Prowadzony w cyklach: 2021L, 2021Ln, 2022L, 2022Ln, 2023L, 2023Ln, 2024L, 2024Ln

Punkty ECTS: brak danych

Język: polski

Organizowany przez: Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji (dla: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej)

Fonetyka i fonologia języka polskiego LO-3F-FJP

TREŚCI PROGRAMOWE
System fonetyczno-fonologiczny języka polskiego na tle systemu języka. Slawistyczny i międzynarodowy alfabet fonetyczny. Budowa i funkcjonowanie narządów mowy. Kryteria klasyfikacji artykulacyjno-akustycznej samogłosek i spółgłosek. Palatogramy i schematy artykulacyjne głosek języka polskiego. Rozbieżności między wymową a pismem. Transkrypcja fonetyczna z uwzględnieniem zjawisk fonetycznych zachodzących w mowie. Wariantywność wymawianiowa i tendencje wymawianiowe współczesnej polszczyzny. Podstawowe pojęcia fonologii. System fonologiczny języka polskiego. Analiza fonologiczna wyrazów i zapis fonologiczny. Prozodia języka polskiego.

W cyklu 2021L:

System fonetyczno-fonologiczny języka polskiego na tle systemu języka. Slawistyczny i międzynarodowy alfabet fonetyczny. Budowa i funkcjonowanie narządów mowy. Kryteria klasyfikacji artykulacyjno-akustycznej samogłosek i spółgłosek. Palatogramy i schematy artykulacyjne głosek języka polskiego. Rozbieżności między wymową a pismem. Transkrypcja fonetyczna z uwzględnieniem zjawisk fonetycznych zachodzących w mowie. Wariantywność wymawianiowa i tendencje wymawianiowe współczesnej polszczyzny. Podstawowe pojęcia fonologii. System fonologiczny języka polskiego. Analiza fonologiczna wyrazów i zapis fonologiczny. Prozodia języka polskiego.

W cyklu 2021Ln:

W cyklu 2022L:

W cyklu 2022Ln:

W cyklu 2023L:

TREŚCI PROGRAMOWE
Wykład:
System fonetyczno-fonologiczny języka polskiego na tle systemu języka.
Budowa i funkcjonowanie narządów mowy.
Kryteria klasyfikacji artykulacyjno-akustycznej samogłosek i spółgłosek.
Rozbieżności między wymową a pismem.
Wariantywność wymawianiowa i tendencje wymawianiowe współczesnej polszczyzny.
Podstawowe pojęcia fonologii. System fonologiczny języka polskiego.

Ćwiczenia:
Slawistyczny i międzynarodowy alfabet fonetyczny.
Artykulacja głosek a budowa i funkcjonowanie narządów mowy.
Szczegółowy opis artykulacji głosek języka polskiego (schematy artykulacyjne, palatogramy, rentgenogramy głosek).
Transkrypcja fonetyczna z uwzględnieniem zjawisk fonetycznych zachodzących w mowie.
Analiza fonetyczno-fonologiczna wyrazów i zapis fonologiczny.
Prozodia języka polskiego.

W cyklu 2023Ln:

Ćwiczenia:
Slawistyczny i międzynarodowy alfabet fonetyczny.
Artykulacja głosek a budowa i funkcjonowanie narządów mowy.
Szczegółowy opis artykulacji głosek języka polskiego (schematy artykulacyjne, palatogramy, rentgenogramy głosek)
Transkrypcja fonetyczna z uwzględnieniem zjawisk fonetycznych zachodzących w mowie.
Analiza fonetyczno-fonologiczna wyrazów i zapis fonologiczny.
Prozodia języka polskiego.

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022Ln:

Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2023L:

Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2024L:

Kamil Jaros
Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2023Ln:

Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2024Ln:

Kamil Jaros
Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2021L:

Izabela Więcek-Poborczyk

W cyklu 2021Ln:

Łukasz Kowalczyk

W cyklu 2022L:

Izabela Więcek-Poborczyk

Efekty kształcenia

Wiedza
Zna terminy z zakresu językoznawczych podstaw logopedii.
Zna przedmiot i zakres badań fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego.
Zna budowę i funkcjonowanie narządów mowy i ich wpływ na artykulację głosek.
Zna klasyfikację i cechy artykulacyjno-akustyczne samogłosek i spółgłosek języka polskiego.
Zna normatywną wymowę języka polskiego i rozbieżności między wymową a pismem; zna transkrypcję fonetyczną.
Zna system fonologiczny polszczyzny.
Zna znaczenie języka jako narzędzia pracy nauczyciela.

Umiejętności
Umie opisać procesy artykulacyjne głosek języka polskiego i je scharakteryzować.
Umie wskazać realizacje zgodne i niezgodne ze współczesną normą wymawianiową. Potrafi omówić rozbieżności między wymową a pismem (określić zjawiska fonetyczne).
Potrafi dokonać analiz fonetyczno-fonologicznych tekstów.
Potrafi dokonać transkrypcji fonetycznej wypowiedzi.

Kompetencje społeczne
Rozumie konieczność posiadania i zastosowania wiedzy z zakresu fonetyki i fonologii w pracy praktycznej i naukowej logopedy.
Potrafi posługiwać się staranną wymową polską, jest wrażliwy na błędy wymawianiowe.

Kryteria oceniania

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; materiały pisemne przekazywane studentom

Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; dyskusja dydaktyczna

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład (30 godz.), ćwiczenia (60 godz.) = 90 godz.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 godz.

Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 5

Literatura

ITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Dukiewicz L., 1995, Fonetyka [w:] H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, Wyd. IJP PAN, Kraków, s. 7-103.
2. Klebanowska B., 2007, Interpretacja fonologiczna zjawisk fonetycznych w języku polskim - z ćwiczeniami, Wydawnictwo UW, Warszawa.
3. Lorens G., Karwowska A., Więcek-Poborczyk I., 2017, GORA – Gesty Obrazujące Ruchy Artykulatorów, Wyd. Harmonia Uniwersalis, Gdańsk.
4. Sawicka I., 1995, Fonologia [w:] H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, Wyd. IJP PAN, Kraków, s.105-195.
5. Wierzchowska B., 1971, Wymowa polska, wydanie II, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa.
6. Więcek-Poborczyk I., 2014, Normy wymawianiowe polszczyzny a wariantywność wymowy, Wydawnictwo APS, Warszawa.
7. Więcek-Poborczyk I., 2016, Wariantywność współczesnej wymowy polskiej (wybrane konteksty fonetyczne), [w:] Boksa E., Rosińska-Mamej A., Senderska J. (red.), Język - człowiek - świat. Różne aspekty komunikacji międzyludzkiej, KTN, Kielce, s. 215-223.
8. Wiśniewski M., 2001, Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Wyd. UMK, Toruń.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Karaś M., Madejowa M., 1977, Słownik wymowy polskiej, Warszawa, PWN.
2. Lubaś W., Urbańczyk S., 1994, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Wydawnictwo Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego i Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, Kraków–Katowice.
3. Madelska L., 2005, Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny, Kraków.

W cyklu 2021Ln:

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Karaś M., Madejowa M., 1977, Słownik wymowy polskiej, Warszawa, PWN.
2. Lubaś W., Urbańczyk S., 1994, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Wydawnictwo Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego i Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, Kraków–Katowice.
3. Madelska L., 2005, Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny, Kraków.

W cyklu 2022L:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1. Dukiewicz L., 1995, Fonetyka [w:] H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, Wyd. IJP PAN, Kraków, s. 7-103.
2. Klebanowska B., 2007, Interpretacja fonologiczna zjawisk fonetycznych w języku polskim - z ćwiczeniami, Wydawnictwo UW, Warszawa.
3. Lorens G., Karwowska A., Więcek-Poborczyk I., 2017, GORA – Gesty Obrazujące Ruchy Artykulatorów, Wyd. Harmonia Uniwersalis, Gdańsk.
4. Sawicka I., 1995, Fonologia [w:] H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, Wyd. IJP PAN, Kraków, s.105-195.
5. Wierzchowska B., 1971, Wymowa polska, wydanie II, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa.
6. Więcek-Poborczyk I., 2014, Normy wymawianiowe polszczyzny a wariantywność wymowy, Wydawnictwo APS, Warszawa.
7. Więcek-Poborczyk I., 2016, Wariantywność współczesnej wymowy polskiej (wybrane konteksty fonetyczne), [w:] Boksa E., Rosińska-Mamej A., Senderska J. (red.), Język - człowiek - świat. Różne aspekty komunikacji międzyludzkiej, KTN, Kielce, s. 215-223.
8. Wiśniewski M., 2001, Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Wyd. UMK, Toruń.

W cyklu 2022Ln:

W cyklu 2023L:

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Anderson S.R., 2002, Wprowadzenie do fonologii, tłum. E. Gussmann, Ossolineum, Wrocław
Awramiuk E., 2004, Stereotyp spółgłoski i samogłoski w języku polskim, „Język Polski” LXXXIV, z. 3, s. 197-205.
Bańko M., 2008, O normie i błędzie, „Poradnik Językowy”, z. 5, s. 3-17.
Bednarek J.D., 2002, Ćwiczenia wyrazistości wymowy, TWP Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji, Wrocław.
Benni T., 1964, Fonetyka opisowa języka polskiego z obrazami głosek polskich podług M. Abińskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Breza E., 1991, Konsekwencje nietypowego połączenia samogłoska + samogłoska w języku polskim, „Język Polski” LXXI, z. 3-5, s. 243-245.
Bugajski M. (red.), 1995, Norma językowa w polszczyźnie, WSP, Zielona Góra.
Doroszewski W., Wieczorkiewicz B., 1947, Zasady poprawnej wymowy polskiej ze słowniczkiem, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa.
Dunaj B., 2003, Zagadnienia poprawności językowej, 1. Wymowa samogłosek nosowych, „Język Polski” LXXXIII, z. 2, s. 125-126.
Dunaj B., 2004, Zagadnienia poprawności językowej, 2. Wymowa połączeń ai, ei, ii, oi, ói, ui, yi, „Język Polski” LXXXIV, z. 3, s. 206-209.
Dunaj B., 2006, Zasady poprawnej wymowy polskiej, „Język Polski” LXXXVI, z. 3, s. 161-172.
Gruszczyński W., Bralczyk J. (red.), 2002, Słownik gramatyki języka polskiego, WSiP, Warszawa.
Hertmanowicz-Brzoza M., 2000, Słownik wymowy. Postacie, nazwy, terminy historyczne, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Kamińska B., 2004, Samogłoski nosowe w wymowie dzieci w wieku przedszkolnym, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Kamińska-Szmaj I., 2005, Logopedia wobec różnych interpretacji zjawisk fonetycznych we współczesnej polszczyźnie [w:] M. Młynarska, T. Smereka (red.), Logopedia. Teoria i praktyka, Agencja Wydawnicza a linea, Wrocław, s. 231-241.
Karaś M., Madejowa M., 1977, Słownik wymowy polskiej, Warszawa, PWN.
Klemensiewicz Z., 1995, Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. 8, uzup. S. Urbańczyk, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków.
Krajna E., 2008, 100-wyrazowy Test Artykulacyjny, Wydawnictwo Komlogo, Gliwice.
Kurek H., 1984, Wymowa -n przed spółgłoskami tylnojęzykowymi k, g, k, g, w języku mieszkańców Krakowa [w:] „Zeszyty Naukowe UJ, Prace Językoznawcze”, z. 76, s. 159-174.
Kurek H., 1985, Wymowa typu dugi, gupi itp. w Krakowie, „Język Polski” LXV, z. 5, s. 345-349.
Kurek H., 2008, Polszczyzna mówiona inteligencji, Wydawnictwo UJ, Kraków.
Lubaś W., Urbańczyk S., 1994, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Wydawnictwo Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego i Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, Kraków–Katowice.
Łobacz P., 1982, Interpretacja fonologiczna palatalności w języku polskim na podstawie analizy spektrograficznej [w:] J. Maciejewski (red.), Z zagadnień fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego. Księga referatów Ogólnopolskiej Konferencji w Toruniu, 27-29 listopada 1978 r., UMK, Toruń, s. 93-100.
Łobacz P., 1996, Polska fonologia dziecięca. Studia fonetyczno-akustyczne, Wydawnictwo Energeia, Warszawa.
Łobacz P., 2001, Wymowa patologiczna a norma fonetyczna w świetle analizy akustycznej [w:] S. Grabias (red.), Zaburzenia mowy, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 189-215.
Madelska L., 2005, Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny, Kraków.
Markowski A., 2007, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Markowski A., 2012, Norma wzorcowa [w:] A. Markowski, R. Pawelec (red.), Oblicza polszczyzny, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa, s. 57-63.
Mazur K., 2001, O mowie artystycznej [w:] S. Dubisz, S. Gajda (red.), Polszczyzna XX wieku. Ewolucja i perspektywy rozwoju, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa, s. 229-232.
Michałowska D., 2006, O polskiej wymowie scenicznej oraz przykładowe nagrania. Podręcznik przeznaczony dla studentów wyższych szkół teatralnych, wyd. 3, PWST im. L. Solskiego w Krakowie, Kraków.
Ostaszewska D., Tambor J., 2002, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Rocławski B., 1973, Co należy zmienić w Prawidłach poprawnej wymowy polskiej, „Logopedia”, t. 11, s. 77-82.
Rocławski B., 1993, Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Glottispol, Gdańsk.
Rocławski B., 2001, Podstawy wiedzy o języku polskim dla glottodydaktyków, pedagogów, psychologów i logopedów, Wydawnictwo Glottispol, Gdańsk
Sachajska E., 1981, Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, Warszawa.
Toczyska B., 1992, Kama makaka ma! (wprawki dykcyjne), Wyd. UG Gdańsk.
Toczyska B., 1997, Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa, Gdańsk.

