Psychologia uczenia się PW-5F-PYU

1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad
uczeniem się.
2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.
3. Proces uczenia się i jego efekty.
3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje
terminologiczne.
3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające
poza warunkowanie.
3.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.
3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;
świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się
przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się
poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się
społeczne).
3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne
osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl
poznawczy; zainteresowania, itp.)
4. Strategie uczenia się
4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku
szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik
procesu uczenia się.
4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.
4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.
4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.
4.4.2. Style uczenia się
5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

1. Rozwój a uczenia się dziecka
2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.
2. Proces uczenia się i jego efekty.
2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje
terminologiczne.
2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające
poza warunkowanie.
2.3. Uczenie się a pamięć. Przechowywanie skutków uczenia się.
2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone;
świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się
przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się
poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się
społeczne).
3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne
osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl
poznawczy; zainteresowania, itp.)
4. Strategie uczenia się
4.1. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
4.2. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku
szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik
procesu uczenia się.
4.3. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.
4.4. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.
4.4.1. Metapoznanie w uczeniu się.
4.4.2. Style uczenia się
5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Treści programowe:
1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.
2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.
3. Proces uczenia się i jego efekty.
3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.
3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.
3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.
3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).
3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).
3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.
4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.
4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.
4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.
4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.
4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?
4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.
4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.
4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.
4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;
5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Treści programowe:
1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.
2. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.
3. Proces uczenia się i jego efekty.
3.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.
3.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.
3.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.
3.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).
3.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).
3.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.
4. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.
4.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.
4.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.
4.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.
4.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?
4.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
4.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.
4.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.
4.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.
4.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;
5. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Treści programowe:
1. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.
2. Proces uczenia się i jego efekty.
2.1. Pojęcie uczenia się – definicje teoretyczne i empiryczne. Propozycje terminologiczne.
2.2. Modele uczenia się: koncepcje klasyczne; uczenie się wykraczające poza warunkowanie – poznawcze koncepcje uczenia się.
2.3. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci.
2.4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/ utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).
2.5. Przebieg i efekty uczenia się a cechy rozwojowe i indywidualne osobnika (m.in. wiek, płeć, inteligencja, zdolności specjalne, styl poznawczy; zainteresowania, itp.).
2.6. Zależność przebiegu i efektów uczenia się od aktywności podmiotu i czynników sytuacyjnych.
3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się.
3.1. Uczenie się – nauczanie w perspektywie socjokulturowej. Implikacje teorii L.S. Wygotskiego i J. Brunera w problematyce nauczania – uczenia się.
3.2. Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.
3.3. Uczenie się dziecka przy pomocy osoby dorosłej – wspólna aktywność dziecka i dorosłego w Strefie Najbliższego Rozwoju; Budowanie rusztowania; Wrażliwa kontrola Nauczania.
3.4. Strategie uczenia się. Jak wiedza o strategiach uczenia się pomaga w organizowaniu aktywności edukacyjnej?
3.5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
3.6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych.
3.7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.
3.7.1. Metapoznanie w uczeniu się. Komponenenty metapoznania według J. Flavella.
3.7.2. Style uczenia się. Model stylów uczenia się D. Kolba;
4. Bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.

Wprowadzenie. Pojęcie uczenia się. Rodzaje uczenia się.

Przebieg i efekty uczenia się a wiek i cechy rozwojowe

Przebieg i efekty uczenia się a cechy indywidualne

Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych

Strategie uczenia się

Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się.

Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci i style uczenia się

Treści programowe:

1. Uczenie się i nauczanie – różnorodność pojęć teoretycznych
2. Uczenie się a pamięć. Proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania. Przechowywanie skutków uczenia się. Różne koncepcje pamięci. Metody wspomagania pamięci
3. Uczenie się a uwaga. Aspekty uwagi. Metody wspomagania uwagi.
4. Strategie metapozawcze. Style uczenia się.
5. Metody i techniki skutecznego uczenia się.
6. Trening funkcji wykonawczych
7. Rozwijanie zdolności samodzielnego uczenia się dzieci.

Student nabywa wiedzę z zakresu podstawowej psychologii uczenia się wraz z jej zastosowaniem praktycznym w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Student nabywa kompetencje z zakresu metod skutecznego uczenia się. W trakcie zajęć Student wykorzystuje aplikacje: Padlet, Mentimeter, Coggle oraz Blooket do nauki.

