Metody wspomagające terapię i edukację osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu PC-5S-MSA

1. Cele i zadania metod edukacyjno- terapeutycznych.
a. ciekawość i zainteresowania dziecka jako warunek skuteczności oddziaływań edukacyjno – terapeutycznych.

2. Metody wspomagające terapię osób z ASD:
a. Trening uwagi słuchowej Johansena,
b. Trening słuchowy Tomatisa,
c. Programy Aktywności Knill,
d. Metoda Dobrego Startu,
e. Metoda Domana,
f. Modelowanie z użyciem nagrań wideo w nauczaniu dzieci z zaburzeniami w spektrum autyzmu,
g. Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
h. Metoda Kepharta,
i. Metoda symultaniczno-sekwencyjna,
j. Metoda Frostig,
k. Metoda malowania dziesięcioma palcami,
l. Metody oparte na kontakcie ze zwierzętami,
ł. Metody oparte na kontakcie ze sztuką.

2. Programowanie pracy z dzieckiem – scenariusze zajęć z wykorzystaniem wspomagających metod terapii i edukacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

1. Cele i zadania metod edukacyjno- terapeutycznych.
a. ciekawość i zainteresowania dziecka jako warunek skuteczności oddziaływań edukacyjno – terapeutycznych.

2. Metody wspomagające terapię osób z ASD:
a. Trening uwagi słuchowej Johansena,
b. Trening słuchowy Tomatisa,
c. Programy Aktywności Knill,
d. Metoda Dobrego Startu,
e. Metoda Domana,
f. Modelowanie z użyciem nagrań wideo w nauczaniu dzieci z zaburzeniami w spektrum autyzmu,
g. Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
h. Metoda Kepharta,
i. Metoda symultaniczno-sekwencyjna,
j. Metoda Frostig,
k. Metoda malowania dziesięcioma palcami,
l. Metody oparte na kontakcie ze zwierzętami,
ł. Metody oparte na kontakcie ze sztuką.

2. Programowanie pracy z dzieckiem – scenariusze zajęć z wykorzystaniem wspomagających metod terapii i edukacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

1. Cele i zadania metod edukacyjno- terapeutycznych.
a. ciekawość i zainteresowania dziecka jako warunek skuteczności oddziaływań edukacyjno – terapeutycznych.

2. Metody wspomagające terapię osób z ASD:
a. Trening Umiejętności Społecznych,
b. Trening uwagi słuchowej Johansena i Tomatisa
c. Programy Aktywności Knill,
d. Metoda Dobrego Startu,
e. Metoda Domana,
f. Modelowanie z użyciem nagrań wideo w nauczaniu dzieci z zaburzeniami w spektrum autyzmu,
g. Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
h. Metoda Kepharta,
i. Metoda symultaniczno-sekwencyjna,
j. Metoda Frostig,
k. Metoda malowania dziesięcioma palcami,
l. Metody oparte na kontakcie ze zwierzętami,
ł. Metody oparte na kontakcie ze sztuką.

2. Programowanie pracy z dzieckiem – scenariusze zajęć z wykorzystaniem wspomagających metod terapii i edukacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

1. Cele i zadania metod edukacyjno- terapeutycznych.
a. ciekawość i zainteresowania dziecka jako warunek skuteczności oddziaływań edukacyjno – terapeutycznych.

2. Metody wspomagające terapię osób z ASD:
a. Trening Umiejętności Społecznych,
b. Trening uwagi słuchowej Johansena i Tomatisa
c. Programy Aktywności Knill,
d. Metoda Dobrego Startu,
e. Metoda Domana,
f. Modelowanie z użyciem nagrań wideo w nauczaniu dzieci z zaburzeniami w spektrum autyzmu,
g. Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
h. Metoda Kepharta,
i. Metoda symultaniczno-sekwencyjna,
j. Metoda Frostig,
k. Metoda malowania dziesięcioma palcami,
l. Metody oparte na kontakcie ze zwierzętami,
ł. Metody oparte na kontakcie ze sztuką.

2. Programowanie pracy z dzieckiem – scenariusze zajęć z wykorzystaniem wspomagających metod terapii i edukacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

1.Bogdanowicz M. (1996)."Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziec", WSiP, Warszawa.
2. Dykcik, W., Szychowiak, B. (red.). (2001). Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Poznań: WNUAM
3. Kaja B. (1995) „ Zarys terapii dziecka” Bydgoszcz WSP.
4. Kephart, N. C. (1970). Dziecko opóźnione w nauce szkolnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
5. Knill, Ch. (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P.
6. Twardowski, A. (2012). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
7. Zwolańska. J. (2002).Twórcza kinezjologia w praktyce: propozycje dla każdego” Wybór i redakcja merytoryczna: Joanna Zwoleńska Warszawa Kined.

1.Bogdanowicz M. (1996)."Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziec", WSiP, Warszawa.
2. Dykcik, W., Szychowiak, B. (red.). (2001). Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Poznań: WNUAM
3. Kaja B. (1995) „ Zarys terapii dziecka” Bydgoszcz WSP.
4. Kephart, N. C. (1970). Dziecko opóźnione w nauce szkolnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
5. Knill, Ch. (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P.
6. Twardowski, A. (2012). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
7. Zwolańska. J. (2002).Twórcza kinezjologia w praktyce: propozycje dla każdego” Wybór i redakcja merytoryczna: Joanna Zwoleńska Warszawa Kined.

1.Bogdanowicz M. (1996)."Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziec", WSiP, Warszawa.
2. Dykcik, W., Szychowiak, B. (red.). (2001). Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Poznań: WNUAM
3. Kaja B. (1995) „ Zarys terapii dziecka” Bydgoszcz WSP.
4. Kephart, N. C. (1970). Dziecko opóźnione w nauce szkolnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
5. Knill, Ch. (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P.
6. Twardowski, A. (2012). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
7. Zwolańska. J. (2002).Twórcza kinezjologia w praktyce: propozycje dla każdego” Wybór i redakcja merytoryczna: Joanna Zwoleńska Warszawa Kined.

1.Bogdanowicz M. (1996)."Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziec", WSiP, Warszawa.
2. Dykcik, W., Szychowiak, B. (red.). (2001). Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Poznań: WNUAM
3. Kaja B. (1995) „ Zarys terapii dziecka” Bydgoszcz WSP.
4. Kephart, N. C. (1970). Dziecko opóźnione w nauce szkolnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
5. Knill, Ch. (1992). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P.
6. Twardowski, A. (2012). Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
7. Zwolańska. J. (2002).Twórcza kinezjologia w praktyce: propozycje dla każdego” Wybór i redakcja merytoryczna: Joanna Zwoleńska Warszawa Kined.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
-wykład,
-dyskusja,
-praca z tekstem,
-działania praktyczne,
-metoda sytuacyjna.

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW:
liczba godzin kontaktowych:
-ćwiczenia - 15
-liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 10
-liczba godzin przygotowania się do egzaminu - 10

sumaryczna liczba punktów ECTS - 1

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
-wykład,
-dyskusja,
-praca z tekstem,
-działania praktyczne,
-metoda sytuacyjna.

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW:
liczba godzin kontaktowych:
-ćwiczenia - 15

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
-wykład,
-dyskusja,
-praca z tekstem,
-działania praktyczne,
-metoda sytuacyjna.

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW:
liczba godzin kontaktowych:
-ćwiczenia - 15

Zaplanowano hospitacje w przedszkolu ogólnodostępnym/integracyjnym.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:
-wykład,
-dyskusja,
-praca z tekstem,
-działania praktyczne,
-metoda sytuacyjna.

NAKŁAD PRACY STUDENTÓW:
liczba godzin kontaktowych:
-ćwiczenia - 15

Zaplanowano hospitacje w przedszkolu ogólnodostępnym/integracyjnym.