W cyklu 2020Z:
Literatura obowiązkowa Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno.
Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP.
Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.
Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska. Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls
Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS.
Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS.
Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS.
Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS.
Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS.
Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL. Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP. Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą). Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP. Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL. Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO. Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa. Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,.
Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG.
Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL.
Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL. Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu, Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26 Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015.
Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13. Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.
|
W cyklu 2020Zn:
Literatura obowiązkowa:
1.K. Bieńkowska „Słucham, mówię, jestem” Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno, 2011. 3.J. Cieszyńska „Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego”, AP, 2001 4. D.Emiluta-Rozya,"Surdologopedia dawniej i obecnie" [w:] Kurowska M., J.Zawadka (red.) Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna, Dom Wydawniczy ELIPSA. 2017 5.G. Gunia „Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy” Impuls, 2006 6. Krakowiak K. (2012) Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin 7. Krakowiak K. – Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu. Lublin, 2012. 8. Muzyka- Furtak E. (red.) – Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk 2015.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1.D. Emiluta – Rozya „Wymowa dzieci niedosłyszących” [w:] S. Grabias(red.) „Głuchota a język” UMCS, 1994 2.Kurkowski Z.M – Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin 2013. 4. Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015. 5. Grabias S., Kurkowski M. – Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Wydawnictwo UMCS. Lublin 2014. – rozdziały dotyczące zaburzeń kompetencji.
|
W cyklu 2021Z:
Literatura obowiązkowa Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno. Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP. Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA. Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska. Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS. Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS. Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS. Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis. Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL. Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP. Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą). Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP. Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL. Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO. Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa. Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,. Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG. Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS. Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL. Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL. Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu, Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26 Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015. Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13. Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.
|
W cyklu 2021Zn:
Literatura obowiązkowa Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno. Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP. Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA. Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska. Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS. Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS. Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS. Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis. Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL. Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP. Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą). Góralówna M. (1982). Listy o wychowaniu dziecka głuchego. Warszawa: WSiP. Góralówna M, Hołyńska B. (1984). Rehabilitacja małych dzieci z wada słuchu”, Warszawa: PZWL. Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO. Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa. Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,. Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG. Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS. Löwe A. (1983). Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa: PZWL. Löwe A. (1981). Mamo naucz mnie rozumieć. Warszawa: PZWL. Löwe A. (1990). Wybór pism, Wyd. Szczecin Löwe A. (1995). Wychowanie słuchowe, Warszawa Löwe A., (1999). Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić, Media Rodzina Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu, Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26 Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015. Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13. Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski.
|