W trakcie zajęć Student rozwija następujące kompetencje społeczne:
-Empatia i wrażliwość na potrzeby innych – umiejętność rozumienia trudności w procesie uczenia się, zarówno u siebie, jak i u innych.
-Komunikacja interpersonalna – efektywne przekazywanie wiedzy, aktywne słuchanie i dostosowywanie przekazu do odbiorcy.
-Współpraca w grupie – umiejętność pracy zespołowej, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem oraz wspólnego rozwiązywania problemów edukacyjnych.
-Rozwiązywanie konfliktów – radzenie sobie z różnicami w stylach uczenia się i poglądach na temat metod nauczania.
-Krytyczne myślenie i analiza informacji – ocenianie skuteczności różnych metod uczenia się i ich zastosowanie w praktyce.
-Samoregulacja i organizacja pracy własnej – planowanie procesu uczenia się, zarządzanie czasem i monitorowanie własnych postępów.

Po zakończeniu zajęć z przedmiotu Student będzie prezentował postawę:
-Otwartości na nowe metody nauczania i uczenia się – gotowość do eksperymentowania z różnymi technikami i dostosowywania ich do własnych potrzeb.
-Ciekawości poznawczej – chęć zgłębiania wiedzy na temat mechanizmów uczenia się i ich zastosowania w życiu codziennym.
-Krytycznej refleksyjności – gotowość do analizy własnych doświadczeń edukacyjnych oraz poszukiwania skuteczniejszych strategii nauki.
-Odpowiedzialności za własny rozwój – świadomość roli samokształcenia i ciągłego doskonalenia swoich umiejętności.
-Szacunku dla indywidualnych różnic w uczeniu się – akceptacja faktu, że różne osoby uczą się w różnym tempie i przy użyciu różnych metod.
-Etycznego podejścia do edukacji – uczciwość w zdobywaniu wiedzy, unikanie nieuczciwych praktyk oraz dbałość o rzetelność informacji.

Te kompetencje i postawy, kształtowane podczas dyskusji na zajęciach, wykładu, pracy w grupach, samokształcenia kierowanego przygotują Studentów do świadomego uczestnictwa w procesie edukacyjnym, zarówno jako uczących się, jak i przyszłych nauczycieli, trenerów czy specjalistów w różnych dziedzinach.

W trakcie zajęć realizowane są następujące treści programowe:
1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.
2. Proces uczenia się i jego efekty, w tym
- pojęcie uczenia się – definicje i propozycje terminologiczne,
- modele uczenia się - warunkowanie klasyczne i sprawcze,
- poznawczo-behawioralna koncepcja uczenia się.
3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się - prezentacja programu terapeutycznego bazującego na poznawczo-behawioralnej koncepcji uczenia się.
4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).
5. Uczenie się a pamięć, w tym: proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania; koncepcje pamięci.
6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych, w tym: bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.
7.Metody i techniki skutecznego uczenia się.

Student nabywa wiedzę z zakresu podstawowej psychologii uczenia się wraz z jej zastosowaniem praktycznym w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Student nabywa kompetencje z zakresu metod skutecznego uczenia się. W trakcie zajęć Student wykorzystuje aplikacje: Padlet, Mentimeter, Coggle oraz Blooket do nauki.

W trakcie zajęć Student rozwija następujące kompetencje społeczne:
-Empatia i wrażliwość na potrzeby innych – umiejętność rozumienia trudności w procesie uczenia się, zarówno u siebie, jak i u innych.
-Komunikacja interpersonalna – efektywne przekazywanie wiedzy, aktywne słuchanie i dostosowywanie przekazu do odbiorcy.
-Współpraca w grupie – umiejętność pracy zespołowej, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem oraz wspólnego rozwiązywania problemów edukacyjnych.
-Rozwiązywanie konfliktów – radzenie sobie z różnicami w stylach uczenia się i poglądach na temat metod nauczania.
-Krytyczne myślenie i analiza informacji – ocenianie skuteczności różnych metod uczenia się i ich zastosowanie w praktyce.
-Samoregulacja i organizacja pracy własnej – planowanie procesu uczenia się, zarządzanie czasem i monitorowanie własnych postępów.

Po zakończeniu zajęć z przedmiotu Student będzie prezentował postawę:
-Otwartości na nowe metody nauczania i uczenia się – gotowość do eksperymentowania z różnymi technikami i dostosowywania ich do własnych potrzeb.
-Ciekawości poznawczej – chęć zgłębiania wiedzy na temat mechanizmów uczenia się i ich zastosowania w życiu codziennym.
-Krytycznej refleksyjności – gotowość do analizy własnych doświadczeń edukacyjnych oraz poszukiwania skuteczniejszych strategii nauki.
-Odpowiedzialności za własny rozwój – świadomość roli samokształcenia i ciągłego doskonalenia swoich umiejętności.
-Szacunku dla indywidualnych różnic w uczeniu się – akceptacja faktu, że różne osoby uczą się w różnym tempie i przy użyciu różnych metod.
-Etycznego podejścia do edukacji – uczciwość w zdobywaniu wiedzy, unikanie nieuczciwych praktyk oraz dbałość o rzetelność informacji.

Te kompetencje i postawy, kształtowane podczas dyskusji na zajęciach, wykładu, pracy w grupach, samokształcenia kierowanego przygotują Studentów do świadomego uczestnictwa w procesie edukacyjnym, zarówno jako uczących się, jak i przyszłych nauczycieli, trenerów czy specjalistów w różnych dziedzinach.

W trakcie zajęć realizowane są następujące treści programowe:
1. Koncepcje psychologiczne i związane z nimi nurty badań nad uczeniem się.
2. Proces uczenia się i jego efekty, w tym
- pojęcie uczenia się – definicje i propozycje terminologiczne,
- modele uczenia się - warunkowanie klasyczne i sprawcze,
- poznawczo-behawioralna koncepcja uczenia się.
3. Wspieranie dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w procesie uczenia się – uczeń, aktywny uczestnik procesu uczenia się - prezentacja programu terapeutycznego bazującego na poznawczo-behawioralnej koncepcji uczenia się.
4. Rodzaje uczenia się (m.in. jawne/utajone; świadome/nieświadome; zamierzone/ niezamierzone, uczenie się przez bezpośrednie kojarzenie bodźców i reakcji/ uczenie się poznawcze; uczenie się we względnej izolacji a uczenie się społeczne).
5. Uczenie się a pamięć, w tym: proces zapamiętywania, przechowywania i przypominania; koncepcje pamięci.
6. Jak motywować dziecko do uczenia się i używania umiejętności wykonawczych, w tym: bariery i trudności dzieci w procesie uczenia się.
7.Metody i techniki skutecznego uczenia się.

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:

1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.

Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
3. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
7. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
8. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
10.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Literatura obowiązkowa:
1. Włodarski, Z. (1998). Psychologia uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, tom 1 i 2.
2. Kurcz, I. (1995). Pamięć. Uczenie się. Język. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Filipiak, E. (2008). Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
4. Gołębiowska – Szychowska, J., Szychowski, Ł. (2015). Powiem ci, jak się uczyć. Przewodnik dla ambitnych nauczycieli i rodziców. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5. Żylińska, M. (2013). Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Literatura uzupełniająca:
1. Gütner, C. (1987). Psychologia różnic indywidualnych w uczeniu się. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
3. Filipiak, E. (2012). Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Davson, P., Guare, R. (2012). Zdolne, ale rozkojarzone. Wspieranie rozwoju dziecka za pomocą treningu umiejętności wykonawczych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
5. Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
6. Koterski, R. (2019). Włam się do mózgu. Warszawa: Wydawnictwo Altenberg.
7. Sternberg, R.J., Jarvin, L., Grigorenko, E.L. (2018). Mądrość, inteligencja i twórczość w nauczaniu. Jak zapewnić uczniom sukces. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
8. Czerniawska, E., Ledzińska, M. (1994). Ja i moja pamięć. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
9. Spitzer, M. (2012). Jak uczy się mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10. Salcher, A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
11.Maruszewski, T. (2003). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP.
12. Pilecka, W., Rudkowska, G., Wrona, L. (2005). Podstawy psychologii. Podręcznik dla studentów kierunków nauczycielskich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej .

Linki do zespołów:
Grupa 1: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a86801717081d4388be5c2ba912b97dab%40thread.tacv2/conversations?groupId=377ee26d-099e-4b8a-b3e6-a2b6a1703fd1&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 2: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a220423a2a81046eea14bacc0aa8d890b%40thread.tacv2/conversations?groupId=22947837-3612-47f7-850a-1ba3d2a937a2&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 3: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a418cc79a9c2340538f1d61175338b775%40thread.tacv2/conversations?groupId=c365753e-d167-4668-b50e-2c01f84f5de7&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 4: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a106e805bc04e4ad688b799a935cb56b4%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae625798-697e-4a45-9f20-50ecb90402af&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Realizacja zajęć w trybie zdalnym odbywa się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący online za pomocą aplikacji MS Teams, ;

Link do zespołu przedmiotowego został przekazany Studentom drogą mailową za pomocą poczty w domenie aps.edu.pl przed pierwszym spotkaniem.

Poniżej zamieszczam go raz jeszcze:
Gr 1
https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3afbece81df082415aa1cfbc8312899b0f%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=54765582-e3c9-4817-b157-71fe822c455d&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Gr 2
https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aba4ecf7d6f7245038dd02ca8acc2aa7e%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=000bf19f-0945-4245-95df-2e0fc011188f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 15 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.
Nakład pracy studenta:
15 h - zajęcia
15 h - przygotowanie do zajęć
10 h - przygotowanie prezentacji
10 h - przygotowanie się do kolokwium
2 pkt ECTS

Linki do Zespołów:
Grupa 1:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a84Yd7STmXyk-O5l4E4LCem58tsnhy93b-pSMT7f2e9w1%40thread.tacv2/conversations?groupId=7c481eb2-d296-4a3d-b8bf-dc38c5561d09&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 2:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3agGuMK2vBxqROdtjgXSKVWOwfepljMFMlcI36pfDjhYI1%40thread.tacv2/conversations?groupId=ed96493a-fe7c-4f9e-bc19-48a49425260f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 3:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ay3erkyO9mjwjkryd_E13TB8N1XWmYNw-Sj9FMAq-3So1%40thread.tacv2/conversations?groupId=a25f731b-5f35-4ba1-90d9-e4acb4edf695&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 4:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3azl8zebVZivIh2T-N9XAUPogd0JFYc2LG0t9LoYCM9Fk1%40thread.tacv2/conversations?groupId=33108927-90b8-4e5e-8428-a0496a94613f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Grupa 5:
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aMOoT2z_Bcpx9mBLMZpRtw1ziW-hvFmh8oTctec3r8-I1%40thread.tacv2/conversations?groupId=aecfb4fc-440a-43c2-b72b-8101e3b2b926&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Realizacja zajęć w trybie zdalnym w razie takiej konieczności będzie odbywała się za pomocą aplikacji MS Teams (synchronicznie zgodnie z ustalonym terminarzem zajęć) oraz dodatkowo za pomocą poczty elektronicznej w domenie aps.edu.pl.

Studenci mają także możliwość zadawania pytań, wyjaśniania wątpliwości poprzez pocztę elektroniczną lub aplikację Teams w trakcie cotygodniowych dyżurów.

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach online, analiza przypadków, wykład aktywizujący;

Nakład pracy studenta:

Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 30 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10

Przygotowanie wystąpienia - 10

Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków;

Nakład pracy studenta:
Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15
Przygotowanie wystąpienia - 20
Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13
Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Praca z tekstem, praca w grupach, analiza przypadków , dyskusja.
Nakład pracy studenta:
15 h - zajęcia
15 h - przygotowanie do zajęć
10 h - przygotowanie prezentacji
10 h - przygotowanie się do kolokwium
2 pkt ECTS

Nakład pracy studenta:

Metody kształcenia: wykład problemowy, studium przypadku, metoda warsztatowa
Godziny kontaktowe ćwiczenia 12 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15
Przygotowanie wystąpienia - 20
Przygotowanie pracy na zaliczenie - 13
Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków, wykład aktywizujący, indywidualna i grupowa praca w aplikacjach: Padlet, Mentimeter, Blooket, Coggle.

Nakład pracy studenta:
Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 15 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10
Przygotowanie wystąpienia - 10
Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10
Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2

Metody kształcenia: praca w grupach, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, praca z tekstem, filmy, praca w zespołach, analiza przypadków, wykład aktywizujący, indywidualna i grupowa praca w aplikacjach: Padlet, Mentimeter, Blooket, Coggle.

Nakład pracy studenta:
Godziny kontaktowe online: ćwiczenia 12 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10
Przygotowanie wystąpienia - 10
Przygotowanie pracy na zaliczenie - 10
Sumaryczna liczba punktów ECTS – 2