W cyklu 2023Ln:

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Anderson S.R., 2002, Wprowadzenie do fonologii, tłum. E. Gussmann, Ossolineum, Wrocław
Awramiuk E., 2004, Stereotyp spółgłoski i samogłoski w języku polskim, „Język Polski” LXXXIV, z. 3, s. 197-205.
Bańko M., 2008, O normie i błędzie, „Poradnik Językowy”, z. 5, s. 3-17.
Bednarek J.D., 2002, Ćwiczenia wyrazistości wymowy, TWP Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji, Wrocław.
Benni T., 1964, Fonetyka opisowa języka polskiego z obrazami głosek polskich podług
M. Abińskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Breza E., 1991, Konsekwencje nietypowego połączenia samogłoska + samogłoska w języku polskim, „Język Polski” LXXI, z. 3-5, s. 243-245.
Bugajski M. (red.), 1995, Norma językowa w polszczyźnie, WSP, Zielona Góra.
Doroszewski W., Wieczorkiewicz B., 1947, Zasady poprawnej wymowy polskiej ze słowniczkiem, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa.
Dunaj B., 2003, Zagadnienia poprawności językowej, 1. Wymowa samogłosek nosowych, „Język Polski” LXXXIII, z. 2, s. 125-126.
Dunaj B., 2004, Zagadnienia poprawności językowej, 2. Wymowa połączeń ai, ei, ii, oi, ói, ui, yi, „Język Polski” LXXXIV, z. 3, s. 206-209.
Dunaj B., 2006, Zasady poprawnej wymowy polskiej, „Język Polski” LXXXVI, z. 3, s. 161-172.
Gruszczyński W., Bralczyk J. (red.), 2002, Słownik gramatyki języka polskiego, WSiP, Warszawa.
Hertmanowicz-Brzoza M., 2000, Słownik wymowy. Postacie, nazwy, terminy historyczne, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Kamińska B., 2004, Samogłoski nosowe w wymowie dzieci w wieku przedszkolnym, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Kamińska-Szmaj I., 2005, Logopedia wobec różnych interpretacji zjawisk fonetycznych we współczesnej polszczyźnie [w:] M. Młynarska, T. Smereka (red.), Logopedia. Teoria i praktyka, Agencja Wydawnicza a linea, Wrocław, s. 231-241.
Karaś M., Madejowa M., 1977, Słownik wymowy polskiej, Warszawa, PWN.
Klemensiewicz Z., 1995, Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. 8, uzup. S. Urbańczyk, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków.
Krajna E., 2008, 100-wyrazowy Test Artykulacyjny, Wydawnictwo Komlogo, Gliwice.
Kurek H., 1984, Wymowa -n przed spółgłoskami tylnojęzykowymi k, g, k, g, w języku mieszkańców Krakowa [w:] „Zeszyty Naukowe UJ, Prace Językoznawcze”, z. 76, s. 159-174.
Kurek H., 1985, Wymowa typu dugi, gupi itp. w Krakowie, „Język Polski” LXV, z. 5, s. 345-349.
Kurek H., 2008, Polszczyzna mówiona inteligencji, Wydawnictwo UJ, Kraków.
Lubaś W., Urbańczyk S., 1994, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Wydawnictwo Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego i Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, Kraków–Katowice.
Łobacz P., 1982, Interpretacja fonologiczna palatalności w języku polskim na podstawie analizy spektrograficznej [w:] J. Maciejewski (red.), Z zagadnień fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego. Księga referatów Ogólnopolskiej Konferencji w Toruniu, 27-29 listopada 1978 r., UMK, Toruń, s. 93-100.
Łobacz P., 1996, Polska fonologia dziecięca. Studia fonetyczno-akustyczne, Wydawnictwo Energeia, Warszawa.
Łobacz P., 2001, Wymowa patologiczna a norma fonetyczna w świetle analizy akustycznej [w:] S. Grabias (red.), Zaburzenia mowy, Wydawnictwo UMCS, Lublin,
s. 189-215
Madelska L., 2005, Słownik wariantywności fonetycznej współczesnej polszczyzny, Kraków.
Markowski A., 2007, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Markowski A., 2012, Norma wzorcowa [w:] A. Markowski, R. Pawelec (red.), Oblicza polszczyzny, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa, s. 57-63.
Mazur K., 2001, O mowie artystycznej [w:] S. Dubisz, S. Gajda (red.), Polszczyzna XX wieku. Ewolucja i perspektywy rozwoju, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa, s. 229-232.
Michałowska D., 2006, O polskiej wymowie scenicznej oraz przykładowe nagrania. Podręcznik przeznaczony dla studentów wyższych szkół teatralnych, wyd. 3, PWST im. L. Solskiego w Krakowie, Kraków.
Ostaszewska D., Tambor J., 2002, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Rocławski B., 1973, Co należy zmienić w Prawidłach poprawnej wymowy polskiej, „Logopedia”, t. 11, s. 77-82.
Rocławski B., 1993, Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Glottispol, Gdańsk.
Rocławski B., 2001, Podstawy wiedzy o języku polskim dla glottodydaktyków, pedagogów, psychologów i logopedów, Wydawnictwo Glottispol, Gdańsk
Sachajska E., 1981, Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, Warszawa.
Toczyska B., 1992, Kama makaka ma! (wprawki dykcyjne), Wyd. UG Gdańsk.
Toczyska B., 1997, Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Wyd. Podkowa, Gdańsk.

Uwagi

W cyklu 2021L:

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład, ćwiczenia - prezentacja multimedialna
Ćwiczenia z zastosowaniem pomocy dydaktycznych (m.in. rycin, filmów, schematów artykulacyjnych)

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 30 godz. + 60 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.
Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

W cyklu 2021Ln:

METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, ćwiczenia - prezentacja multimedialna
Ćwiczenia z zastosowaniem pomocy dydaktycznych (m.in. rycin, filmów, schematów artykulacyjnych)

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 30 godz. + 30 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

W cyklu 2022L:

METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, ćwiczenia - prezentacja multimedialna
Ćwiczenia z zastosowaniem pomocy dydaktycznych (m.in. rycin, filmów, schematów artykulacyjnych)

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 30 godz. + 60 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

W cyklu 2022Ln:

METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, ćwiczenia - prezentacja multimedialna
Ćwiczenia z zastosowaniem pomocy dydaktycznych (m.in. rycin, filmów, schematów artykulacyjnych)

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 30 godz. + 30 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 4

W cyklu 2023L:

METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; materiały pisemne przekazywane studentom.
Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe np. wykład (30 godz.), ćwiczenia (60 godz.) = 90 godzin
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 20 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 5

W cyklu 2023Ln:

NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe np. wykład (30 godz.), ćwiczenia (30 godz.) = 60 godz.
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30 godz.
Przygotowanie się do kolokwiów - 35 godz.

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 5

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu LO-3F-FJP w USOSweb