Dziecko jako użytkownik i twórca w mediach społecznościowych PE-3S-DUT
TREŚCI PROGRAMOWE
Aktywność dzieci i młodzieży w świecie mediów społecznościowych. Charakterystyka popularnych mediów społecznościowych. Specyfika środowisk informacyjnych oraz kultury tworzących ją społeczności. Język i sposoby komunikacji w mediach społecznościowych. Rodzaje treści publikowanych przez dzieci i młodzież w mediach społecznościowych. Niebezpieczne treści w mediach społecznościowych. Media społecznościowe a ryzykowne zachowania dzieci i młodzieży. Edukacyjne, twórcze i prospołeczne wykorzystanie mediów społecznościowych.
W cyklu 2020L:
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA |
W cyklu 2021L:
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA |
W cyklu 2022L:
SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza - Ma uszczegółowioną wiedzę o dziecku jako uczestniku działalności edukacyjnej w mediach społecznościowych.
- Zna podstawowe uwarunkowania aktywności młodego pokolenia w mediach społecznościowych.
Umiejętności - Potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych w mediach społecznościowych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, rozwijać ich kompetencje kluczowe a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie; skutecznie wspomagać w świadomym i odpowiedzialnym podejmowaniu decyzji edukacyjnych i zawodowych.
Kompetencje społeczne - Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych wobec dziecka jako użytkownika mediów społecznościowych.
Literatura
W cyklu 2020L:
LITERATURA OBOWIĄZKOWA 1. Twenge M. Jean (2019), iGen. Dlaczego dzieciaki dorastające w sieci są mniej zbuntowane, bardziej tolerancyjne, mniej szczęśliwe – i zupełnie nieprzygotowane do dorosłości* i co to oznacza dla nas wszystkich, przekład: Olga Dziedzic, Sopot: Smak Słowa. 2. NASK (2017). Nastolatki 3.0.Raport z badania. Warszawa: NASK. 3. Bougsiaa H., Cackowska M., Kopciewicz L., Nowicki T. (2016), Smartfon i tablet w dziecięcych rękach, Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra. 4. Dijk J. Społeczne aspekty nowych mediów, PWN, Warszawa 2010. 5. David Buckingham (2008), Nowe media- nowe postaci dzieciństwa? Zmieniające się środowisko kulturowe dzieci w erze technologii cyfrowej, [w:] Mary Jane Kehily (red.) Wprowadzenie do badań nad dzieciństwem, Kraków: Wydawictwo WAM LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. Feibel Thomas (2006), Zabójca w dziecinnym pokoju, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX. 2. Chyliński M., Russ-Mohl S., Dziennikarstwo, Warszawa 2008. 3. Ejsmond M., Kosmolska B., Media, wartości, wychowanie, Kraków 2005. 4. Bajka Z., Historia mediów, ABCmedia, Kraków 2008. |
W cyklu 2021L:
LITERATURA POLECANA LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA |
W cyklu 2022L:
LITERATURA POLECANA LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA |
Uwagi
W cyklu 2020L:
METODY KSZTAŁCENIA NAKŁAD PRACY STUDENTA LINK DO ZAJĘĆ: W związku z sytuacją epidemiologiczną, realizujemy zajęcia zdalnie. Spotykamy się w godzinach rzeczywistych odpowiadających planom w USOSie na kanale i profilu dr Marek Siwicki Podstawą uzyskania oceny dostatecznej jest udział we wszystkich zajęciach – jedna nieobecność usprawiedliwiona. Ocena dobra i bardzo dobra – przygotowanie i zaprezentowanie umówionego tematu. Link do zajęć będzie przesłany na adres poczty e-mailowej. |
W cyklu 2021L:
METODY KSZTAŁCENIA NAKŁAD PRACY STUDENTA Podstawą uzyskania oceny dostatecznej jest udział we wszystkich zajęciach – jedna nieobecność usprawiedliwiona. Ocena dobra i bardzo dobra – przygotowanie i zaprezentowanie umówionego tematu. |
W cyklu 2022L:
METODY KSZTAŁCENIA NAKŁAD PRACY STUDENTA Podstawą uzyskania oceny dostatecznej jest udział we wszystkich zajęciach – jedna nieobecność usprawiedliwiona. Ocena dobra i bardzo dobra – przygotowanie i zaprezentowanie umówionego tematu. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: