Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną LO-2F-DNI

Treści wykładowe
1. Rozwój/stan komunikacji osób z niepełnosprawnością intelektualną a stopień niepełnosprawności.
2. Zaburzenia językowe i niejęzykowe u osób z niepełnosprawnością intelektualną.
3.Zaburzenia mowy głośnej i pisma u osób z niepełnosprawnością intelektualną.
4. Diagnoza logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Treść ćwiczeń
5. Metody terapii logopedycznej stosowane w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną.
6. Projektowanie programu terapii logopedycznej.
7. Uwarunkowania instytucjonalne i pozainstytucjonalne wspierania osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Warsztaty:
Obserwacja zajęć logopedycznych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną z użyciem różnych metod.

Treści wykładowe
1. Rozwój/stan komunikacji osób z niepełnosprawnością intelektualną a stopień niepełnosprawności.
2. Zaburzenia językowe i niejęzykowe u osób z niepełnosprawnością intelektualną.
3.Zaburzenia mowy głośnej i pisma u osób z niepełnosprawnością intelektualną.
4. Diagnoza logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Treść ćwiczeń
5. Metody terapii logopedycznej stosowane w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną.
6. Projektowanie programu terapii logopedycznej.
7. Uwarunkowania instytucjonalne i pozainstytucjonalne wspierania osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Warsztaty:
Obserwacja zajęć logopedycznych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną z użyciem różnych metod.

Literatura obowiązkowa:
Adler S.S., Beckers d., Buck m., 2008, PNF w praktyce, Warszawa.
Baraniewicz d., Baraniewicz m., 2007, Możliwości komunikacyjne uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym, [w:] Umiejętności komunikacyjne osób z niepełnosprawnością. Teoria, diagnoza, wspomaganie, red. j. Baran, A. mikruta, Kraków, s. 195–205.
Baraniewicz m., 2013, Rozwijanie zainteresowań uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, „Biuletyn Sieci mPd. Stowarzyszenie Pomocy dzieciom niepełnosprawnym »Krok za
Krokiem« w Zamościu”, 11, s. 11–13.
Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński, J. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.
Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.
Błeszyński J. 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.
Błeszyński J.., Kaczorowska-Bray K. (red.), 2012, Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, Gdańsk.
Literatura uzupełniająca:
Bodziony A., Olesińska A., 2000, Jedzenie przyjemnością!, [w:] Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli, red. m. orkisz, m. Piszczek, A. Smyczek, j. Szwiec, Warszawa, s. 47–50.
Boksa E., 2016, Dysfagia z perspektywy zaburzeń komunikacji językowej u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, Kraków

Literatura obowiązkowa:
Adler S.S., Beckers d., Buck m., 2008, PNF w praktyce, Warszawa.
Baraniewicz d., Baraniewicz m., 2007, Możliwości komunikacyjne uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym, [w:] Umiejętności komunikacyjne osób z niepełnosprawnością. Teoria, diagnoza, wspomaganie, red. j. Baran, A. mikruta, Kraków, s. 195–205.
Baraniewicz m., 2013, Rozwijanie zainteresowań uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, „Biuletyn Sieci mPd. Stowarzyszenie Pomocy dzieciom niepełnosprawnym »Krok za
Krokiem« w Zamościu”, 11, s. 11–13.
Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński, J. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.
Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.
Błeszyński J. 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.
Błeszyński J.., Kaczorowska-Bray K. (red.), 2012, Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, Gdańsk.
Literatura uzupełniająca:
Bodziony A., Olesińska A., 2000, Jedzenie przyjemnością!, [w:] Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli, red. m. orkisz, m. Piszczek, A. Smyczek, j. Szwiec, Warszawa, s. 47–50.
Boksa E., 2016, Dysfagia z perspektywy zaburzeń komunikacji językowej u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, Kraków

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykłady i ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; oglądanie filmów i nagrań dvd;
Warsztaty: obserwacja

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

1. Godziny kontaktowe - wykład 15h; ćwiczenia 5h; warsztaty 10 h
2. Przygotowanie się do zajęć, lektury - 10 h
3. Przygotowanie pisemnej pracy - 20 h
4. Przygotowanie pomocy logopedycznych na warsztaty - 15 h
4. Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykłady i ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; oglądanie filmów i nagrań dvd;
Warsztaty: obserwacja

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

1. Godziny kontaktowe - wykład 12h; ćwiczenia 6h; warsztaty 6 h
2. Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 h
3. Przygotowanie pisemnej pracy - 20 h
4. Przygotowanie pomocy logopedycznych na warsztaty - 15 h
4. Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3