Rysunek - 1 EP-3F-RYS1

Kurs rysunku, ma na celu przygotowanie studenta do podejmowania samodzielnych studiów nad zapisem rzeczywistości, wykorzystaniem analizy i syntezy w obrazowaniu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Rysunek rozwija wrażliwość i wyobraźnię twórczą, niezbędną w procesach projektowych. Poprzez ćwiczenia studenci zapoznają się z elementami warsztatu rysunku artystycznego, kształcą umiejętności posługiwania się "widzeniem". Tematy bazują na rozwijaniu warsztatu rysunkowego, pracy z modelem żywym, analizie perspektywy zbieżnej, doskonaleniu obserwacji przestrzeni we wszystkich jej zależnościach, analizie konstrukcji i światła. Zagadnienia realizowane na I roku studiów w Pracowni Rysunku mają na celu rozwinięcie umiejętności rysunkowych do prezentacji własnych projektów.
1. Akt- studium postaci, analiza anatomiczna. Studium postaci oparte o obserwację modela żywego z rozbudowanym problemem "człowieka w ruchu". Ćwiczenie poparte dużą ilością szybkich szkiców dokonywanych różnymi narzędziami(szmata, pędzel, gąbka, patyk, linijka, grafit itp.).
2. Draperia- studium rysunkowe.
Poprzez studium rysunkowe pokaż różnorodność obserwowanych materiałów, draperii z których składa się dana kompozycja. Stwórz zapis rysunkowy w którym wykorzystasz różnorodność warsztatu narzędziowego i jednocześnie podkreślisz taktylność występujących w układzie martwej natury materiałów.
Zwróć uwagę na kierunki i dynamikę draperii, kompozycję obrazu, dobór narzędzi rysunkowych. W ćwiczeniu można wykorzystać zarówno współczesne jak i dawne techniki rysunkowe i sposoby gruntowania papieru.

3. Transpozycja (transpositio = przedstawienie)
Przedmiot może być źródłem oczarowania; dzieje sie to wtedy - i tylko wtedy- gdy postrzega się go jako coś szczególnego i jedynego, a nie jako "członka rodziny"; gdy jawi się poza jakimkolwiek kontekstem w oderwaniu od przyczyny; gdy jest wyodrębniony i niewytłumaczalny. Samuel Beckett
Twórcze działanie poparte jest wnikliwym badaniem wzrokowym jak i umysłowym; dotykaniem pojęć przestrzeni i czasu, przedmiotów i zdarzeń w otaczającej rzeczywistości. Im bardziej wnikamy w złożoność świata, tym bardziej przestajemy go rozumieć.
Wyostrzająca się wyobraźnia, odczuwanie i rejestrowanie obrazu prowokują do stawiania pytań i szukania odpowiedzi. Co znaczą konkretne obiekty, przedmioty? Czy są oczywiste?
Zbadaj wybrany dowolnie przedmiot i poprzez transpozycję rysunkową pokaż jego nowe znaczenie.
4. Rysunek ciałem.
Wykorzystując zakres dłoni, ręki, tułowia, głowy wykonaj rysunek, który stanie się badaniem trajektorii ruchu twojego ciała. Zaobserwuj możliwości i ograniczenia własnego ciała w trakcie budowania obrazu; wykorzystaj elementarne formy zapisu: linie, koła, przekątne, punkty, rytmy itp.
Ćwiczenie realizowane jest w różnych technikach rysunkowych, graficznych i malarskich na wielkich formatach, z wykorzystaniem podkładów takich jak papier, płótno, tektura czy folia.

5. Studium dłoni i stóp.
W oparciu o obserwację wykonaj studium dłoni w zróżnicowanych gestach, z przedmiotem lub np. w dialogu z drugą dłonią oraz studium stóp w zróżnicowanych układach. Zwróć szczególną uwagę na budowę konstrukcyjną, anatomiczną, wykorzystaj w ćwiczeniu różnorodność narzędziową.
Ostateczna praca powinna być wykonana na dużym formacie papieru z zakomponowaną serią gestów. Temat do całorocznej realizacji w szkicowniku studenta( poza zajęciami)

6. Świat natury- dziennik rysunkowy. Poprowadź dziennik rysunkowy ukazując analizę i syntezę obserwowanego świata roślin lub zwierząt. Zaproponuj nową wartość i ciekawe rozwiązanie końcowe. Zastanów się nad znaczeniem i formą zapisu-książki-dziennika. Poprzez wnikliwą analizę i syntezę, ćwiczenie nie tylko rozwija umiejętności posługiwania się narzędziami rysunkowymi (piórko, akwarela, kolaż, markery), ale jednocześnie wskazuję nieskończone źródło inspiracji czerpane ze świata przyrody.
Forma końcowa może stanowić obiekt, książkę artystyczną lub też przyjąć formę klasycznego dziennika rysunkowego.

