Patofonetyka PC-5S-PAF

Fonologia, fonetyka,patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Nienormatywne głoski a ich etiologia. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

Warsztaty z transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu fonetycznego

Fonologia, fonetyka, patofonetyka. Przedmiot i cel badań patofonetyki. Nienormatywne głoski a ich etiologia. Opis deformacji w kontekście systemu fonologicznego języka polskiego. Sposoby transkrypcji fonetycznej nienormatywnych głosek – przegląd prac. Zapis zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym. Analiza i transkrypcja wymowy zdeformowanej

Warsztaty z odsłuchu i transkrypcji fonetycznej wymowy zaburzonej oraz z interpretacji zapisu fonetycznego

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.
2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.
3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.
4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.
5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.
2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.
3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.
4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Siudzińska N., 2011, „Co to jest fonetyka postartykulacyjna (patofonetyka)?”, [w:] „Poradnik Językowy” nr 9, s. 52-59.
2. Pluta-Wojciechowska D., Nowakowska-Kempna I., 2010, „Patofonetyka jako przedmiot kształcenia logopedycznego”, [w:] M. Młynarska, T. Smereka, red., „Logopedia XXI wieku” ,Wrocław, Mkwadrat Maciej Młynarski.
3. Porayski-Pomsta J., Kwasiborska J., Jauer-Niworowska O., Lipiec D., Więcek-Poborczyk I., Golanowska M., Malinowska A., 2013, „Znaki fonetyczne do zapisu poprawnych i zdeformowanych realizacji fonemów języka polskiego w alfabetach międzynarodowym i slawistycznym”, Gdańsk, Glottispol.
4. Pluta-Wojciechowska D., 2012, „Patofonetyka - nowy przedmiot kształcenia czy nowe ujęcie starych tematów”, [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray, red., „Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki”, Harmonia Universalis.
5. Więcek-Poborczyk I., Lipiec D., 2017, Patofonetyka w praktyce logopedycznej [w:] Myszka A., Bieńkowska K. I., Marczykowska I. (red.), Głos Język Komunikacja, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 79-92.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Kaczmarek L., 1963, „Projekt pisowni fonetycznej specjalnej”, [w:] „Prace filologiczne”, t. XVIII, PWN, Warszawa.
2. Madelska L., 2005, „Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny”, Kraków.
3. Pluta-Wojciechowska D., 2010, „Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej: dyslokacje”, Wydawnictwo Ergo-Sum, Bytom.
4. Sadowska M., 1996, „Zmiany zakłóceń głosek w procesie reedukacji osób z afazją”, Kraków

METODY KSZTAŁCENIA:
Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej
Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe: ćwiczenia 5 godzin, warsztaty 10 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 godz.
Przygotowanie pracy praktycznej: nagranie i transkrypcja fonetyczna wymowy zaburzonej - 20 godz.
Sumaryczna liczba punktów ECTS 2

METODY KSZTAŁCENIA:
Ćwiczenia – prezentacja multimedialna; ćwiczenia w odsłuchu, analizie i transkrypcji wymowy zdeformowanej
Warsztaty (w podgrupach) – analiza wymowy zdeformowanej; odsłuchy indywidualne i grupowe, dyskusja, zapis wymowy z zastosowaniem międzynarodowego i slawistycznego alfabetu fonetycznego
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe: ćwiczenia 5 godzin, warsztaty 10 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 godz.
Przygotowanie pracy praktycznej: nagranie, analiza i transkrypcja fonetyczna wymowy zaburzonej -20 godz.
Sumaryczna liczba punktów ECTS 2