Dydaktyka PC-5F-DYD1

Treści wykładów:

1. Miejsce pedagogiki ze szczególnym uwzględnieniem dydaktyki ogólnej w ramach nauk społecznych (humanistycznych), a zwłaszcza w odniesieniu do psychologii i socjologii

2. Johann Friedrich Herbart jako „ojciec założyciel” dydaktyki ogólnej pojmowanej nie jako sztuka, lecz nauka; kontynuacja – szkoła herbartystów

3. Reakcja na herbartyzm czyli progresywizm w pedagogice amerykańskiej, pedagogika reformy w krajach niemieckojęzycznych, ruch nowego wychowania (nowej szkoły) w krajach frankofońskich i w Polsce

4. Współczesne koncepcje nauczania i kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem nauczania problemowego i zespołowego oraz metody projektów, a także tzw. alternatywnych form, metod i środków kształcenia

5. Teoria kształcenia wielostronnego Wincentego Okonia i jej implikacje dla współczesnej szkoły.

Treści ćwiczeń:
1. Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiki. Podstawowe pojęcia dydaktyczne
2. Cele i treści kształcenia.
3. Metody nauczania i uczenia się.
4. Formy organizacji kształcenia.
5. Zasady dydaktyczne.
6. Style nauczania
7. Projektowanie zajęć.

Treści wykładów:

1. Miejsce pedagogiki ze szczególnym uwzględnieniem dydaktyki ogólnej w ramach nauk społecznych (humanistycznych), a zwłaszcza w odniesieniu do psychologii i socjologii

2. Johann Friedrich Herbart jako „ojciec założyciel” dydaktyki ogólnej pojmowanej nie jako sztuka, lecz nauka; kontynuacja – szkoła herbartystów

3. Reakcja na herbartyzm czyli progresywizm w pedagogice amerykańskiej, pedagogika reformy w krajach niemieckojęzycznych, ruch nowego wychowania (nowej szkoły) w krajach frankofońskich i w Polsce

4. Współczesne koncepcje nauczania i kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem nauczania problemowego i zespołowego oraz metody projektów, a także tzw. alternatywnych form, metod i środków kształcenia

5. Teoria kształcenia wielostronnego Wincentego Okonia i jej implikacje dla współczesnej szkoły.

Treści ćwiczeń:

1. Cele i treści kształcenia

2. Metody i formy kształcenia, środki dydaktyczne

3. Projektowanie zajęć

Treści wykładów:
Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiki: przedmiot, zadania, współczesne paradygmaty.
Koncepcje kształcenia.

Treści ćwiczeń:
1. Cele kształcenia: formułowanie celów ogólnych i ich operacjonalizacja
2. Planowanie pracy dydaktyczno-wychowawczej.
3. Rzeczywisty przebieg zajęć.

Treść wykładów:

1. Dydaktyka jako praktyka kulturowa i dyscyplina naukowa
2. Elementy systemu dydaktyczno-wychowawczego: cele i treści kształcenia, metody nauczania i uczenia się, środki dydaktyczne, formy organizacyjne kształcenia, proces kształcenia. Zasady skutecznej edukacji
3. Problem ładu i dyscypliny w klasie. Style nauczania
4. Ocenianie szkolne: pojęcie, rodzaje, dylematy i błędy

Treść ćwiczeń:

1. Cele kształcenia: formułowanie celów ogólnych i ich operacjonalizowanie
2. Projektowanie zadań dydaktycznych: modele i ich praktyczna implementacja
3. Projektowanie zajęć dydaktycznych: konspekt

Literatura do wykładów:

1. Obowiązkowa:
Czesław Kupisiewicz (doktor honoriscausa APS-u), Podstawy dydaktyki ogólnej.
Wincenty Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej
Mirosław S. Szymański, O metodzie projektów. Z historii, teorii i praktyki pewnej metody kształcenia

2. Uzupełniająca
Edouard Claparede, Szkoła na miarę
John Dewey, Szkoła a społeczeństwo
Johann Friedrich Herbart, Pedagogika ogólna wywiedziona z celu wychowania
Ivan Illich, Odszkolnić społeczeństwo
Ellen Key, Stulecie dziecka
Mirosław S. Szymański, Niemiecka pedagogika reformy 1890 – 1933.

Literatura do ćwiczeń:
K. Kruszewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela.
K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Szkoła.
Cz. Kupisiewicz, Dydaktyka ogólna.
W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej.
D. Sterna, Uczę się uczyć. Ocenianie kształtujące w praktyce.
A. Tłuściak-Deliowska, M. Czyżewska, Tu chodzi o wspieranie mojego ucznia... czyli studium teoretyczno-empiryczne o ocenianiu kształtującym i klimacie szkoły.
R. Arends, Uczymy się nauczać.

Czesław Kupisiewicz (doktor honoriscausa APS-u), Podstawy dydaktyki ogólnej.

Wincenty Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej

Mirosław S. Szymański, O metodzie projektów. Z historii, teorii i praktyki pewnej metody kształcenia

Kruszewski K. (2004). Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Warszawa: PWN
Konarzewski K. (2004). Sztuka nauczania. Szkoła. Warszawa: PWN.
Kupisiewicz Cz. (2012). Dydaktyka ogólna. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Okoń W. (2016). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Żak.
Dix, P. (2013). Jak modelować zachowania uczniów i zarządzać klasą. Warszawa: PWN.
Janowski, A. (2002). Pedagogika praktyczna. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna.

D. Klus-Stańska, Paradygmaty dydaktyki.

K. Kruszewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela.

W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej.

D. Sterna, Uczę się uczyć. Ocenianie kształtujące w praktyce.

A. Tłuściak-Deliowska, M. Czyżewska, Tu chodzi o wspieranie mojego ucznia... czyli studium teoretyczno-empiryczne o ocenianiu kształtującym i klimacie szkoły.

METODY KSZTAŁCENIA
- wykład
- metody aktywizujące
- gry dydaktyczne
- zadania praktyczne
- rozmowa kierowana

NAKŁAD PRACY STUDENTA
Godziny zajęciowe: 15 +15 godz.
Konsultacje z osobami prowadzącymi zajęcia: 2 godz.
Praca samodzielna: 10 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury: 8 godz.
Przygotowanie się do kolokwium: 10 godz.

Metody kształcenia:

- wykład

- rozmowa kierowana

- metody oparte na działaniu praktycznym

Liczba godzin kontaktowych: 21h

Praca samodzielna: 10h

Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia: 10h

Metody kształcenia:
- wykład
- rozmowa kierowana
- dyskusja
- metody oparte na działaniu praktycznym
- metody problemowe

Liczba godzin kontaktowych: 30h
Praca samodzielna: 10h
Przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia: 20h

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta: 60
(z zachowaniem zasady, że średnio 25-30 godzinom odpowiada jeden punkt ECTS)

METODY KSZTAŁCENIA

- wykład

- rozmowa kierowana

- dyskusja

- metody oparte na działaniu praktycznym

NAKŁAD PRACY STUDENTA

Godziny zajęciowe: 12h + 9h

Konsultacje: 5h

Praca samodzielna: 8h

Przygotowanie się do egzaminu: 15h

Liczba punktów ECTS: 2