Metodyka zajęć rewalidacyjno-wychowawczych PC-5S-WRW
WYKŁAD
1. Podstawy prawne organizacji zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
2. Charakterystyka funkcjonowania zespołów rewalidacyjno-wychowawczych.
3. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką oraz głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
4. Instytucjonalne formy opieki.
5. Opieka wytchnieniowa, specjalistyczne usługi opiekuńcze, świadczenia pieniężne, PFRON.
6. Przyczyny głębokiej i głębokiej złożonej niepełnosprawności intelektualnej.
7. Biopsychospołeczny model niepełnosprawności wg. ICF.
8. Istota procesu rehabilitacji osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
9. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.
10. Rodzice i rodzeństwo osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
11. Współpraca z rodzicami/opiekunami osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
12. Autorstwo własnego życia osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
ĆWICZENIA
1.Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
2. Istota procesu rehabilitacji.
3. Diagnoza potrzeb osób z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną.
4. Znaczenie zmysłów w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.
5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych, pozycjonowanie.
5. Profil sensoryczny.
6. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina.
7. Zachowania trudne, regres, meltdown, przeciążenie – przyczyny i strategie postępowania.
8. Seksualność osób z głęboką i głęboką złożoną
9. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.
10. Plan skoncentrowany na osobie i portret osoby z głęboką i głęboką złożoną niepełnosprawnością.
|
W cyklu 2023Z:
1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza. 2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy. 3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej. 4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych. 5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna. 6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim. 8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym. |
W cyklu 2023Zn:
1.Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 2. Istota procesu rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej. 4. Znaczenie dotyku w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. 5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych. 5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina. 6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych. 7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim. 8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym. |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023Zn: | W cyklu 2024Zn: | W cyklu 2024Z: | W cyklu 2023Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza
Zna i rozumie metodykę pracy rewalidacyjno-wychowawczej osób ze niepełnosprawnością intelektualną.
Zna i rozumie metody pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.
Zna organizację i metodykę zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
Zna zasady konstruowania indywidualnego programu zajęć rewalidacyjno-wychowawczych oraz współpracy ze środowiskiem rodzinnym lub personelem opiekuńczym placówek pobytu stałego.
Umiejętności
Potrafi analizować metodykę pracy rewalidacyjno-wychowawczej osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.
Potrafi dostosować proces rewalidacyjno – wychowawczy do indywidualnych specjalnych potrzeb ucznia.
Potrafi analizować i stosować metody pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.
Potrafi dokonywać analizy organizacji i metodyki zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
Potrafi konstruować indywidualne programy zajęć rewalidacyjno-wychowawczych; współpracować ze środowiskiem rodzinnym lub personelem opiekuńczym placówek pobytu stałego.
Potrafi opracować scenariusz zajęć rewalidacyjnych dla ucznia z niepełnosprawnością intelektualną oraz scenariusz zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
Kompetencje społeczne
Jest gotów do samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej.
Jest gotów do współpracy z nauczycielami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy.
Jest gotów do profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie lub grupie uczniów.
Kryteria oceniania
METODY KSZTAŁCENIA:
- wykład informacyjny i prezentacja multimedialna,
- studia przypadków,
- dyskusja dydaktyczna - "burza mózgów",
- problemowa,
- film,
- instruktaż.
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Liczba godzin kontaktowych: 75
Przygotowanie się do zajęć - 30
Przygotowanie się do zaliczenia - 20
Przygotowanie studiów przypadku - programów- 10
Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 135
Liczba punktów ECTS - 6
Literatura
OBOWIĄZKOWA
1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim
2. Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.
3. Kielin, J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
4. Kielin, J., Klimek-Markowicz, K. (2013). Krok po kroku. Nauczanie i terapia dzieci z umiarkowaną, znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Sopot. GWP
5. Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.
6. Kwiatkowska, M. (2006). Zwyczajne towarzyszenie zamiast specjalnej troski. Warszawa: CMPP-P MEN
7. Marcinkowska, B., Wołowicz, A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
8. Miosga, L. (2005). Pomóż mi być. Komunikacji i stymulacja zmysłowa osób ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością umysłową. Kraków: Oficyna Wyd. IMPULS
9. Orkisz, M. i in. (2000). Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli. Warszawa: CMPP-P MEN
10. Piszczek, M. (2006). Dziecko, którego rozwój emocjonalny nie przekracza pierwszego roku życia. Warszawa: CMPP-P MEN
11. Wiśniewska, M. (2022). Wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością intelektualną. Poradnik dla rodziców i terapeutów. Kraków. Oficyna Wyd. IMPULS
UZUPEŁNIAJĄCA
1. Kościółek, M. Wolska, D. (2018). Możliwości terapii i wsparcia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Kraków: Wyd. Nauk. UP
2. Olechnowicz., H. (1999). Jaskiniowcy zagubieni w XXI wieku. Warszawa: WSiP.
3. Pisula E., (2007). Rodzice i rodzeństwo dzieci z zaburzeniami rozwoju. Warszawa. Wyd. UW
4. Ustawa z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” Dz. U. 2016 poz. 1860
|
W cyklu 2023Z:
1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP. 2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP. 2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań 4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”. 5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS 6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011 |
W cyklu 2023Zn:
1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP. 2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP. 3.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”. 4.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS |
Uwagi
|
W cyklu 2023Z:
METODY KSZTAŁCENIA WIEDZA: - prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy - rozmowa kierowana - analiza literatury UMIEJĘTNOŚCI: - praca z tekstem - działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów - opracowanie indywidualnych programów - prezentacja multimedialna KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - dyskusja - dialog - umiejętność pracy w grupie NAKŁAD PRACY STUDENTA: |
W cyklu 2023Zn:
OPIS METOD KSZTAŁCENIA: wykład dyskusja praca z tekstem działania praktyczne metoda sytuacyjna NAKŁAD PRACY STUDENTA: Sumaryczna liczba punktów ECTS - 6 |
W cyklu 2024Z:
METODY KSZTAŁCENIA: NAKŁAD PRACY STUDENTA: Liczba godzin kontaktowych: 75 Przygotowanie się do zajęć - 30 Przygotowanie się do zaliczenia - 20 Przygotowanie studiów przypadku - programów- 10 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 135 Liczba punktów ECTS - 6 |
W cyklu 2024Zn:
METODY KSZTAŁCENIA: NAKŁAD PRACY STUDENTA: Liczba godzin kontaktowych: 39 Przygotowanie się do zajęć - 30 Przygotowanie się do zaliczenia - 30 Przygotowanie studiów przypadku - programów- 25 Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 124 Liczba punktów ECTS - 6 |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: