Neurologopedia - dyzartria PC-5S-NED

TREŚCI PROGRAMOWE

WYKŁAD:
1. Definicje pojęcia dyzartria - różne ujęcia problematyki.
2. Klasyfikacja i symptomatologia dyzartrycznych zaburzeń mowy.
3. Diagnoza różnicowa dyzartrii z innymi zaburzeniami mowy: afazją, niedokształceniem mowy pochodzenia korowego, jąkaniem, dyslalią.
4. Mózgowe porażenie dziecięce – informacje ogólne o objawach i etiologii porażenia z uwzględnieniem danych dotyczących symptomatologii zaburzeń mowy i języka
5. Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
6. Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
7. Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią

ĆWICZENIA:
1. Budowa i funkcjonowanie układu nerwowego.
2. Definicje i przyczyny dyzartrii.
3. Objawowa klasyfikacja dyzartrii
4. Interpretacja trudności oddechowych, fonacyjnych, artykulacyjnych i prozodycznych zaobserwowanych u pacjentów (na podstawie prezentowanych filmów)

TREŚCI PROGRAMOWE

WYKŁAD:
1. Definicje pojęcia dyzartria - różne ujęcia problematyki.
2. Klasyfikacja i symptomatologia dyzartrycznych zaburzeń mowy.
3. Diagnoza różnicowa dyzartrii z innymi zaburzeniami mowy: afazją, niedokształceniem mowy pochodzenia korowego, jąkaniem, dyslalią.
4. Mózgowe porażenie dziecięce – informacje ogólne o objawach i etiologii porażenia z uwzględnieniem danych dotyczących symptomatologii zaburzeń mowy i języka
5. Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
6. Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
7. Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią

ĆWICZENIA/WARSZTATY:
1. Budowa i funkcjonowanie układu nerwowego.
2. Definicje i przyczyny dyzartrii.
3. Objawowa klasyfikacja dyzartrii
4. Interpretacja trudności oddechowych, fonacyjnych, artykulacyjnych i prozodycznych zaobserwowanych u pacjentów

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład
ćwiczenia w sali - prezentacja narzędzi do badania pacjentów z dyzartrią
warsztaty (w małych podgrupach) odbywające się w gabinecie logopedycznym w szpitalu

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia, laboratoria 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 25h
przygotowanie ćwiczeń dla pacjentów 5h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

METODY KSZTAŁCENIA:
wykład
ćwiczenia w sali - prezentacja narzędzi do badania pacjentów z dyzartrią
warsztaty (w małych podgrupach) odbywające się w gabinecie logopedycznym w szpitalu

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia, laboratoria 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 25h
przygotowanie ćwiczeń dla pacjentów 5h

Sumaryczna liczba punktów ECTS 3