Podstawy diagnozy środowiskowej i rodzinnej PS-3S-PDR
Treści programowe:
Diagnoza – ogólne założenia, rodzaje diagnoz i ich specyfika.
Etyczny, merytoryczny i osobowościowy profesjonalizm diagnosty.
Zasady postępowania diagnostycznego. Kontakt diagnostyczny.
Opór badanego jako przejaw zaburzeń w kontakcie diagnostycznym.
Błędy popełniane przez diagnostę.
Środowisko rodzinne jako przedmiot diagnozy – podstawowe zasady poznawania rodziny.
Podstawowe narzędzia wykorzystywane w procesie diagnostycznym: rozmowa, wywiad (konstrukcja pytań).
|
W cyklu 2022Z:
Treści programowe: Diagnoza – ogólne założenia, rodzaje diagnoz i ich specyfika. Etyczny, merytoryczny i osobowościowy profesjonalizm diagnosty. Zasady postępowania diagnostycznego. Kontakt diagnostyczny. Opór badanego jako przejaw zaburzeń w kontakcie diagnostycznym. Błędy popełniane przez diagnostę. Środowisko rodzinne jako przedmiot diagnozy – podstawowe zasady poznawania rodziny. Podstawowe narzędzia wykorzystywane w procesie diagnostycznym: rozmowa, wywiad (konstrukcja pytań). |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Student/-ka posiada wiedzę dotyczącą diagnozy społecznej i zna najważniejsze terminy związane z diagnozą społeczną.
Umiejętności
Student/-ka potrafi sformułować diagnozę obrazującą sytuację klienta ze wskazaniem jego mocnych i słabych stron, zaplanować oddziaływania wobec klienta i podjąć próbę ich zrealizowania.
Kompetencje społeczne
Student/-ka rozumie potrzebę rozwijania wiedzy i zdobywania umiejętności niezbędnych do rozwiązywania problemów poznawczych i praktycznych związanych z wykonywaniem zawodu pracownika socjalnego.
Ma świadomość trudności, które mogą pojawić się w pracy z klientem i mieć wpływ na planowane wobec niego działania.
Kryteria oceniania
Napisanie kolokwium pisemnego - 12 pytań o charakterze otwartym
Zaliczenie otrzymuje osoba, która otrzymała 50% punktów + 1 punkt.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
Guzek-Tkacz M. (2011). Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak".
Niemierko B. (2009). Diagnostyka edukacyjna: podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Skałbania B. (2011). Diagnostyka pedagogiczna : wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Impuls.
Literatura uzupełniająca:
Grudziewska E. (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin.
Milska-Wrzosińska Z. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Wstęp do wydania polskiego. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Uwagi
|
W cyklu 2022Z:
METODY KSZTAŁCENIA: prezentacja multimedialna, dyskusja, metody aktywizujące (praca w grupach), case study; NAKŁAD PRACY STUDENTA (1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom aktywności): godziny kontaktowe - 15 godzin przygotowanie do zajęć, lektury - 30 godzin przygotowanie do zaliczenia - 15 godzin przygotowanie diagnozy rodzinnej - 15 godzin przygotowanie diagnozy środowiskowej - 15 godzin Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 90 godzin, co stanowi 3 pkt ECTS |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: