Rewalidacja indywidualna PC-5S-REI

1.Teoretyczne podstawy rewalidacji.
2.Przedmiot i zakres rewalidacji.
3.Główne kierunki oddziaływań oraz rodzaje zajęć rewalidacyjnych. Zasady konstruowania programów rewalidacji indywidualnej.
4.Interpretacja wyników rozpoznania i formułowanie celów do rewalidacji. Określenie trudności ucznia w poszczególnych sferach wynikające z oceny poziomu funkcjonowania.
5.Program zajęć rewalidacyjnych – projektowanie w oparciu o diagnozę i opis indywidualnego przypadku.

1.Teoretyczne podstawy rewalidacji.
2.Przedmiot i zakres rewalidacji.
3.Główne kierunki oddziaływań oraz rodzaje zajęć rewalidacyjnych. Zasady konstruowania programów rewalidacji indywidualnej.
4.Interpretacja wyników rozpoznania i formułowanie celów do rewalidacji. Określenie trudności ucznia w poszczególnych sferach wynikające z oceny poziomu funkcjonowania.
5.Program zajęć rewalidacyjnych – projektowanie w oparciu o diagnozę i opis indywidualnego przypadku.

1.Teoretyczne oraz prawne podstawy rewalidacji.
2.Przedmiot i zakres rewalidacji.
3.Główne kierunki oddziaływań oraz rodzaje zajęć rewalidacyjnych. Zasady konstruowania programów rewalidacji indywidualnej.
4.Interpretacja wyników rozpoznania i formułowanie celów do rewalidacji. Określenie trudności ucznia w poszczególnych sferach wynikające z oceny poziomu funkcjonowania.
5.Program zajęć rewalidacyjnych – projektowanie w oparciu o diagnozę i opis indywidualnego przypadku.

1.Teoretyczne podstawy rewalidacji.
2.Przedmiot i zakres rewalidacji.
3.Główne kierunki oddziaływań oraz rodzaje zajęć rewalidacyjnych. Zasady konstruowania programów rewalidacji indywidualnej.
4.Interpretacja wyników rozpoznania i formułowanie celów do rewalidacji. Określenie trudności ucznia w poszczególnych sferach wynikające z oceny poziomu funkcjonowania.
5.Program zajęć rewalidacyjnych – projektowanie w oparciu o diagnozę i opis indywidualnego przypadku.
6. Scenariusz do zajęć rewalidacyjnych - projektowanie w oparciu o program zajęć rewalidacyjnych

1.Ames, L., B., Baker, S., M., Ilg., F., L. (1994, 2013). Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. Poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy. Sopot: GWP.
2.Binder, G. (2003), Michaelis, R. (2003) Trudności w nauce. Skuteczne sposoby pracy z dzieckiem. Warszawa.
3.Bojanowska-Frydrysiak, (2009). Zagadki logiczno – matematyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4.Częścik, J. (2010). Pomyśl i zgadnij. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5.Janiszewska, B. (2007). Wspomaganie koncentracji i nie tylko. Warszawa: Wydawnictwo
6.Matiugin, I. J. (1997) Jak rozwijać pamięć i uwagę Waszego dziecka. Piła.
7.Słodownik – Rycaj, E. (2001). Gry i zabawy językowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Literatura uzupełniająca:
1.Eliot, E (2010). Co tam się dzieje? Jak rozwija się mózg i umysł w pierwszych pięciu latach życia? (przeł. A. Jankowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.
2.Eliot, E. (2011). Różowy mózg, niebieski mózg. Jak niewielkie różnice w mózgach dziewczynek i chłopców mogą stać się przepastne i co z tym zrobić? (tłum. K. Pawłowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.

1.Ames, L., B., Baker, S., M., Ilg., F., L. (1994, 2013). Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. Poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy. Sopot: GWP.
2.Binder, G. (2003), Michaelis, R. (2003) Trudności w nauce. Skuteczne sposoby pracy z dzieckiem. Warszawa.
3.Bojanowska-Frydrysiak, (2009). Zagadki logiczno – matematyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4.Częścik, J. (2010). Pomyśl i zgadnij. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5.Janiszewska, B. (2007). Wspomaganie koncentracji i nie tylko. Warszawa: Wydawnictwo
6.Matiugin, I. J. (1997) Jak rozwijać pamięć i uwagę Waszego dziecka. Piła.
7.Słodownik – Rycaj, E. (2001). Gry i zabawy językowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Literatura uzupełniająca:
1.Eliot, E (2010). Co tam się dzieje? Jak rozwija się mózg i umysł w pierwszych pięciu latach życia? (przeł. A. Jankowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.
2.Eliot, E. (2011). Różowy mózg, niebieski mózg. Jak niewielkie różnice w mózgach dziewczynek i chłopców mogą stać się przepastne i co z tym zrobić? (tłum. K. Pawłowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.

1.Ames, L., B., Baker, S., M., Ilg., F., L. (1994, 2013). Rozwój psychiczny dziecka od 0 do 10 lat. Poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy. Sopot: GWP.
2.Binder, G. (2003), Michaelis, R. (2003) Trudności w nauce. Skuteczne sposoby pracy z dzieckiem. Warszawa.
3.Bojanowska-Frydrysiak, (2009). Zagadki logiczno – matematyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
4.Częścik, J. (2010). Pomyśl i zgadnij. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
5.Janiszewska, B. (2007). Wspomaganie koncentracji i nie tylko. Warszawa: Wydawnictwo
6.Matiugin, I. J. (1997) Jak rozwijać pamięć i uwagę Waszego dziecka. Piła.
7.Słodownik – Rycaj, E. (2001). Gry i zabawy językowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Akty prawne:
1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 20 maja 2024 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół
3. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 14 września 2023r. w sprawie szczególnych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli.

Literatura uzupełniająca:
1.Eliot, E (2010). Co tam się dzieje? Jak rozwija się mózg i umysł w pierwszych pięciu latach życia? (przeł. A. Jankowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.
2.Eliot, E. (2011). Różowy mózg, niebieski mózg. Jak niewielkie różnice w mózgach dziewczynek i chłopców mogą stać się przepastne i co z tym zrobić? (tłum. K. Pawłowski). Poznań: Wyd. Media Rodzina sp zoo.

1. Oleńska-Pawlak, T., Wyczesany, J., Majewicz, P., Wójcik, A., Klaczak, M., Prożych, A., & Sitarczyk, M. (2006). Diagnoza i rewalidacja indywidualna dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków.
2. Łomża, J, Knapik, I. (2014). ABC mówienia czytania i pisania. Umiem mówić czytać i pisać cz. 2. Zeszyt do rewalidacji dla dzieci z wadą słuchu oraz problemami w nauce mówienia, czytania i pisania. Wydawnictwo Harmonia.
3. Kosmowska, B. (1999). Dzisiaj się bawimy. Rewalidacja indywidualna prowadzona Metodą Dobrego Startu. Warszawa:WSiP.
4. Stalka-Jarska, J. (2024) Spektrum możliwości ucznia. Zestaw ćwiczeń do pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w tym ze spektrum autyzmu. Wydawnictwo Harmonia.
5. Binder, G. (2003), Michaelis, R. (2003) Trudności w nauce. Skuteczne sposoby pracy z dzieckiem. Warszawa.
6.Bojanowska-Frydrysiak, (2009). Zagadki logiczno – matematyczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7.Częścik, J. (2010). Pomyśl i zgadnij. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
8.Janiszewska, B. (2007). Wspomaganie koncentracji i nie tylko. Warszawa: Wydawnictwo
9.Matiugin, I. J. (1997) Jak rozwijać pamięć i uwagę Waszego dziecka. Piła.
10.Słodownik – Rycaj, E. (2001). Gry i zabawy językowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Akty prawne:
1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 20 maja 2024 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół
3. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 14 września 2023r. w sprawie szczególnych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
dyskusja
praca z tekstem
działania praktyczne
metoda sytuacyjna

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW
liczba godzin kontaktowych:
ćwiczenia - 15
liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 5
liczba godzin przygotowania się do zaliczenia- 5
sumaryczna liczba punktów ECTS - 1
POSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
- zaliczenie z oceną

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
dyskusja
praca z tekstem
działania praktyczne
metoda sytuacyjna

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW
liczba godzin kontaktowych:
ćwiczenia - 15
liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 5
liczba godzin przygotowania się do zaliczenia- 5
sumaryczna liczba punktów ECTS - 1
POSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
- zaliczenie z oceną

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
dyskusja
praca z tekstem
działania praktyczne
metoda sytuacyjna

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW
liczba godzin kontaktowych:
ćwiczenia - 30
liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 20
liczba godzin przygotowania się do zaliczenia- 10
sumaryczna liczba punktów ECTS - 3
POSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
- zaliczenie z oceną

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
dyskusja
praca z tekstem
działania praktyczne
metoda sytuacyjna

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW
liczba godzin kontaktowych:
ćwiczenia - 15
liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 5
liczba godzin przygotowania się do zaliczenia- 5
sumaryczna liczba punktów ECTS - 1
POSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
- zaliczenie z oceną