Diagnoza i terapia logopedyczna osób z dyzartrią PC-2S-DDY

TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady i ćwiczenia
1. Zaburzenia dyzartryczne - teoria
2. Diagnoza logopedyczna pacjenta z dyzartrią
- Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
- Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
- Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią
- Przebieg badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy opisowej

Ćwiczenia:
- Samodzielne diagnozowanie stanu mowy pod kątem obecności i nasilenia dyzartrii oraz próby rozpoznania typu dyzartrii na podstawie opisu objawów lub analizy nagrania filmowego
- Samodzielne stosowanie wybranych technik terapii (masaże, techniki relaksacji, wybrane ćwiczenia oddechowe i fonacyjne)
- Tworzenie programów terapii logopedycznej dla zdiagnozowanych pacjentów

TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady i ćwiczenia
1. Zaburzenia dyzartryczne - teoria
2. Diagnoza logopedyczna pacjenta z dyzartrią
- Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
- Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
- Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią
- Przebieg badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy opisowej

Ćwiczenia:
- Samodzielne diagnozowanie stanu mowy pod kątem obecności i nasilenia dyzartrii oraz próby rozpoznania typu dyzartrii na podstawie opisu objawów lub analizy nagrania filmowego
- Samodzielne stosowanie wybranych technik terapii (masaże, techniki relaksacji, wybrane ćwiczenia oddechowe i fonacyjne)
- Tworzenie programów terapii logopedycznej dla zdiagnozowanych pacjentów

TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady i ćwiczenia
1. Zaburzenia dyzartryczne - teoria
2. Diagnoza logopedyczna pacjenta z dyzartrią
- Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
- Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
- Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią
- Przebieg badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy opisowej

Ćwiczenia:
- Samodzielne diagnozowanie stanu mowy pod kątem obecności i nasilenia dyzartrii oraz próby rozpoznania typu dyzartrii na podstawie opisu objawów lub analizy nagrania filmowego
- Samodzielne stosowanie wybranych technik terapii (masaże, techniki relaksacji, wybrane ćwiczenia oddechowe i fonacyjne)
- Tworzenie programów terapii logopedycznej dla zdiagnozowanych pacjentów

TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady i ćwiczenia
1. Zaburzenia dyzartryczne - teoria
2. Diagnoza logopedyczna pacjenta z dyzartrią
- Zasady diagnozy logopedycznej pacjenta z dyzartrią (prezentacja wybranych narzędzi diagnostycznych dla dzieci i dorosłych).
- Zasady terapii pacjentów z dyzartrią
- Techniki terapeutyczne wykorzystywane w terapii osób z dyzartrią
- Przebieg badania diagnostycznego, interpretacja wyników badania, formułowanie diagnozy opisowej

Ćwiczenia:
- Samodzielne diagnozowanie stanu mowy pod kątem obecności i nasilenia dyzartrii oraz próby rozpoznania typu dyzartrii na podstawie opisu objawów lub analizy nagrania filmowego
- Samodzielne stosowanie wybranych technik terapii (masaże, techniki relaksacji, wybrane ćwiczenia oddechowe i fonacyjne)
- Tworzenie programów terapii logopedycznej dla zdiagnozowanych pacjentów

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Literatura obowiązkowa:
Jauer – Niworowska O.,2009, Dyzartria nabyta, Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, wyd. APS,Warszawa,
Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J., 2009, Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów, wyd. Komlogo, Gdańsk,
Michałowicz R., (red.), 1993, Mózgowe porażenie dziecięce, wyd. PZWL, Warszawa
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., (oprac.),1997, Mózgowe porażenie dziecięce Problemy mowy – diagnozowanie i postępowanie usprawniające, wyd. DiG, Warszawa
Mirecka U., Gustaw K., 2006 – Skala dyzartrii. Wersja dla dzieci. Wrocław.Continuo.

Literatura uzupełniająca:
Mirecka U., 2008 – Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyzartrii [W:] Logopedia.t.37, s. 235-242.
Tłokiński W. ,2005, Zaburzenia mowy o typie dysartrii, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska E., (red.), 2005, Podstawy neurologopedii, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole

Poleca się również korzystanie z następujących źródeł dostępnych zdalnie:

Jauer-Niworowska, O. (2012). Zaburzenia dyzartryczne - próba przedstawienia patomechanizmu. Wybrane problemy diagnozy. Studia Pragmalingwistyczne s. 39-52.
Źródło dostępu:
http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/07/SP-2012_noRev.pdf

Kucińska, P. (2016). Wybrane przyczyny dyzartrii związane z lokalizacją uszkodzenia w obrębie układu nerwowego. „Otorynolaryngologia”, 15(1), 8-15.
Źródło dostępu:
https://www.otorynolaryngologia-pk.pl/f/file/orl-2016-1-008.pdf

Pietrzyk, I., Seniów, J. (2013). Dyzartria w klinice osób dorosłych. Neurologia po Dyplomie.
Źródło dostępu:
https://podyplomie.pl/neurologia/15449,dyzartria-w-klinice-osob-doroslych

Przedmiot realizowany jest synchronicznie na platformie teams
Link do zepołu został przesłany mailowo - w systemie USOS

Kontakt z prowadzącym na platformie teams w godzinanch dyżurów,
mailowo: katarzynabienkowska@aps.edu.pl
lub telefonicznie za pośrednictwem starosty grupy

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 20h
inne formy 15h
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

Przedmiot realizowany jest synchronicznie na platformie teams
Link do zespołu został przesłany mailowo - w systemie USOS

Kontakt z prowadzącym na platformie teams w godzinanch dyżurów,
mailowo: katarzynabienkowska@aps.edu.pl
lub telefonicznie za pośrednictwem starosty grupy

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 20h
inne formy 15h
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 20h
inne formy 15h
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
godziny kontaktowe- wykład, ćwiczenia 15+5+10
przygotowanie do zajęć, lektura 15h
przygotowanie do egzaminu 20h
inne formy 15h
Sumaryczna liczba punktów ECTS 3