Autorstwo własnego życia a niepełnosprawność ID-2F-AZN
TREŚCI PROGRAMOWE
1. Teoretyczne podstawy konstruktu „autorstwo własnego życia osoby z niepełnosprawnością” – ustalenie terminologiczne. Autorstwo życia a niepełnosprawność – przedmiot w kontekście innych przedmiotów dotyczących niepełnosprawności.
2. Implikacje psychologii humanistycznej i psychologii pozytywnej dla rehabilitacji osób z niepełnosprawnością.
3. Studia nad zasobami osobistymi osób z niepełnosprawnością.
4. Bariery życiowe a niepełnosprawność. Indywidualna i społeczna percepcja niepełnosprawności. Wybrane konstrukty ujmowania fenomenu niepełnosprawności: personalistyczny, kulturowy, normalizacyjny.
5. Zadania rozwojowe a zasoby osobiste w niepełnosprawności.
6. Trajektorie tożsamości osób z niepełnosprawnością.
7. Studia nad niepełnosprawnością (diasbility studies). Interdyscyplinarne analizy empiryczne fenomenu niepełnosprawności.
8. Podmiotowe zasoby osób z niepełnosprawnością: poczucie własnej wartości, zaradność życiowa, obraz samego siebie i samoocena, świadomość własnej niepełnosprawności, poczucie szczęścia, poczucie sensu życia i samorealizacji. Wyjaśnianie zdarzeń życiowych a trajektoria niepełnosprawności.
9. Społeczne zasoby osobiste: umiejętności przystosowawcze, funkcjonowanie w rolach społecznych, skuteczność własnego działania, poczucie koherencji, poczucie wsparcia. Diagnoza potrzeb i modele wsparcia osób z niepełnosprawnością. Studia nad wsparciem społecznym osób niepełnosprawnych.
10. Rehabilitacja jako proces indywidualnie zróżnicowany, umożliwiający spełnianie zadań rozwojowych od wczesnego dzieciństwa do późnej dorosłości. Jakość przestrzeni rehabilitacyjnej w wyznaczaniu jakości życia osób z niepełnosprawnością.
Treści wykładów i ćwiczeń są tożsame.
W trakcie zajęć ćwiczeniowych studenci przygotowują prezentacje indywidualnych przypadków osób z niepełnosprawnością poruszając problematykę ich codziennego funkcjonowania, możliwości oraz ograniczeń determinowanych niepełną sprawnością, realizacji zadań życiowych.
|
W cyklu 2020L:
TREŚCI PROGRAMOWE 1. Teoretyczne podstawy konstruktu „autorstwo własnego życia osoby z niepełnosprawnością” – ustalenie terminologiczne. Autorstwo życia a niepełnosprawność – przedmiot w kontekście innych przedmiotów dotyczących niepełnosprawności. 2. Implikacje psychologii humanistycznej i psychologii pozytywnej dla rehabilitacji osób z niepełnosprawnością. 3. Studia nad zasobami osobistymi osób z niepełnosprawnością. 4. Bariery życiowe a niepełnosprawność. Indywidualna i społeczna percepcja niepełnosprawności. Wybrane konstrukty ujmowania fenomenu niepełnosprawności: personalistyczny, kulturowy, normalizacyjny. 5. Zadania rozwojowe a zasoby osobiste w niepełnosprawności. 6. Trajektorie tożsamości osób z niepełnosprawnością. 7. Studia nad niepełnosprawnością (diasbility studies). Interdyscyplinarne analizy empiryczne fenomenu niepełnosprawności. 8. Podmiotowe zasoby osób z niepełnosprawnością: poczucie własnej wartości, zaradność życiowa, obraz samego siebie i samoocena, świadomość własnej niepełnosprawności, poczucie szczęścia, poczucie sensu życia i samorealizacji. Wyjaśnianie zdarzeń życiowych a trajektoria niepełnosprawności. 9. Społeczne zasoby osobiste: umiejętności przystosowawcze, funkcjonowanie w rolach społecznych, skuteczność własnego działania, poczucie koherencji, poczucie wsparcia. Diagnoza potrzeb i modele wsparcia osób z niepełnosprawnością. Studia nad wsparciem społecznym osób niepełnosprawnych. 10. Rehabilitacja jako proces indywidualnie zróżnicowany, umożliwiający spełnianie zadań rozwojowych od wczesnego dzieciństwa do późnej dorosłości. Jakość przestrzeni rehabilitacyjnej w wyznaczaniu jakości życia osób z niepełnosprawnością. Treści wykładów i tematyka ćwiczeń są tożsame. W trakcie zajęć ćwiczeniowych studenci przygotowują prezentacje indywidualnych przypadków osób z niepełnosprawnością poruszając problematykę ich codziennego funkcjonowania, możliwości oraz ograniczeń determinowanych niepełną sprawnością, realizacji zadań życiowych. |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Posiada usystematyzowany zasób terminologiczny z zakresu niepełnosprawności: niepełnosprawność, zasoby osobowe i społeczne człowieka, trajektoria niepełnosprawności, kultura niepełnosprawności, umocnienie, normalizacja, autorstwo własnego życia, dobrostan, samostanowienie, autonomia, jakość życia, zadania rozwojowe, koherencja, wsparcie.
Zna implikacje psychologii humanistycznej i psychologii pozytywnej w rozumieniu fenomenu niepełnosprawności.
Zna rozszerzone filozoficzne, psychologiczne i społeczne koncepcje człowieka w kontekście niepełnosprawności i procesu rewalidacji, rehabilitacji i terapii.
Ma pogłębioną wiedzę o osobach z niepełnosprawnością uwzględniając ich biografię, warunki środowiska wychowania (rodzinnego, instytucjonalnego, środowiska lokalnego).
Ma pogłębioną wiedzę o osobach z niepełnosprawnością jako uczestnikach procesów wsparcia, rehabilitacji, rewalidacji, terapii.
Ma pogłębioną wiedzę o diagnozowaniu wybranych aspektów funkcjonowania osób z niepełnosprawnością: autorstwo własnego życia, samostanowienie, jakość życia, dobrostan. Wskazuje istotne problemy osób z niepełnosprawnością w wymiarze osobowym, społecznym, kulturowym, ekonomicznym.
Zna w pogłębionym stopniu koncepcje, strukturę i funkcje systemów wsparcia osób z niepełnosprawnością w Polsce i na świcie, ich specyfikę, cele, zadania, uwarunkowania, procesy w nich zachodzące oraz możliwości prowadzenia nad nimi badań.
Umiejętności
Umie interpretować istotne problemy osób z niepełnosprawnością w wymiarze osobowym, społecznym, kulturowym, ekonomicznym poprzez właściwy dobór źródeł informacji, krytyczną ocenę, analizę, syntezę oraz twórczą interpretację informacji.
Umie wyjaśniać znaczenie podstawowych terminów w kontekście właściwych teorii i koncepcji: trajektoria niepełnosprawności, autorstwo własnego życia, dobrostan, samostanowienie, jakość życia, zadania rozwojowe, koherencja.
Uzasadnia stosowanie paradygmatu jakościowego i założeń fenomenologicznych w badaniach nad zasobami osobistymi osób z niepełnosprawnością.
Umie wnikliwie analizować biografie osób z niepełnosprawnością i interpretować fakty w perspektywie wybranych koncepcji i wyników naukowych badań.
Kompetencje społeczne
Jest gotów do kreatywnego wykorzystania posiadanej, interdyscyplinarnej wiedzy i umiejętności z zakresu niepełnosprawności w celu rozwiązywania problemów poznawczych oraz praktycznych oraz poszukiwania wsparcia ekspertów w przypadku trudności w samodzielnym rozwiązaniu problemu.
Ma świadomość własnej odpowiedzialności za jakość podejmowanych działań na rzecz osób z niepełnosprawnością oraz przestrzegania zasad etyki zawodowej.
Uwagi
|
W cyklu 2020L:
Wykłady na Teams, piątki 9:50-11.25 https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a5972d45b9e744d15857cff180b39a69d%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=ea2bddef-6292-4dc1-ab24-7fc0ee3bb999&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86 Ćwiczenia z przedmiotu na Teams: Metody kształcenia: dyskusja, analiza tekstu, praktycznego działania. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: