Prawne podstawy organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się PC-5S-PUU

TREŚCI PROGRAMOWE

- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.

- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się

- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

TREŚCI PROGRAMOWE
- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.
- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

TREŚCI PROGRAMOWE
- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.
- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

TREŚCI PROGRAMOWE
- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.
- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

TREŚCI PROGRAMOWE
- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.
- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

TREŚCI PROGRAMOWE
- Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe.
- Analiza dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
- Omówienie sposobów oceny możliwości ucznia i roli diagnozy funkcjonalnej w organizacji i przebiegu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Konstruowanie programu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
- Ocena efektywności udzielanej pomocy.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Olechowska, A. (2016). Specjalne potrzeby edukacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Radwańska, A. (2017). Jak pomóc dziecku z dysleksją. Poradnik dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Difin.
3. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
4. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.
5. Naprawa, R., Tanajewska, A., Mach, C., Szczepańska, K. (2012). Karta indywidualnych potrzeb ucznia. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
7. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej.
8. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
9. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2. ). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS.
10. Słupek, K. (2018). Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dostosowanie wymagań. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
11. Skłabania, B., Lewandowska-Kidoń, T. (2019). Terapia pedagogiczna w teorii i działaniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls".
12. Wejner-Jaworska, T. (2020). Szkoła na miarę ucznia z dysleksją. Warszawa: Difin.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
3. Chojak, M. (2021). Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Warszawa: Difin.

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (15 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (15 h.)
Przygotowanie się do kolokwium (15 h.)
Przygotowanie prac zaliczeniowych (15 h.)
Punkty ECTS- 2

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (10 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (20 h.)
Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)

Punkty ECTS- 2

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (10 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (20 h.)
Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)
Punkty ECTS- 2

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (10 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (20 h.)
Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)
Punkty ECTS- 2

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (15 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (20 h.)
Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)
Punkty ECTS- 2

METODY KSZTAŁCENIA:
− metody asymilacji wiedzy (podająca)
− metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy (problemowa) - klasyczna metoda problemowa, burza mózgów
− metody praktyczne.

SZACOWANY NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe (10 h.)
Przygotowanie się do zajęć, lektury (20 h.)
Przygotowanie się do egzaminu (15 h.)
Punkty ECTS- 2