Diagnoza i terapia logopedyczna osób z NMPK LO-2F-DNM

TREŚCI PROGRAMOWE:
WYKŁAD:
1.Różnice terminologiczne NMPO a: alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia ośrodkowego, SLI.
2. Etiologia i patomechanizm zaburzenia.
3. NMPO na tle innych zaburzeń mowy.
4. Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPO.
5. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPO.
6. Diagnoza dzieci z NMPO - przegląd narzędzi diagnostycznych.
7. Diagnoza na podstawie objawów.

ĆWICZENIA:
1. Terapia logopedyczna dziecka z NMPO: cele i postępowanie terapeutyczne.
2. Metody terapii wykorzystywane w pracy z dzieckiem z NMPO.

WARSZTATY:
1. Obserwacja zajęć logopedycznych oraz prób diagnostycznych z dziećmi z diagnozą NMPO (materiał wideo).
2. Omówienie, interpretacja obserwowanych objawów.
3. Projektowanie programu terapii.

TREŚCI PROGRAMOWE:
WYKŁAD:
1.Różnice terminologiczne NMPO a: alalia; afazja-dziecięca, wrodzona, pierwotna; dysfazja; opóźniony rozwój mowy; niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia ośrodkowego, SLI.
2. Etiologia i patomechanizm zaburzenia.
3. NMPO na tle innych zaburzeń mowy.
4. Zestawienie charakterystycznych objawów poszczególnych typów NMPO.
5. Zaburzenia językowe i niejęzykowe w NMPO.
6. Diagnoza dzieci z NMPO - przegląd narzędzi diagnostycznych.
7. Diagnoza na podstawie objawów.

ĆWICZENIA:
1. Terapia logopedyczna dziecka z NMPO: cele i postępowanie terapeutyczne.
2. Metody terapii wykorzystywane w pracy z dzieckiem z NMPO.

WARSZTATY:
1. Obserwacja zajęć logopedycznych oraz prób diagnostycznych z dziećmi z diagnozą NMPO (materiał wideo).
2. Omówienie, interpretacja obserwowanych objawów.
3. Projektowanie programu terapii

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Emiluta- Rozya D. (2002) „Projekt ‘Badania mowy’” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.
2. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s. 54-65.
3. Emiluta-Rozya D. 2008 "Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.
4. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin
5. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.
6. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.
7. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.
8. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa.
9. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.
10. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

LITERATURA UZUPEŁNIJĄCA:
1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
2. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.
3. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.
4. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.
5. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.
6. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.
7. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.
8. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański.
9. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Emiluta- Rozya D. (2002) „Projekt ‘Badania mowy’” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.
2. Emiluta-Rozya D. 2007, „Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy”, Poradnik Językowy nr. 8, s. 54-65.
3. Emiluta-Rozya D. 2008 "Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H. Mierzejewskiej i D. Emiluty-Rozya, [w:] J. Porajski-Pomsta (red.) Diagnoza i terapia w logopedii, , Elipsa, Warszawa.
4. Kułakowska Z. współ. Konera W. (2003) „Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji”. Folium. Lublin
5. Kurowska M. (2008) „Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi i samodzielnego wypowiadania u dzieci niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”. [w:] Diagnoza i Terapia w Logopedii (red.) Porayski-Pomsta J., Elipsa, Warszawa.
6. Kurowska M. (2009) „Umiejętność tworzenia opisu i opowiadania przez dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. [w:] Poradnik Językowy z. 8, Warszawa.
7. Kurowska M. (2012) „Rozwijanie aktywności werbalnej jako działanie diagnostyczno-usprawniajace”[w:] Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, red. Porayski-Pomsta J, Przybysz-Piwko M., Elipsa, Warszawa.
8. Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”. [w:] Poradnik Językowy z.10, Warszawa.
9. Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, Warszawa.
10. Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

LITERATURA UZUPEŁNIJĄCA:
1. Lorens G., Karwowska A., Wiecek-Poborczyk I.(2017) "GORA Gesty obrazujące ruchy artykulatorów", Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
2. Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.
3. Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.
4. Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.
5. Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.
6. Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.
7. Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.
8. Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański.
9. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

FORMA AKTYWNOŚCI /ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; materiały pisemne dawane słuchaczom.
Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy, dyskusja.
Warsztaty: oglądanie zajęć logopedycznych z dziećmi z NMPO prowadzonych przez wykładowcę-logopedę; przygotowanie przez studentów konspektów i do zajęć logopedycznych dziecka z NMPO; dyskusja dydaktyczna.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe: wykład 12 godzin , ćwiczenia 5 godzin, warsztaty 10 godzin
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30 godzin
Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin
Przygotowanie pracy zaliczeniowej (konspektu z planem terapii) - 20 godzin

Sumaryczna liczba punktów ECTS 4

FORMA AKTYWNOŚCI /ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; materiały pisemne dawane słuchaczom.
Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy, dyskusja.
Warsztaty: oglądanie zajęć logopedycznych z dziećmi z NMPO prowadzonych przez wykładowcę-logopedę; przygotowanie przez studentów konspektów i do zajęć logopedycznych dziecka z NMPO; dyskusja dydaktyczna.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe: wykład 12 godzin , ćwiczenia 5 godzin, warsztaty 10 godzin
Przygotowanie się do zajęć, lektury - 30 godzin
Przygotowanie się do egzaminu - 30 godzin
Przygotowanie pracy zaliczeniowej (konspektu z planem terapii) - 20 godzin

Sumaryczna liczba punktów ECTS 4