7. Wielostronny zapis przedmiotu. Symbolikę szczegółową przedmiot określa poprzez kształt, funkcję , charakter, pochodzenie, czy też kolor. Uwzględniając wszelkie cechy osobowe obserwowanych przedmiotów dokonaj wielostronnego zapisu rysunkowego.
W realizacji uwzględnij wartości takie jak: konstrukcja-budowa, światło, faktura, walor obserwowanych przedmiotów. Zwróć szczególną uwagę na kompozycję rysunku.

8. Gest.
a) Za pomocą różnych narzędzi rysunkowych kreślimy kształty tak by otrzymany rysunek ukazywał stopień napięcia i swobody w prowadzeniu linii, kreski, plamy
b) Przedmiot – analiza kształtu, formy-struktury, skali. W ćwiczeniu należy poprzez rysunek oddać wiernie charakter obserwowanych przedmiotów używając narzędzi rysunkowych i malarskich (miękki – twardy, gruby – chudy, ostry – tępy, duży – mały, chropowaty – oślizgły, kanciasty – falujący, słodki – gorzki, ciepły- zimny)
c) Rysunki syntetyczne – wykonane do muzyki, tańca. Rysunki w tej części ćwiczenia rysowane w trakcie danego utworu muzycznego, utworu tanecznego mają na celu ukazanie relacji jakie zachodzą pomiędzy wyżej wymienionymi obszarami .
W ćwiczeniu ważne jest umiejętne wykorzystanie narzędzi rysunkowych, właściwego podkładu rysunkowego oraz wnikliwa obserwacja.

Kurs rysunku, ma na celu przygotowanie studenta do podejmowania samodzielnych studiów nad zapisem rzeczywistości, wykorzystaniem analizy i syntezy w obrazowaniu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Rysunek rozwija wrażliwość i wyobraźnię twórczą, niezbędną w procesach projektowych. Poprzez ćwiczenia studenci zapoznają się z elementami warsztatu rysunku artystycznego, kształcą umiejętności posługiwania się "widzeniem". Tematy bazują na rozwijaniu warsztatu rysunkowego, pracy z modelem żywym, analizie perspektywy zbieżnej, doskonaleniu obserwacji przestrzeni we wszystkich jej zależnościach, analizie konstrukcji i światła. Zagadnienia realizowane na I roku studiów w Pracowni Rysunku mają na celu rozwinięcie umiejętności rysunkowych do prezentacji własnych projektów.
1. Akt- studium postaci, analiza anatomiczna. Studium postaci oparte o obserwację modela żywego z rozbudowanym problemem "człowieka w ruchu". Ćwiczenie poparte dużą ilością szybkich szkiców dokonywanych różnymi narzędziami(szmata, pędzel, gąbka, patyk, linijka, grafit itp.).
2. Draperia- studium rysunkowe.
Poprzez studium rysunkowe pokaż różnorodność obserwowanych materiałów, draperii z których składa się dana kompozycja. Stwórz zapis rysunkowy w którym wykorzystasz różnorodność warsztatu narzędziowego i jednocześnie podkreślisz taktylność występujących w układzie martwej natury materiałów.
Zwróć uwagę na kierunki i dynamikę draperii, kompozycję obrazu, dobór narzędzi rysunkowych. W ćwiczeniu można wykorzystać zarówno współczesne jak i dawne techniki rysunkowe i sposoby gruntowania papieru.

3. Transpozycja (transpositio = przedstawienie)
Przedmiot może być źródłem oczarowania; dzieje sie to wtedy - i tylko wtedy- gdy postrzega się go jako coś szczególnego i jedynego, a nie jako "członka rodziny"; gdy jawi się poza jakimkolwiek kontekstem w oderwaniu od przyczyny; gdy jest wyodrębniony i niewytłumaczalny. Samuel Beckett
Twórcze działanie poparte jest wnikliwym badaniem wzrokowym jak i umysłowym; dotykaniem pojęć przestrzeni i czasu, przedmiotów i zdarzeń w otaczającej rzeczywistości. Im bardziej wnikamy w złożoność świata, tym bardziej przestajemy go rozumieć.
Wyostrzająca się wyobraźnia, odczuwanie i rejestrowanie obrazu prowokują do stawiania pytań i szukania odpowiedzi. Co znaczą konkretne obiekty, przedmioty? Czy są oczywiste?
Zbadaj wybrany dowolnie przedmiot i poprzez transpozycję rysunkową pokaż jego nowe znaczenie.
4. Rysunek ciałem.
Wykorzystując zakres dłoni, ręki, tułowia, głowy wykonaj rysunek, który stanie się badaniem trajektorii ruchu twojego ciała. Zaobserwuj możliwości i ograniczenia własnego ciała w trakcie budowania obrazu; wykorzystaj elementarne formy zapisu: linie, koła, przekątne, punkty, rytmy itp.
Ćwiczenie realizowane jest w różnych technikach rysunkowych, graficznych i malarskich na wielkich formatach, z wykorzystaniem podkładów takich jak papier, płótno, tektura czy folia.

5. Studium dłoni i stóp.
W oparciu o obserwację wykonaj studium dłoni w zróżnicowanych gestach, z przedmiotem lub np. w dialogu z drugą dłonią oraz studium stóp w zróżnicowanych układach. Zwróć szczególną uwagę na budowę konstrukcyjną, anatomiczną, wykorzystaj w ćwiczeniu różnorodność narzędziową.
Ostateczna praca powinna być wykonana na dużym formacie papieru z zakomponowaną serią gestów. Temat do całorocznej realizacji w szkicowniku studenta( poza zajęciami)

6. Świat natury- dziennik rysunkowy. Poprowadź dziennik rysunkowy ukazując analizę i syntezę obserwowanego świata roślin lub zwierząt. Zaproponuj nową wartość i ciekawe rozwiązanie końcowe. Zastanów się nad znaczeniem i formą zapisu-książki-dziennika. Poprzez wnikliwą analizę i syntezę, ćwiczenie nie tylko rozwija umiejętności posługiwania się narzędziami rysunkowymi (piórko, akwarela, kolaż, markery), ale jednocześnie wskazuję nieskończone źródło inspiracji czerpane ze świata przyrody.
Forma końcowa może stanowić obiekt, książkę artystyczną lub też przyjąć formę klasycznego dziennika rysunkowego.

7. Wielostronny zapis przedmiotu. Symbolikę szczegółową przedmiot określa poprzez kształt, funkcję , charakter, pochodzenie, czy też kolor. Uwzględniając wszelkie cechy osobowe obserwowanych przedmiotów dokonaj wielostronnego zapisu rysunkowego.
W realizacji uwzględnij wartości takie jak: konstrukcja-budowa, światło, faktura, walor obserwowanych przedmiotów. Zwróć szczególną uwagę na kompozycję rysunku.

8. Gest.
a) Za pomocą różnych narzędzi rysunkowych kreślimy kształty tak by otrzymany rysunek ukazywał stopień napięcia i swobody w prowadzeniu linii, kreski, plamy
b) Przedmiot – analiza kształtu, formy-struktury, skali. W ćwiczeniu należy poprzez rysunek oddać wiernie charakter obserwowanych przedmiotów używając narzędzi rysunkowych i malarskich (miękki – twardy, gruby – chudy, ostry – tępy, duży – mały, chropowaty – oślizgły, kanciasty – falujący, słodki – gorzki, ciepły- zimny)
c) Rysunki syntetyczne – wykonane do muzyki, tańca. Rysunki w tej części ćwiczenia rysowane w trakcie danego utworu muzycznego, utworu tanecznego mają na celu ukazanie relacji jakie zachodzą pomiędzy wyżej wymienionymi obszarami .
W ćwiczeniu ważne jest umiejętne wykorzystanie narzędzi rysunkowych, właściwego podkładu rysunkowego oraz wnikliwa obserwacja.

Kurs rysunku, ma na celu przygotowanie studenta do podejmowania samodzielnych studiów nad zapisem rzeczywistości, wykorzystaniem analizy i syntezy w obrazowaniu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Rysunek rozwija wrażliwość i wyobraźnię twórczą, niezbędną w procesach projektowych. Poprzez ćwiczenia studenci zapoznają się z elementami warsztatu rysunku artystycznego, kształcą umiejętności posługiwania się "widzeniem". Tematy bazują na rozwijaniu warsztatu rysunkowego, pracy z modelem żywym, analizie perspektywy zbieżnej, doskonaleniu obserwacji przestrzeni we wszystkich jej zależnościach, analizie konstrukcji i światła. Zagadnienia realizowane na I roku studiów w Pracowni Rysunku mają na celu rozwinięcie umiejętności rysunkowych do prezentacji własnych projektów.
1. Akt- studium postaci, analiza anatomiczna. Studium postaci oparte o obserwację modela żywego z rozbudowanym problemem "człowieka w ruchu". Ćwiczenie poparte dużą ilością szybkich szkiców dokonywanych różnymi narzędziami(szmata, pędzel, gąbka, patyk, linijka, grafit itp.).
2. Draperia- studium rysunkowe.
Poprzez studium rysunkowe pokaż różnorodność obserwowanych materiałów, draperii z których składa się dana kompozycja. Stwórz zapis rysunkowy w którym wykorzystasz różnorodność warsztatu narzędziowego i jednocześnie podkreślisz taktylność występujących w układzie martwej natury materiałów.
Zwróć uwagę na kierunki i dynamikę draperii, kompozycję obrazu, dobór narzędzi rysunkowych. W ćwiczeniu można wykorzystać zarówno współczesne jak i dawne techniki rysunkowe i sposoby gruntowania papieru.

3. Transpozycja (transpositio = przedstawienie)
Przedmiot może być źródłem oczarowania; dzieje sie to wtedy - i tylko wtedy- gdy postrzega się go jako coś szczególnego i jedynego, a nie jako "członka rodziny"; gdy jawi się poza jakimkolwiek kontekstem w oderwaniu od przyczyny; gdy jest wyodrębniony i niewytłumaczalny. Samuel Beckett
Twórcze działanie poparte jest wnikliwym badaniem wzrokowym jak i umysłowym; dotykaniem pojęć przestrzeni i czasu, przedmiotów i zdarzeń w otaczającej rzeczywistości. Im bardziej wnikamy w złożoność świata, tym bardziej przestajemy go rozumieć.
Wyostrzająca się wyobraźnia, odczuwanie i rejestrowanie obrazu prowokują do stawiania pytań i szukania odpowiedzi. Co znaczą konkretne obiekty, przedmioty? Czy są oczywiste?
Zbadaj wybrany dowolnie przedmiot i poprzez transpozycję rysunkową pokaż jego nowe znaczenie.
4. Rysunek ciałem.
Wykorzystując zakres dłoni, ręki, tułowia, głowy wykonaj rysunek, który stanie się badaniem trajektorii ruchu twojego ciała. Zaobserwuj możliwości i ograniczenia własnego ciała w trakcie budowania obrazu; wykorzystaj elementarne formy zapisu: linie, koła, przekątne, punkty, rytmy itp.
Ćwiczenie realizowane jest w różnych technikach rysunkowych, graficznych i malarskich na wielkich formatach, z wykorzystaniem podkładów takich jak papier, płótno, tektura czy folia.

5. Studium dłoni i stóp.
W oparciu o obserwację wykonaj studium dłoni w zróżnicowanych gestach, z przedmiotem lub np. w dialogu z drugą dłonią oraz studium stóp w zróżnicowanych układach. Zwróć szczególną uwagę na budowę konstrukcyjną, anatomiczną, wykorzystaj w ćwiczeniu różnorodność narzędziową.
Ostateczna praca powinna być wykonana na dużym formacie papieru z zakomponowaną serią gestów. Temat do całorocznej realizacji w szkicowniku studenta( poza zajęciami)

6. Świat natury- dziennik rysunkowy. Poprowadź dziennik rysunkowy ukazując analizę i syntezę obserwowanego świata roślin lub zwierząt. Zaproponuj nową wartość i ciekawe rozwiązanie końcowe. Zastanów się nad znaczeniem i formą zapisu-książki-dziennika. Poprzez wnikliwą analizę i syntezę, ćwiczenie nie tylko rozwija umiejętności posługiwania się narzędziami rysunkowymi (piórko, akwarela, kolaż, markery), ale jednocześnie wskazuję nieskończone źródło inspiracji czerpane ze świata przyrody.
Forma końcowa może stanowić obiekt, książkę artystyczną lub też przyjąć formę klasycznego dziennika rysunkowego.

7. Wielostronny zapis przedmiotu. Symbolikę szczegółową przedmiot określa poprzez kształt, funkcję , charakter, pochodzenie, czy też kolor. Uwzględniając wszelkie cechy osobowe obserwowanych przedmiotów dokonaj wielostronnego zapisu rysunkowego.
W realizacji uwzględnij wartości takie jak: konstrukcja-budowa, światło, faktura, walor obserwowanych przedmiotów. Zwróć szczególną uwagę na kompozycję rysunku.

8. Gest.
a) Za pomocą różnych narzędzi rysunkowych kreślimy kształty tak by otrzymany rysunek ukazywał stopień napięcia i swobody w prowadzeniu linii, kreski, plamy
b) Przedmiot – analiza kształtu, formy-struktury, skali. W ćwiczeniu należy poprzez rysunek oddać wiernie charakter obserwowanych przedmiotów używając narzędzi rysunkowych i malarskich (miękki – twardy, gruby – chudy, ostry – tępy, duży – mały, chropowaty – oślizgły, kanciasty – falujący, słodki – gorzki, ciepły- zimny)
c) Rysunki syntetyczne – wykonane do muzyki, tańca. Rysunki w tej części ćwiczenia rysowane w trakcie danego utworu muzycznego, utworu tanecznego mają na celu ukazanie relacji jakie zachodzą pomiędzy wyżej wymienionymi obszarami .
W ćwiczeniu ważne jest umiejętne wykorzystanie narzędzi rysunkowych, właściwego podkładu rysunkowego oraz wnikliwa obserwacja.

Literatura obowiązkowa:
Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa”
W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”
Literatura uzupełniająca
Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formen in didaktischen Zeichnungen "
Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej"

John Berger "Sposoby widzenia”, "O patrzeniu", "Spotkania"
Roland Barthes "Światło obrazu"
Jean E. Cirlot „Słownik symboli”
Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”, "Martwa natura z wędzidłem"
Edward T.Hall „Ukryty wymiar”
Juhani Pallasama "Oczy skóry"
Juhani Pallasama "Myśląca dłoń"
Abe Kobo"Kobieta z wydm"

Ogólnie dostępne wydawnictwa dotyczące sztuki np.: " Szum" ,"Artluk" , „Arteon”, „Exit”, „Czas kultury”, katalogi autorskie

Literatura obowiązkowa:
Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa”
W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”
Literatura uzupełniająca
Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formen in didaktischen Zeichnungen "
Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej"

John Berger "Sposoby widzenia”, "O patrzeniu", "Spotkania"
Roland Barthes "Światło obrazu"
Jean E. Cirlot „Słownik symboli”
Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”, "Martwa natura z wędzidłem"
Edward T.Hall „Ukryty wymiar”
Juhani Pallasama "Oczy skóry"
Juhani Pallasama "Myśląca dłoń"
Abe Kobo"Kobieta z wydm"

Ogólnie dostępne wydawnictwa dotyczące sztuki np.: " Szum" ,"Artluk" , „Arteon”, „Exit”, „Czas kultury”, katalogi autorskie

Literatura obowiązkowa:
Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa”
W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”
Literatura uzupełniająca
Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formen in didaktischen Zeichnungen "
Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej"

John Berger "Sposoby widzenia”, "O patrzeniu", "Spotkania"
Roland Barthes "Światło obrazu"
Jean E. Cirlot „Słownik symboli”
Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”, "Martwa natura z wędzidłem"
Edward T.Hall „Ukryty wymiar”
Juhani Pallasama "Oczy skóry"
Juhani Pallasama "Myśląca dłoń"
Abe Kobo"Kobieta z wydm"

Ogólnie dostępne wydawnictwa dotyczące sztuki np.: " Szum" ,"Artluk" , „Arteon”, „Exit”, „Czas kultury”, katalogi autorskie

METODY KSZTAŁCENIA – ćwiczenia, dyskusja, wykład, prezentacje multimedialne, konsultacje

NAKŁAD PRACY STUDENTA
GODZINY KONTAKTOWE 45
INNE FORMY 30

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS - 3

METODY KSZTAŁCENIA – ćwiczenia, dyskusja, wykład, prezentacje multimedialne, konsultacje

NAKŁAD PRACY STUDENTA
GODZINY KONTAKTOWE 45
INNE FORMY 30

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS - 3

NAKŁAD PRACY STUDENTA
GODZINY KONTAKTOWE 45
INNE FORMY W KONTAKCIE DYDAKTYCZNYM Z PROWADZĄCYM 30
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS - 3