Podstawy animacji społeczno-kulturowej PE-3S-PAK
TREŚCI PROGRAMOWE:
Podstawowe procesy i zjawiska kulturowe. Mechanizmy internalizacji i eksternalizacji wartości kulturowych. Animacja w kontekście pedagogiki czasu wolnego. Rola i znaczenie aktów transgresji w kształtowaniu animacji społeczno-kulturalnej. Rola grupy w określaniu dynamiki rozwoju jednostkowego i grupowego. Identyfikacja potrzeb społecznych i optymalizacja działań apodejmowanie działań animacyjnych. Pedagogiczne wymiary działań animacji społeczno-kulturowej. Pojęcie „animacja kulturalna” i animacja „społeczno-kulturalna”. Animacja społeczno-kulturalna jako odpowiedź na współczesne wyzwania kulturowe i społeczne – funkcje i zadania społeczne oraz kulturowe. Znaczenie animacji wżyciu jednostki i grupy. Animacja społeczno-kulturalna (pole działania, sposoby organizacji, kierunki rozwoju). Wybrane orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej. Animacja społeczno-kulturalna jako zawód (funkcje, zadania, cele). Problem doskonalenia zawodowego animatorów środowisk lokalnych. Animator jako inicjator, koordynator i moderator kierunków oraz sposobów uczestnictwa w kulturze. Kompetencje społeczno-zawodowe animatorów kultury oraz pożądane cechy osobowości. Typy osobowe animatorów. Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturalnej (programy, projekty, inicjatywy, działania). Animacja społeczno-kulturowa w cyklu życia. Dylematy animacji społeczno-kulturalnej.
W cyklu 2020Z:
Opis treści programowych Podstawowe procesy i zjawiska kulturowe. Mechanizmy internalizacji i eksternalizacji wartości kulturowych. Animacja w kontekście pedagogiki czasu wolnego. Problem ochrony i kreowania wartości kulturowych – ciągłość i zmiana. Zjawiska i procesy życia grupowego. Kultura – kontrkultura – podkultura. Rola i znaczenie aktów transgresji w kształtowaniu animacji społeczno-kulturalnej. Rola grupy w określaniu dynamiki rozwoju jednostkowego i grupowego. Identyfikacja potrzeb społecznych i optymalizacja działań a podejmowanie działań animacyjnych. Pedagogiczne wymiary działań animacji społeczno-kulturowej. Pojęcie „animacja kulturalna” i animacja „społeczno-kulturalna”. Animacja społeczno-kulturalna jako odpowiedź na współczesne wyzwania kulturowe i społeczne – funkcje i zadania społeczne oraz kulturowe. Znaczenie animacji w życiu jednostki i grupy. Animacja społeczno-kulturalna (pole działania, sposoby organizacji, kierunki rozwoju). Wybrane orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej. Strategie i sposoby upowszechniania kultury w środowisku lokalnym. Metody i narzędzia użyteczne w animacji społeczno-kulturowej. Animatorzy „małych ojczyzn”. Czynniki wspierające i utrudniające działalność animatorów społeczno-kulturalnych. Animacja społeczno-kulturalna jako zawód (funkcje, zadania, cele). Problem doskonalenia zawodowego animatorów środowisk lokalnych. Animator jako inicjator, koordynator i moderator kierunków oraz sposobów uczestnictwa w kulturze. Kompetencje społeczno-zawodowe animatorów kultury oraz pożądane cechy osobowości. Typy osobowe animatorów. Techniki pracy grupowej, metody animacji społeczno-kulturalnej (spotkanie grupy członków, projektowanie różnych faz spotkania animacyjnego), środki i pomoce oraz ich zastosowanie. Różne formy i metody spotkań i ich zastosowanie (np. dyskusja, świadectwo, odtwarzanie ról). Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturalnej (programy, projekty, inicjatywy, działania). Animacja społeczno-kulturowa w cyklu życia. Dylematy animacji społeczno-kulturalnej. |
W cyklu 2021Z:
