Diagnoza zaburzeń w przystosowaniu PE-2S-DZS

1. Wprowadzenie do zajęć.
2. Prawne uregulowania dotyczące diagnozy. Definicja nieprzystosowania społecznego.
3. Diagnozowanie zagrożenia nieprzystosowania społecznego – warsztat.
4-5. Narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego.
6. Podstawowe pojęcia. Modele diagnostyczne. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.
7. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu.
8-9. Wybrane narzędzia wykorzystywane w procesie diagnozy zaburzeń w przystosowaniu.
10-11. Wybrane narzędzia do psychologicznej diagnozy zaburzeń w przystosowaniu – interpretacja wyników.
12. Elementy profilowania kryminalnego. Diagnoza w postępowaniu sądowym.
13. Diagnoza w instytucjach penitencjarnych. Ocena ryzyka powrotności do przestępstwa.
14. Wykorzystanie technik projekcyjnych w diagnozowaniu zaburzeń w przystosowaniu.
15. Podsumowanie zajęć.

1. Wprowadzenie do zajęć.
Prawne uregulowania dotyczące diagnozy. Definicja nieprzystosowania społecznego.

2. Diagnozowanie zagrożenia nieprzystosowania społecznego – warsztat.
Podstawowe pojęcia. Modele diagnostyczne. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.

3. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu. Sygnały oporu w diagnozie, techniki radzenia sobie z oporem, błędy w diagnozowaniu.

4. Wybrane narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego.

5. Podsumowanie zajęć, wymiana doświadczeń, kolokwium zaliczeniowe.

1. Wprowadzenie do zajęć: koncepcje prawidłowego i zaburzonego przystosowania (w aspekcie biologicznym, psychologicznym i społecznym)
2. Założenia metodologiczne projektowanych i prowadzonych badań w pedagogice resocjalizacyjnej.
3. Podstawowe pojęcia. Metody i modele diagnostyczne.
4. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.
5. Prawne uregulowania dotyczące diagnozy
6. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu
7. Warsztat: planowanie procesu diagnostycznego; stawianie pytań badawczych, dobieranie odpowiednich metod i technik.
8. Warsztat: przygotowywanie narzędzia badawczego do diagnozy nieprzystosowania społecznego.
9. Narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego i zagrożenia nieprzystosowaniem społecznym. Narzędzia do diagnozy źródeł nieprzystosowania społecznego.
10. Narzędzia do diagnozy deficytów i potencjałów wychowanka.
11. Współpraca z innymi specjalistami i uczestnikami procesu resocjalizacji w procesie diagnozy resocjalizacyjnej.
12. Opracowanie wyników diagnozy i planowanie oddziaływań resocjalizacyjnych.
13. Narzędzia do diagnozy przebiegu i skuteczności podejmowanych oddziaływań resocjalizacyjnych.
14. Kolokwium zaliczeniowe. Etyka w pracy diagnosty.
15. Podsumowanie zajęć.

1. Wprowadzenie do zajęć. Prawne uregulowania dotyczące diagnozy. Koncepcje prawidłowego i zaburzonego przystosowania (w aspekcie biologicznym, psychologicznym i społecznym). Metody i modele diagnostyczne.

2. Definicja nieprzystosowania społecznego. Założenia metodologiczne projektowanych i prowadzonych badań w pedagogice resocjalizacyjnej. Podstawowe pojęcia. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.

3. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu. Sygnały oporu w diagnozie, techniki radzenia sobie z oporem, błędy w diagnozowaniu.

4. Kolokwium zaliczeniowe, wybrane narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego.

5. Omówienie innych narzędzi diagnostycznych, podsumowanie zajęć.

1. Wprowadzenie do zajęć: koncepcje prawidłowego i zaburzonego przystosowania (w aspekcie biologicznym, psychologicznym i społecznym)

2. Założenia metodologiczne projektowanych i prowadzonych badań w pedagogice resocjalizacyjnej.

3. Podstawowe pojęcia. Metody i modele diagnostyczne.

4. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.

5. Prawne uregulowania dotyczące diagnozy

6. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu

7. Warsztat: planowanie procesu diagnostycznego; stawianie pytań badawczych, dobieranie odpowiednich metod i technik.

8. Warsztat: przygotowywanie narzędzia badawczego do diagnozy nieprzystosowania społecznego.

9. Narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego i zagrożenia nieprzystosowaniem społecznym. Narzędzia do diagnozy źródeł nieprzystosowania społecznego.

10. Narzędzia do diagnozy deficytów i potencjałów wychowanka.

11. Współpraca z innymi specjalistami i uczestnikami procesu resocjalizacji w procesie diagnozy resocjalizacyjnej.

12. Opracowanie wyników diagnozy i planowanie oddziaływań resocjalizacyjnych.

13. Narzędzia do diagnozy przebiegu i skuteczności podejmowanych oddziaływań resocjalizacyjnych.

14. Kolokwium zaliczeniowe. Etyka w pracy diagnosty.

15. Podsumowanie zajęć.

1. Wprowadzenie do zajęć.
Prawne uregulowania dotyczące diagnozy. Definicja nieprzystosowania społecznego. Podstawowe pojęcia. Modele diagnostyczne. Zakres i obszar diagnozy w resocjalizacji.

2. Uwarunkowania procesu diagnostycznego. Praktyczne i interpersonalne kompetencje w diagnozowaniu. Sygnały oporu w diagnozie, techniki radzenia sobie z oporem, błędy w diagnozowaniu.

3,4. Wybrane narzędzia do diagnozy nieprzystosowania społecznego, testy projekcyjne, kolokwium zaliczeniowe.

5. Podsumowanie zajęć, powtórzenie informacji, wymiana doświadczeń.

Literatura obowiązkowa:
Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS

Literatura uzupełniająca:
Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne”. Kraków: Impuls
Grudziewska, E. 9red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.
Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls
Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Literatura obowiązkowa:

Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS

Literatura uzupełniająca:

Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne”. Kraków: Impuls
Grudziewska, E. 9red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.
Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls
Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Literatura obowiązkowa:
Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS
Literatura uzupełniająca:
Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne”. Kraków: Impuls
Grudziewska, E. 9red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.
Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls
Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Literatura obowiązkowa:

Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS

Literatura uzupełniająca:

Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne”. Kraków: Impuls
Grudziewska, E. 9red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.
Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls
Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Literatura obowiązkowa:

Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS

Literatura uzupełniająca:

Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne”. Kraków: Impuls

Grudziewska, E. 9red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.

Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls

Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Literatura obowiązkowa:

Wysocka, E. (2013). Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Wojnarska, A. (red.) (2011). Diagnostyka resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia. Lublin: Wydawnictwo UMCS

Wysocka, E. (2019). Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Literatura uzupełniająca:

Skałbania, B. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Impuls

Grudziewska, E. (red.) (2017). Diagnoza w socjoterapii. Warszawa: Difin S.A.

Wysocka, E. (2013). Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania. Kraków: Impuls

Jarosz, E., Wysocka, E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, metoda problemowa, analiza przypadków

Nakład pracy studenta:
godziny kontaktowe - 15
przygotowanie się do zajęć, lektury - 10
przygotowanie się do zaliczenia - 20

Liczba punktów ECTS: 2

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, metoda problemowa, analiza przypadków

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe - 15
przygotowanie się do zajęć, lektury - 10
przygotowanie się do zaliczenia - 20

Liczba punktów ECTS: 2

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, metoda problemowa, analiza przypadków

Nakład pracy studenta:
godziny kontaktowe - 30
przygotowanie się do zajęć, lektury - 5
przygotowanie się do zaliczenia – 15

Liczba punktów ECTS: 2

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, metoda problemowa, analiza przypadków

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe - 15
przygotowanie się do zajęć, lektury - 10
przygotowanie się do zaliczenia - 20

Liczba punktów ECTS: 2

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, metoda problemowa, analiza przypadków

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe - 30
przygotowanie się do zajęć, lektury - 5
przygotowanie się do zaliczenia – 15

Liczba punktów ECTS: 2

Metody kształcenia: metoda podająca, dyskusja, prezentacja, analiza przypadku, analiza kampanii społecznych, analiza tekstów naukowych

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe - 15
przygotowanie się do zajęć, lektury -15
przygotowanie się do zaliczenia - 20

Liczba punktów ECTS: 2