Metodyka zajęć rewalidacyjno-wychowawczych PC-2S-MRW

1.Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

2. Istota procesu rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza.

2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza.

2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza.

2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza.

2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1. Głęboka niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza.

2. Charakterystyka funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

3. Rehabilitacja i terapia osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną - cele, zasady, formy.

3. Charakterystyka faz rozwojowych poszczególnych sfer rozwoju w oparciu o teorię J. Piageta - istotnych w procesie diagnozy funkcjonalnej i planowania pracy rehabilitacyjnej.

4. Znaczenie dotyku i zachowań komunikacyjnych w terapii osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

5. Istota czynności pielęgnacyjnych w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: strukturalizacja czynności („ kalendarze przedmiotowe”); stałość czasu, miejsca, osoby; treningi czynności codziennych: trening karmienia, trening ubierania i rozbierania, trening czynności higienicznych.

5. Metody wykorzystywane w rehabilitacji osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną: program „Świadomość ciała, kontakt i komunikacja” M i Ch. Knillów (trening) oraz program „Dotyk i komunikacja” M. Ch. Knillów; stymulacja polisensoryczna- zasady i specyfika prowadzenia zajęć; metoda „Poranny Krąg, czyli stymulacja sensoryczna według pór roku” w opracowaniu J. Kielina, Stymulacja bazalna.

6. Metodyka postępowania wychowawczego w sytuacjach trudnych, zachowania problemowe osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.

7. Współpraca terapeutów z opiekunami dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim.

8. Dorosłość osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością- złożoność problemów w postępowaniu terapeutycznym.

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.

3.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

4.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań

4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań

4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań

4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań

4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011

1.Frohlich A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP.

2.Kielin J. (2013). Rozwój daje radość. Gdańsk: GWP.
2.Kopeć, D.(2013) Rzeczywistość nieedukacyjna osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, wyd. Naukowe UAM, Poznań

4.Kwiatkowska M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Warszawa: Oficyna Dziennikarzy i Literatów „Pod Wiatr”.

5.Marcinkowska B., Wołowicz A. (2010). Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania i konstruowanie indywidualnych programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Warszawa: APS
6. Wrona, S., Osoba głęboko upośledzona umysłowo w systemie edukacji, Impuls, 2011

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

wykład

dyskusja

praca z tekstem

działania praktyczne

metoda sytuacyjna

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

liczba godzin kontaktowych: 30

liczba godzin przygotowania się do zajęć, lektury - 60

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

LINK DO ZESPOŁU W APLIKACJI MICROSOFT TEAMS
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a024383f087a44556a8a38da4532497f4%40thread.tacv2/conversations?groupId=918c88f1-d286-4618-9859-39b395a90d93&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Metody:
prezentacja, wykład, projekt, analiza tekstu, praktyczne działanie
ECTS:2
Godziny kontaktowe : 15
Godziny przygotowania studenta: 30
link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a0f0342e43e554a73ba321b82eaf1971f%40thread.tacv2/conversations?groupId=72ec8f1a-4f37-42d4-beb8-ac934ce76679&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 15

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3
LINK DO ZESPOŁU TEAMS: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a3o5CE6faCOirwCrQqHKfhttfr-w54BOPC8-vPxz4zgE1%40thread.tacv2/conversations?groupId=737579c6-53a1-4c84-82b4-e3970f6eaa25&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 15

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3
LINK DO ZESPOŁU TEAMS: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3axbwjKUd6sOhEdOV0t9TG7iJYJrRJQm-NErH0-SzK4wg1%40thread.tacv2/conversations?groupId=ae448039-2bb8-49d3-800e-c24efac39c45&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 15

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3

METODY KSZTAŁCENIA

WIEDZA:

- prezentacja multimedialna w wykonaniu wykładowcy

- rozmowa kierowana

- analiza literatury

UMIEJĘTNOŚCI:

- praca z tekstem

- działania praktyczne- analiza studiów przypadków na podstawie opisów, filmów

- opracowanie indywidualnych programów

- prezentacja multimedialna

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- dyskusja

- dialog

- umiejętność pracy w grupie

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Liczba godzin kontaktowych (ćwiczenia )- 15

Przygotowanie się do zajęć - 30

Przygotowanie się do zaliczenia - 40

Przygotowanie studiów przypadku-programów- 10

Sumaryczna liczba godzin aktywności studenta - 98

Liczba punktów ECTS - 3