Opis treści programowych Podstawowe procesy i zjawiska kulturowe. Mechanizmy internalizacji i eksternalizacji wartości kulturowych. Animacja w kontekście pedagogiki czasu wolnego. Problem ochrony i kreowania wartości kulturowych – ciągłość i zmiana. Zjawiska i procesy życia grupowego. Kultura – kontrkultura – podkultura. Rola i znaczenie aktów transgresji w kształtowaniu animacji społeczno-kulturalnej. Rola grupy w określaniu dynamiki rozwoju jednostkowego i grupowego. Identyfikacja potrzeb społecznych i optymalizacja działań a podejmowanie działań animacyjnych. Pedagogiczne wymiary działań animacji społeczno-kulturowej. Pojęcie „animacja kulturalna” i animacja „społeczno-kulturalna”. Animacja społeczno-kulturalna jako odpowiedź na współczesne wyzwania kulturowe i społeczne – funkcje i zadania społeczne oraz kulturowe. Znaczenie animacji w życiu jednostki i grupy. Animacja społeczno-kulturalna (pole działania, sposoby organizacji, kierunki rozwoju). Wybrane orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej. Strategie i sposoby upowszechniania kultury w środowisku lokalnym. Metody i narzędzia użyteczne w animacji społeczno-kulturowej. Animatorzy „małych ojczyzn”. Czynniki wspierające i utrudniające działalność animatorów społeczno-kulturalnych. Animacja społeczno-kulturalna jako zawód (funkcje, zadania, cele). Problem doskonalenia zawodowego animatorów środowisk lokalnych. Animator jako inicjator, koordynator i moderator kierunków oraz sposobów uczestnictwa w kulturze. Kompetencje społeczno-zawodowe animatorów kultury oraz pożądane cechy osobowości. Typy osobowe animatorów. Techniki pracy grupowej, metody animacji społeczno-kulturalnej (spotkanie grupy członków, projektowanie różnych faz spotkania animacyjnego), środki i pomoce oraz ich zastosowanie. Różne formy i metody spotkań i ich zastosowanie (np. dyskusja, świadectwo, odtwarzanie ról). Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturalnej (programy, projekty, inicjatywy, działania). Animacja społeczno-kulturowa w cyklu życia. Dylematy animacji społeczno-kulturalnej. |
W cyklu 2022Z:
Wprowadzenie w problematykę animacji społeczno-kulturowej. Animacja kulturalna a animacja społeczno-kulturalna – wyjaśnienia terminologiczne. Geneza i rozwój koncepcji animacji społeczno-kulturalnej (w Polsce i za granicą). Animacja społeczno-kulturalna a pedagogika społeczna i pedagogika kultury. Kulturowo-społeczne uwarunkowania animacji społeczno-kulturalnej. Orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej, jej cele, zadania, formy, treści i zasady. Bariery i dylematy współczesnej animacji. Animator społeczny i animator kultury – sylwetka zawodowa. Pożądane cechy osobowościowe, typy osobowe. Zadania i funkcje animatora. Etapy pracy animatora. Zestaw kompetencji. Style pracy animacyjnej. Metody aktywizacji społecznej i kulturowej. Kształcenie animatorów. Czynniki utrudniające i ułatwiające działalność animatorów. Animacja społeczno-kulturalna wobec zmiany społecznej i wobec kultury. Rozumienie pojęcia „zmiana społeczna” i „kultura”, wymiar społeczny i antropologiczny kultury, kultura a wartości. Inkulturacja i transgresja w kontekście animacji społeczno-kulturalnej. Animacja społeczno-kulturalna a edukacja kulturalna i praca oświatowo-kulturalna. Upowszechnianie kultury a uczestnictwo w kulturze – ustalenia terminologiczne. Typy i formy uczestnictwa w kulturze. Znaczenie animacji społeczno-kulturalnej w cyklu życia człowieka. Identyfikacja potrzeb społecznych i optymalizacja działań a podejmowanie działań animacyjnych. Animacja grup zadaniowych. Zadania animatora na rożnych etapach cyklu życia zespołu. Wybrane obszary działań animacyjnych. Animacja czasu wolnego. Animacja środowisk lokalnych. Animacja w środowisku szkoły i pracy zawodowej. Marketing w animacji społeczno-kulturowej - podstawowe zagadnienia. Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturowej (programy, projekty, inicjatywy, działania). Sylwetki wybranych animatorów lokalnej społeczności.
|
W cyklu 2023Z:
Wprowadzenie w problematykę animacji społeczno-kulturowej. Animacja kulturalna a animacja społeczno-kulturowa – wyjaśnienia terminologiczne. Orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej (animacja jako kierunek, proces i metoda). Cele, zadania, formy, treści i zasady animacji społeczno-kulturowej. Etapy działań animacyjnych (preanimacja, realizacja, ewaluacja). Diagnoza potrzeb i zasobów jednostek, grup i społeczności. Promocja działań animacyjnych. Znaczenie współpracy międzysektorowej. Metody aktywizacji społecznej i kulturowej. Metody ewaluacji działań animacyjnych. Animator społeczny i animator kultury – sylwetka zawodowa. Pożądane cechy osobowościowe, typy osobowe. Zadania i funkcje animatora. Zestaw kompetencji. Style pracy animacyjnej. Kształcenie animatorów. Czynniki utrudniające i ułatwiające działalność animatorów. Kulturowo-społeczne uwarunkowania animacji społeczno-kulturalnej. Bariery i dylematy współczesnej animacji. Geneza i rozwój koncepcji animacji społeczno-kulturalnej . Animacja społeczno-kulturalna a pedagogika społeczna i pedagogika kultury. Animacja społeczno-kulturalna a edukacja środowiskowa. Animacja jako metoda pracy w środowisku lokalnym. Animacja środowisk lokalnych a idea zrównoważonego rozwoju, partnerstwa społecznego i społeczeństwa obywatelskiego. Animacja społeczno-kulturalna a edukacja kulturalna i praca oświatowo-kulturalna. Upowszechnianie kultury a uczestnictwo w kulturze – ustalenia terminologiczne. Typy i formy uczestnictwa w kulturze. Inkulturacja i transgresja w kontekście animacji społeczno-kulturalnej. Znaczenie animacji społeczno-kulturalnej w cyklu życia człowieka. Animacja grup zadaniowych. Zadania animatora na rożnych etapach cyklu życia zespołu. Wybrane obszary działań animacyjnych. Animacja w środowisku szkoły i pracy zawodowej. Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturowej (programy, projekty, inicjatywy, działania). |
W cyklu 2024Z:
Wprowadzenie w problematykę animacji społeczno-kulturowej. Animacja kulturalna a animacja społeczno-kulturowa – wyjaśnienia terminologiczne. Orientacje teoretyczne animacji społeczno-kulturalnej (animacja jako kierunek, proces i metoda). Etapy działań animacyjnych (preanimacja, realizacja, ewaluacja). Diagnoza potrzeb i zasobów jednostek, grup i społeczności jako podstawa działań animacyjnych - pojęcie, zakres, strategie (metody, techniki) realizacji. Planowanie działań animacyjnych: cele/wymiary, funkcje, treści, formy i metody działań animacyjnych. Praca w grupach zadaniowych na tle innych form interakcji; cykl życia zespołu i związane z nim zadania animacyjne, role grupowe; style pracy animacyjnej i sposoby komunikowania się w zespole. Metody aktywizacji społecznej i kulturowej. Cykl Kolba jako metoda pracy animacyjnej. Metody ewaluacji działań animacyjnych. Promocja działań animacyjnych. Znaczenie współpracy międzysektorowej. Animator społeczny i animator kultury – sylwetka zawodowa. Pożądane cechy osobowościowe, typy osobowe. Zadania i funkcje animatora. Zestaw kompetencji. Kształcenie animatorów. Czynniki utrudniające i ułatwiające działalność animatorów. Kulturowo-społeczne uwarunkowania animacji społeczno-kulturalnej. Bariery i dylematy współczesnej animacji. Geneza i rozwój koncepcji animacji społeczno-kulturalnej . Animacja społeczno-kulturalna a pedagogika społeczna i pedagogika kultury. Animacja społeczno-kulturalna a edukacja środowiskowa. Animacja jako metoda pracy w środowisku lokalnym. Animacja społeczno-kulturalna a edukacja kulturalna i praca oświatowo-kulturalna. Upowszechnianie kultury a uczestnictwo w kulturze – ustalenia terminologiczne. Typy i formy uczestnictwa w kulturze. Wybrane egzemplifikacje animacji społeczno-kulturowej (programy, projekty, inicjatywy, działania). Znaczenie animacji społeczno-kulturalnej w cyklu życia człowieka. |
Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022Z: | W cyklu 2024Z: | W cyklu 2021Z: | W cyklu 2023Z: | W cyklu 2020Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza
Zna genezę oraz charakterystykę animacji społeczno-kulturowej jako idei, metody oraz celu pracy pedagoga.
Zna podstawową terminologię (jej źródła oraz zastosowania) używaną w zakresie animacji społeczno-kulturowej w kontekście pedagogiki czasu wolnego, oddziaływań edukacyjnych, wychowujących, opiekuńczych oraz socjoterapeutycznych.
Ma uszczegółowioną wiedzę na temat specyfiki aktywności kulturalnej i społecznej różnych grup ludności we współczesnych społeczeństwach oraz roli instytucji szkoły w jej rozwijaniu.
Zna programy, procedury i metody stosowane w instytucjach systemu oświatowego, wspierania pedagogicznego osób i grup społecznych.
Umiejętności
Potrafi dokonywać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych, istotnych dla animacji społeczno-kulturowej i edukacji kulturalnej, prowadzonej w szkole bądź jej środowisku.
Potrafi wsposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie na temat problematyki animacyjnej, z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych.
Kompetencje społeczne
Rozumie i docenia znaczenie wiedzy pedagogicznej dla podnoszenia jakości działań animacyjnych.
Literatura
W cyklu 2020Z:
Obowiązkowa: Źródła elektroniczne w kształceniu zdalnym: Uzupełniająca: |
W cyklu 2021Z:
Obowiązkowa: Źródła elektroniczne w kształceniu zdalnym: Uzupełniająca: |
W cyklu 2022Z:
Literatura obowiązkowa: Jedlewska B. (2001). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Lublin. Cichosz M., Lewicka M., Molesztak A. (2018). Animacja społeczno-kulturalna. współczesne wyzwania. Młodzież i seniorzy jako odbiorcy kultury. Kraków. Kargul J. (2012). Upowszechnianie Animacja Komercjalizacja kultury. Podręcznik akademicki. Warszawa. Nycz E. (2013). Animacja społeczno-kulturalna - między ideą a trudem codziennej realizacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Cyboran B. (2011). Diagnoza w animacji społeczno-kulturowej środowisk lokalnych. Edukacja Dorosłych, 2. Kącki A. (2013). O marketingu i jego istocie w animacji kultury, czyli między mecenatem a sponsoringiem. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Młyńczak T. (2013). Animacyjny wymiar pedagogiki zabawy. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Wiendlocha M. (2013). Animacja zespołów zadaniowych - wstępna analiza zagadnienia. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Nycz E. (2013). Zmiana społeczna. Pomiędzy teoriami a codziennością w animacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Weissbrot-Koziarska A. (2016). Nauczyciel jako inicjator działań w środowisku lokalnym. Między profesjonalizmem a wolontariatem. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Żywno M. (2016). Działanie organizacji pozarządowych jako przykład animacji społeczności lokalnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Literatura uzupełniająca: Morawska I., Latoch-Zielińska M. (2010). Animacja kulturalna kluczem do uczestnictwa w kulturze. W: Animacja działań kulturalnych - wyzwanie współczesności pod red. M. Latoch-Zielińskiej. Warszawa http://www.wychmuz.pl/userfiles/Publikacje%20bezplatne/2010%20Animacja_dzialan_kulturalnych.pdf Jolanta Muszyńska (2016). Jakość życia społecznego środowisk lokalnych - wspólnotowość i obywatelskość. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Błeszyńska K. M. (2016). Rola animacji społeczno-kulturalnej w rekonstrukcji kapitału społecznego w ponowoczesności. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Szymanowksa J. (2016). Ekonomia społeczna w środowisku lokalnym jako wyzwanie w działaniu animatora społecznego. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Wybrane problemy animacji kulturalnej pod red. J. Gajdy (1993). Lublin. Akademickie kształcenie animatorów i menedżerów kultury w Polsce pod. red. B. Jedlewskiej (2006). Lublin Nycz E., Wiendlocha M., Kącki A. (2013). Uniwersyteckie kształcenie pracowników i animatorów kultury w Instytucie Nauk Pedagogicznych UO. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Cudowska A. (2016). Pedagog-wolontariusz jako kreator dialogicznej przestrzeni spotkania z innymi. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Zdunkiewicz P. (2016). Kim jest, co robi i po co to robi - miejsce animatora kultury we współczesnej rzeczywistości edukacyjnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. |
W cyklu 2023Z:
Literatura obowiązkowa: Jedlewska B. (2001). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Lublin. Cichosz M., Lewicka M., Molesztak A. (2018). Animacja społeczno-kulturalna. współczesne wyzwania. Młodzież i seniorzy jako odbiorcy kultury. Kraków. Kargul J. (2012). Upowszechnianie Animacja Komercjalizacja kultury. Podręcznik akademicki. Warszawa. Nycz E. (2013). Animacja społeczno-kulturalna - między ideą a trudem codziennej realizacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Animacja jako metoda pracy w środowisku lokalnym. Materiały szkoleniowe. W sieci NGO. Internet. Bąbska B., Rymsza M. (2014). Organizowanie społeczności lokalnej - metodyka pracy środowiskowej. Warszawa. Cyboran B. (2011). Diagnoza w animacji społeczno-kulturowej środowisk lokalnych. Edukacja Dorosłych, 2. Urbanik A . i in. (2010). Diagnoza potrzeb młodzieży w środowisku lokalnym. Warszawa. Internet Kącki A. (2013). O marketingu i jego istocie w animacji kultury, czyli między mecenatem a sponsoringiem. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Młyńczak T. (2013). Animacyjny wymiar pedagogiki zabawy. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Wiendlocha M. (2013). Animacja zespołów zadaniowych - wstępna analiza zagadnienia. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Weissbrot-Koziarska A. (2016). Nauczyciel jako inicjator działań w środowisku lokalnym. Między profesjonalizmem a wolontariatem. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Żywno M. (2016). Działanie organizacji pozarządowych jako przykład animacji społeczności lokalnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Literatura uzupełniająca: Morawska I., Latoch-Zielińska M. (2010). Animacja kulturalna kluczem do uczestnictwa w kulturze. W: Animacja działań kulturalnych - wyzwanie współczesności pod red. M. Latoch-Zielińskiej. Warszawa http://www.wychmuz.pl/userfiles/Publikacje%20bezplatne/2010%20Animacja_dzialan_kulturalnych.pdf Green M., Moore H,., O'Brien J. (2013). Rozwój społeczności w oparciu o zasoby. Warszawa. Jolanta Muszyńska (2016). Jakość życia społecznego środowisk lokalnych - wspólnotowość i obywatelskość. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Błeszyńska K. M. (2016). Rola animacji społeczno-kulturalnej w rekonstrukcji kapitału społecznego w ponowoczesności. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Szymanowksa J. (2016). Ekonomia społeczna w środowisku lokalnym jako wyzwanie w działaniu animatora społecznego. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Wybrane problemy animacji kulturalnej pod red. J. Gajdy (1993). Lublin. Akademickie kształcenie animatorów i menedżerów kultury w Polsce pod. red. B. Jedlewskiej (2006). Lublin Nycz E., Wiendlocha M., Kącki A. (2013). Uniwersyteckie kształcenie pracowników i animatorów kultury w Instytucie Nauk Pedagogicznych UO. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Cudowska A. (2016). Pedagog-wolontariusz jako kreator dialogicznej przestrzeni spotkania z innymi. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Zdunkiewicz P. (2016). Kim jest, co robi i po co to robi - miejsce animatora kultury we współczesnej rzeczywistości edukacyjnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Nycz E. (2013). Zmiana społeczna. Pomiędzy teoriami a codziennością w animacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. |
W cyklu 2024Z:
Literatura obowiązkowa: Jedlewska B. (2001). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Lublin. Cichosz M., Lewicka M., Molesztak A. (2018). Animacja społeczno-kulturalna. współczesne wyzwania. Młodzież i seniorzy jako odbiorcy kultury. Kraków. Kargul J. (2012). Upowszechnianie Animacja Komercjalizacja kultury. Podręcznik akademicki. Warszawa. Nycz E. (2013). Animacja społeczno-kulturalna - między ideą a trudem codziennej realizacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Animacja jako metoda pracy w środowisku lokalnym. Materiały szkoleniowe. W sieci NGO. Internet. Bąbska B., Rymsza M. (2014). Organizowanie społeczności lokalnej - metodyka pracy środowiskowej. Warszawa. Cyboran B. (2011). Diagnoza w animacji społeczno-kulturowej środowisk lokalnych. Edukacja Dorosłych, 2. Urbanik A . i in. (2010). Diagnoza potrzeb młodzieży w środowisku lokalnym. Warszawa. Internet Kącki A. (2013). O marketingu i jego istocie w animacji kultury, czyli między mecenatem a sponsoringiem. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Młyńczak T. (2013). Animacyjny wymiar pedagogiki zabawy. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Wiendlocha M. (2013). Animacja zespołów zadaniowych - wstępna analiza zagadnienia. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Weissbrot-Koziarska A. (2016). Nauczyciel jako inicjator działań w środowisku lokalnym. Między profesjonalizmem a wolontariatem. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Żywno M. (2016). Działanie organizacji pozarządowych jako przykład animacji społeczności lokalnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Literatura uzupełniająca: Morawska I., Latoch-Zielińska M. (2010). Animacja kulturalna kluczem do uczestnictwa w kulturze. W: Animacja działań kulturalnych - wyzwanie współczesności pod red. M. Latoch-Zielińskiej. Warszawa http://www.wychmuz.pl/userfiles/Publikacje%20bezplatne/2010%20Animacja_dzialan_kulturalnych.pdf Green M., Moore H,., O'Brien J. (2013). Rozwój społeczności w oparciu o zasoby. Warszawa. Jolanta Muszyńska (2016). Jakość życia społecznego środowisk lokalnych - wspólnotowość i obywatelskość. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Błeszyńska K. M. (2016). Rola animacji społeczno-kulturalnej w rekonstrukcji kapitału społecznego w ponowoczesności. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Szymanowksa J. (2016). Ekonomia społeczna w środowisku lokalnym jako wyzwanie w działaniu animatora społecznego. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Wybrane problemy animacji kulturalnej pod red. J. Gajdy (1993). Lublin. Akademickie kształcenie animatorów i menedżerów kultury w Polsce pod. red. B. Jedlewskiej (2006). Lublin Nycz E., Wiendlocha M., Kącki A. (2013). Uniwersyteckie kształcenie pracowników i animatorów kultury w Instytucie Nauk Pedagogicznych UO. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. Cudowska A. (2016). Pedagog-wolontariusz jako kreator dialogicznej przestrzeni spotkania z innymi. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Zdunkiewicz P. (2016). Kim jest, co robi i po co to robi - miejsce animatora kultury we współczesnej rzeczywistości edukacyjnej. W: Pedagog jako animator w przestrzeni życia społecznego pod red. T. Sosnowskiego, W. Danilewicz, M. Sobeckiego. Toruń. Nycz E. (2013). Zmiana społeczna. Pomiędzy teoriami a codziennością w animacji. W: Kultura, animacja, zmiana społeczna pod red. K. Nowak-Wolnej i E. Nycza. Opole. |
Uwagi
W cyklu 2020Z:
Opis metod kształcenia Wykład - link do Zespołu Teams: Ćwiczenia - link do Zespołu Teams: Metoda asymilacji wiedzy (wykład problemowy, dyskusja, praca z książką). Praca w grupach; metody słowne: dyskusje; metody poglądowe: prezentacje; metody aktywizujące: praca metodą projektów, rozwiązywanie zadań indywidualne i w grupach, gry symulacyjne, „burza mózgów” Nakład Pracy Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4 |
W cyklu 2021Z:
Opis metod kształcenia Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4 |
W cyklu 2022Z:
Metody kształcenia: Nakład pracy studenta: Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 120 Egzamin: pytania zamknięte (forma testu, 7 pytań jednokrotnego wyboru, charakter rekonstruujący wiedzę) oraz pytania otwarte (2 pytania problemowe). Link do zespołu na MS Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aIGsQxSN-aNws_1b0b6PxK3jQsGeRg2zigN_IBD6cGHQ1%40thread.tacv2/conversations?groupId=63c03993-870d-4fb9-8198-45166eba4204&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 |
W cyklu 2023Z:
Metody kształcenia: Nakład pracy studenta: Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 120 Egzamin: pytania zamknięte (forma testu, 7 pytań jednokrotnego wyboru, charakter rekonstruujący wiedzę) oraz pytania otwarte (2 pytania problemowe). Link do zespołu na MS Teams: |
W cyklu 2024Z:
Metody kształcenia: Nakład pracy studenta: Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 120 Egzamin (termin do ustalenia ze studentkami i studentami): stacje zadaniowe na końcową ocenę z przedmiotu wpływa: Link do zespołu na MS Teams: |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: