i patomechanizmy zaburzeń dzieci i młodzieży.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: Zaburzenia ze spektrum autyzmu, hiperkinetyczne, zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży; zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc; zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi; zaburzenia nastroju (depresja i CHAD), próby i myśli samobójcze. zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, wybrane techniki diagnostyczne.
7. Dziecko w systemie rodzinnym.
8. Etyka psychologa dziecięcego.
9..Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży.

Podczas wykładów student zdobędzie wiedzę w obszarze istniejących modeli teoretycznych w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, kontrowersji wokół pojęcia normy i patologii, a także pozna rolę i cel diagnozy w psychologii klinicznej, podstawy prowadzenia wywiadu klinicznego oraz narzędzi diagnostycznych i różnych form oddziaływań w konotacji z wiekiem i okresem rozwojowym. Ważnym elementem wykładów jest poznanie symptomatologii zaburzeń psychicznych okresu dzieciństwa i adolescencji, przyczyn ich występowania oraz metod leczenia.
Szczegółowy zakres analizowanego materiału:
1.Charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia.
2. Modele klasyfikacji zaburzeń.
3. Etiologia i patomechanizmy zaburzeń dzieci i młodzieży.
4. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.
5. Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych: Zaburzenia ze spektrum autyzmu, hiperkinetyczne, zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia zachowania u młodzieży; zaburzenia lękowe, w tym lęk separacyjny, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm, tiki etc; zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia więzi; zaburzenia nastroju (depresja i CHAD), próby i myśli samobójcze. zachowania autoagresywne, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne i inne.
6. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, wybrane techniki diagnostyczne.
7. Dziecko w systemie rodzinnym.
8. Etyka psychologa dziecięcego.
9..Badania naukowe w obszarze psychologii klinicznej dzieci i młodzieży.

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.
7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.
20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.
21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.
22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.
7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.
20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.
21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.
22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.
7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.
20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.
21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.
22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
6. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.
7. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
8. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270 
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24; 
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.
20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.
21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.
22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
20. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
20. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
20. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Literatura podstawowa:
1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.Warszawa. PWN
2. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji (s. 79-98; 99-112; 123-137; 183-190). Gdańsk: GWP [Rozdz. 4. Zaburzenia zachowania. Rozdz.5. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Rozdz. 6. Zaburzenia lękowe. Rozdz. 8. Zaburzenia odżywiania. Rozdz. 11 Tiki i zaburzenia wydalania]
3. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.
4. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
5. Tarkowski, Zb. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy (s. 11-18; 19-41; 43-55; 57-73, 177-182; 192-194). Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia. [Rozdz. 1. Dziecko zaburzone czy dziecko z zaburzeniami. Rozdz. 2. Dziecko trudne. Rozdz. 3. Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo. Rozdz. 4. Dziecko lękliwe. Rozdz. 5. Dziecko mutystyczne czy nieśmiałe? Podrozdz. 11.4. Terapia mutyzmu. Podrozdz. 11.6. Postępowanie z dzieckiem moczącym się]
6. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.
7. Taylor, C. (2010). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Literatura uzupełniająca
1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.
2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).
3. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.
6. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.
7. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP
8. DuPaul, g., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP
10. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.
11. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.
12. Józefik B., Wolska , M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette
13. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.
14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.
15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN
16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270
17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24;
18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".
19. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin
20. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

Nakład pracy studenta:
30 godz. uczestnictwo w wykładach
10 godz. analiza litaratury
20 godz. przygotowanie się do egzaminu.

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.

Nakład pracy studenta:
15 godz. uczestnictwo w wykładach
10 godz. analiza litaratury
20 godz. przygotowanie się do egzaminu.

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład monograficzny, dyskusja, prezentacja, studia przypadków.
Nakład pracy studenta:
30 godz. uczestnictwo w wykładach
10 godz. analiza litaratury
20 godz. przygotowanie się do egzaminu.