Diagnoza środowiska PE-2S-DSR
TREŚCI PROGRAMOWE
Poszczególne etapy tworzenia diagnozy środowiskowej; przykładowe diagnozy środowiskowe wraz z szerokim komentarzem; mapa terenu badawczego wraz z fotografiami. Zebranie kluczowych informacji o terenie badawczym (bezpośrednio i przy wykorzystaniu źródeł książkowych i internetowych). Określenie osób kluczowych dla środowiska, zdobycie danych teleadresowych i ewentualnie, nawiązanie kontaktu. Dokonanie analizy SWOT terenu badawczego. Prezentacja gotowych diagnoz środowiskowych.
|
W cyklu 2021Zn:
Wiedza Ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego jak też różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice Umiejętności Posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat specyfiki badanego środowiska, przy użyciu różnych źródeł oraz technik w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych i interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych, potrafi zaproponować rozwiązania dla identyfikowanych problemów, które swe twórcze rozwinięcie znajdą w przedmiocie „projekt socjalny”. Kompetencje społeczne Jest wrażliwy i gotowy do działania na rzecz interesu lokalnej społeczności (zamieszkującej badany obszar) w tym osób wymagających opieki, pomocy i szczególnej troski. |
W cyklu 2022Zn:
TREŚCI PROGRAMOWE Etapy tworzenia diagnozy środowiskowej. Przykładowe diagnozy środowiskowe wraz z szerokim komentarzem. Mapa terenu badawczego wraz z fotografiami (tworzenie) kluczowych informacji o terenie badawczym (bezpośrednio i przy wykorzystaniu źródeł książkowych i internetowych) - zebranie. Osoby kluczowe dla środowiska - dane teleadresowe i, ewentualnie, nawiązanie kontaktu - zebranie. Analiza SWOT terenu badawczego. Gotowe diagnozy środowiskowe – prezentacje. |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego jak też różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice
i procesach w nich zachodzących, istotnych z punktu widzenia procesów edukacyjnych; wie jak przedstawić tę wiedzę w ustrukturalizowanej formie diagnozy środowiska.
Ma uporządkowaną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań osadzonych w środowisku; zna metody i narzędzia służące do diagnozowania środowiska.
Umiejętności
Posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat specyfiki badanego środowiska, przy użyciu różnych źródeł oraz technik w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych i interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych, potrafi zaproponować rozwiązania dla identyfikowanych problemów, które swe twórcze rozwinięcie znajdą w przedmiocie „projekt socjalny”.
Posiada rozwinięte umiejętności badawcze pozwalające na analizowanie przykładów gotowych diagnoz środowiska oraz konstruowanie i prowadzenie własnej diagnozy wybranego środowiska (obszaru); potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować wyniki (z wykorzystaniem ICT) oraz wskazywać kierunki działań, których celem jest poprawa jakości życia populacji zamieszkującej dane środowisko.
Kompetencje społeczne
Jest wrażliwy i gotowy do działania na rzecz interesu lokalnej społeczności (zamieszkującej badany obszar)
w tym osób wymagających opieki, pomocy i szczególnej troski.
Kryteria oceniania
ocenie podlega diagnoza środowiska
Literatura
1. Piszczek M. (red.) (2011). Diagnoza wielospecjalistyczna i konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno - terapeutycznych dla uczniów głębiej upośledzonych umysłowo. Warszawa: Kompendium.
2. Popowska D. (2012). Metody, techniki i narzędzia diagnostyczne w poradnictwie zawodowym. Warszawa: KOWEZIU.
3.Ziemski S. (1973). Problemy dobrej diagnozy. Warszawa: Wiedza Powszechna
Literatura uzupełniająca
1.Jarosz E., Wysocka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
2.Kawula S. (1980). Istota i zakres diagnostyki pedagogicznej środowiska. W: S. Kawula, Z.Dąbrowski, M. Gałaś, Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych i kulturalnych środowiska (s. 40-80). Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
3.Skałbania B. (2011). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
4.Wysocka E. (2007). Człowiek a środowisko życia. Podstawy teoretyczno-metodologiczne
diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
|
W cyklu 2020Zn:
Barbie, E. (2004). Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, cała, ze szczególnym uwzględnieniem stron 308-339. |
W cyklu 2021Zn:
Barbie, E. (2004). Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, cała, ze szczególnym uwzględnieniem stron 308-339. Urbanik, A., Gołdys, A., Daszkowska-Kamińska, A. (2010). Diagnoza potrzeb młodzieży w środowisku lokalnym. Warszawa: Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży. Nowotny, A., Sztandar-Sztanderska, K., Daszkowska-Kamińska, A. (2010). Jak diagnozować śrdowisko lokalne? |
Uwagi
|
W cyklu 2021Zn:
podstawę zaliczenia przedmiotu stanowi wykonanie diagnozy środowiska, według wytycznych prowadzącego, w grupach 3-4 osobowych. |
W cyklu 2022Zn:
Ocenie podlega dokument diagnozy oraz jego prezentacja przed całą grupą. Efekty uczenia się z zakresu wiedzy i umiejętności oceniane są na podstawie dokumentu diagnozy a kompetencje społeczne na bazie prezentacji. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: