Metodyka działań edukacyjnych i udziału ucznia w życiu kulturalnym EP-3F-MUK

TREŚCI PROGRAMOWE:
Wprowadzenie pojęć: edukacja, kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Prawo autorskie. Ochrona własności intelektualnej. Wprowadzenie do teorii kultury. Kultura jako wzór. Sposoby posługiwania się ciałem (w odniesieniu do wybranych przykładów). Kultura jako porządek wyższej integracji a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Autonomia kultury – perspektywa ontologiczna. Status wartości. Ewaluacja i doświadczenie jako kategorie działania kultury. Kultura jako sposób życia według wartości. Podstawy animacji kultury. Dajmonion- decyzje twórcze a decyzje życiowe; wybór drogi indywidualnej. Etos, rzemiosło i intuicja; problem normy i odmienności. Animacja kultury versus przemoc symboliczna jako brama przemocy społecznej. Animacja a psychoterapia. Psychoterapia a psychoedukacja. Rozwój a dezintegracja (pozytywna). Podstawowe pojęcia i główne szkoły psychologii humanistycznej i psychoterapii. Uwarunkowania samorealizacji. Edukacja a animacja kultury. Błąd etnocentryzmu jako niezbywalny element samoświadomości pedagoga, badacza i animatora kultury. Edukacja jako animacja, twórcze nauczanie. Edukacja podmiotowa, oparta na motywacjach; konstruktywizm w edukacji. Problemy tożsamości, migracji i integracji.

W cyklu 2021Z:

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji, a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury
2 Sposoby posługiwania się ciałem. Całościowy fakt społeczny.
3 Kultura jako wzór i jako bytowa całość. Etnocentryzm i błąd etnocentryzmu jako niezbywalne wyzwanie dla samoświadomości pedagoga, badacza i animatora kultury
4 Dajmonion - decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Etos: rzemiosło a intuicja. Norma i odmienność, inność
5 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna jako brama przemocy społecznej
6 Wprowadzenie do teorii kultury. Autonomia i heteronomie kultury – perspektywa ontologiczna. Istota i status wartości
7 Kultura jako sposób życia podług wartości. Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury
8 Prawo autorskie. Ochrona własności intelektualnej (w odniesieniu do wybranych przykładów)
9 Animacja a psychoterapia. Psychoterapia a psychoedukacja. Rozwój a dezintegracja pozytywna
10 Podstawowe pojęcia i wybrane szkoły psychologii humanistycznej i psychoterapii
11 Uwarunkowania samorealizacji. Problemy tożsamości, migracji i integracji. Edukacja a animacja kultury
12 Edukacja jako animacja. Twórcze nauczanie. Edukacja podmiotowa, oparta na motywacjach; konstruktywizm w edukacji
13 Powtórzenie materiału

W cyklu 2022Z:

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury
2 Kultura jako wzór i jako integralna całość. Etnocentryzm i błąd etnocentryzmu jako niezbywalne wyzwanie dla samoświadomości pedagoga, badacza i animatora kultury
3 Sposoby posługiwania się ciałem. Całościowy fakt społeczny.
4 Wprowadzenie do teorii kultury. Autonomia i heteronomie kultury – perspektywa ontologiczna.
5 Istota i status wartości
6 Kultura jako sposób życia podług wartości. Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury
7 Dajmonion - decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Etos: rzemiosło a intuicja. Norma i odmienność, inność
8 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna jako brama przemocy społecznej
9 Animacja i edukacja a psychoterapia. Psychoterapia a psychoedukacja. Rozwój a dezintegracja pozytywna
10 Podstawowe pojęcia i wybrane szkoły psychologii humanistycznej i psychoterapii
11 Edukacja jako animacja. Twórcze nauczanie. Edukacja podmiotowa, oparta na motywacjach; konstruktywizm w edukacji
12 Wielkie szkoły rozwoju osobistego: joga, zen
13 Jerzy Grotowski jako pre-animator. Teatr przedstawień, „kultura czynna”
14 Jerzy Grotowski jako twórca. „Teatr Źródeł”, „Sztuka jako wehikuł”

W cyklu 2023Z:

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć kultura, kultura istotna, animacja kulturowa, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury
2 Kultura jako wzór i jako integralna całość. Etnocentryzm i błąd etnocentryzmu jako niezbywalne wyzwanie dla samoświadomości pedagoga, badacza i animatora kultury
3 Sposoby posługiwania się ciałem. Całościowy fakt społeczny.
4 Wprowadzenie do teorii kultury. Autonomia i heteronomie kultury – perspektywa ontologiczna.
5 Istota i status wartości
6 Kultura jako sposób życia podług wartości. Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury
7 Dajmonion - decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Etos: rzemiosło a intuicja. Norma i odmienność, inność
8 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna jako brama przemocy społecznej
9 Jerzy Grotowski jako pre-animator. Teatr przedstawień, „kultura czynna, „Teatr Źródeł”, „Sztuka jako wehikuł”
11 Edukacja jako animacja. Twórcze nauczanie. Edukacja podmiotowa, oparta na motywacjach; konstruktywizm w edukacji

W cyklu 2024Z:

1 Doświadczenia i wiedza uczestników grupy ćwiczeniowej. Wprowadzenie pojęć: kultura, animacja kulturowa, uczestnictwo w kulturze, życie kulturalne, organizacja życia kulturalnego. Kultura jako porządek wyższej integracji a inne poziomy organizacji rzeczywistości. Całościowa i ontologiczna perspektywa w badaniu kultury.
2 Kultura jako wzór i jako integralna całość. Etnocentryzm. Błąd etnocentryzmu jako niezbywalne wyzwanie dla samoświadomości pedagoga, badacza i animatora kultury Ruth Benedict: Wzory kultury.
3 Sposoby posługiwania się ciałem. Całościowy fakt społeczny. Marcel Mauss: Sposoby posługiwania się ciałem.
4 Wprowadzenie do teorii kultury.: autonomia i heteronomie kultury – perspektywa ontologiczna. Teoria kultury Stanisława Pietraszki.
5 Istota i status wartości
6 Waluacja, doświadczanie i doświadczenie jako kategorie działania kultury. Kultura jako sposób życia podług wartości. Dorota Wolska.
7 Figura innego w życiu społeczności. Dajmonion - decyzje twórcze a decyzje życiowe, wybór indywidualnej drogi. Krzysztof Czyżewski: Etos amatora, W stronę xenopolis.
8 Podstawy animacji kultury. Animacja kultury versus przemoc symboliczna – brama przemocy społecznej. Grzegorz Godlewski: Animacja i antropologia: następna generacja
9 Edukacja jako animacja. Konstruktywizm w edukacji. Edukacja podmiotowa, oparta na motywacjach. Jerome Bruner: Kultura edukacji.
10 Animacja i edukacja a rozwój. Kazimierz Dąbrowski: Dezintegracja pozytywna.
11 Psychoterapia a psychoedukacja. Podstawowe pojęcia i wybrane szkoły psychologii humanistycznej i psychoterapii
12 Wielkie szkoły rozwoju osobistego: joga, zen
13 Jerzy Grotowski jako pre-animator. Teatr przedstawień, „kultura czynna”
14 Jerzy Grotowski jako twórca. „Teatr Źródeł” – „Sztuka jako wehikuł”

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

Przemysław Radwański

Efekty kształcenia

Wiedza
Student potrafi zdefiniować kulturę w aspekcie jej istnienia i działania, także wobec innych zjawisk rzeczywistości w różnych kontekstach kulturowych i społecznych, odnosząc się do filozofii, pedagogiki i praktyki artystycznej; wie i rozumie czym jest życie kulturalne.
Student zna i rozumie problematykę współczesnych zagadnień z zakresu ekologii, dylematów kulturowych, wyzwań cywilizacyjnych i problemów społecznych.
Zna podstawowe zasady animacji kultury (życia kulturalnego) jej odniesienie do edukacji szkolnej, mechanizmy psychologiczne, rozwoju, kreatywności i twórczości człowieka.
Zna uwarunkowania psychologiczne i skutki pracy pedagogicznej i praktyki artystycznej w kontekście fundamentalnych dylematów współczesnej cywilizacji.
Zna pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego, zarządzania własnością intelektualną.

Umiejętności
Student potrafi podejmować decyzje dotyczące wyborów artystycznych, społecznych i życiowych i wspierać w ich podejmowaniu uczniów, nauczycieli i rodziców.
Student potrafi rozpoznawać twórczy potencjał własny i potencjał innych i wspierać jego rozwój w perspektywie życiowej; wykorzystywać w tym celu zdolności, wiedzę i umiejętności artystyczne.
Student potrafi planować, podejmować i organizować działania twórcze, społeczne, artystyczne stosownie do potencjału ich uczestników i warunków ich realizacji.
Student potrafi zidentyfikować potrzeby dostosowania metod pracy do klasy zróżnicowanej pod względem poznawczym, kulturowym, statusu społecznego lub materialnego.
Umie zaprojektować działania służące integracji klasy szkolnej.
Student potrafi kreować sytuacje dydaktyczne służące rozwojowi zainteresowań uczniów i popularyzacji wiedzy.

Kompetencje społeczne
Student świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym, rozpoznając wartości i znaczenia wydarzeń.
Student rozumie potrzebę psychofizycznego rozwoju i jego związku z kształtowaniem osobowości swojej i innych ludzi.
Student jest świadomy odpowiedzialności związanej z rolą artysty, nauczyciela, edukatora; inspiruje i organizuje działania własne i innych ludzi na rzecz środowiska społecznego, myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy.
Student jest gotów do zachęcania uczniów do podejmowania prób badawczych.
Student jest gotów do budowania systemu wartości i rozwijania postaw etycznych uczniów oraz kształtowania ich kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych.
Student jest gotów do rozwijania u uczniów ciekawości, aktywności i samodzielności poznawczej oraz logicznego i krytycznego myślenia.
Student jest gotów do stymulowania uczniów do samodzielnego uczenia się przez całe życie.
Student jest gotów do twórczego poszukiwania najlepszych rozwiązań dydaktycznych.

Literatura

W cyklu 2021Z:

LITERATURA OBOWIAZKOWA
1. Mauss Marcel 1973, Sposoby posługiwania się ciałem [w:] Marcel Mauss; Socjologia i antropologia, Warszawa, s. 533-573
2. Benedict Ruth 1966, Wzory kultury, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa
3. Pietraszko Stanisław 2012, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Instytut Kulturoznawstwa, Polskie Tow. Kulturoznawcze, Wrocław.
4. Wolska Dorota 2012, Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej, Kraków.
5. Czyżewski Krzysztof 1991, Etos amatora. [w:] „Scena” 2004 nr 4-5 za: „i. Miesięcznik Trochę Inny” 1991 nr 4
6. Kurz Iwona (red.) 2008, Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa
7. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych
8. Dąbrowski, Kazimierz 1981, Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji [w:] „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.
9. Maria Lis-Turlejska 1991 (red), Nowe zjawiska w psychoterapii, Santorski & Co, Warszawa
10. Bert Hellinger 2006, Porządki miłości. Czyli być sobą i żyć swoim życiem, Czarna Owca, Warszawa
11. Mihaly Csikszentmihalyi 1990, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Studio Emka, Warszawa
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
12. Godlewski Grzegorz, Kurz Iwona, Mencwel Andrzej, Wojtowski Michał (red.) 2002, Animacja Kultury. Doświadczenie i przyszłość. Warszawa
13. pARTner – katalog 1985
14. Byszewski Janusz 1994, Tutaj jestem. Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski. Warszawa
15. B. K. S. Iyengar 1990, Joga, PWN, Warszawa
16. Shunryu Suzuki 2010, Umysł zen, umysł początkującego, Wydawnictwo Elay
17. Jakusho Kwong 2016, Bez Początku. Bez Końca. Intymne Serce Zen, Charaktery.
18. Kultura, http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/pl/FTU_4.17.4.pdf
19. Teraz! Animacja kultury / Culture animation NOW! Stowarzyszenie Katedra Kultury, Warszawa
20. Stróżewski Władysław 2013, Logos, Wartość, miłość, Wydawnictwo Znak, Kraków.
21. Kolankiewicz Leszek 1978, Na drodze do kultury czynnej, Instytut Aktora - Teatr Laboratorium, Wrocław.

W cyklu 2022Z:

LITERATURA OBOWIAZKOWA
1. Benedict Ruth 1966, Wzory kultury, Warszawa: PWN.
2. Mauss Marcel 1973, Sposoby posługiwania się ciałem [w:] Marcel Mauss; Socjologia i antropologia, Warszawa: PWN, s. 533-573
3. Pietraszko Stanisław 2012, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Wrocław: Instytut Kulturoznawstwa, Polskie Tow. Kulturoznawcze.
4. Wolska Dorota 2012, Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej, Kraków: Universitas.
5. Czyżewski Krzysztof 1991, Etos amatora. [w:] „Scena” 2004 nr 4-5 za: „i. Miesięcznik Trochę Inny” 1991 nr 4.
6. Kurz Iwona (red.) 2008, Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa.
7. Godlewski Grzegorz, Kurz Iwona, Mencwel Andrzej, Wojtowski Michał (red.) 2002, Animacja Kultury. Doświadczenie i przyszłość. Warszawa: Instytut Kultury Polskiej UW.
8. Dąbrowski, Kazimierz 1981, Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji [w:] „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.
9. Maria Lis-Turlejska 1991 (red), Nowe zjawiska w psychoterapii, Warszawa: Santorski & Co
10. Bert Hellinger 2006, Porządki miłości. Czyli być sobą i żyć swoim życiem, Warszawa: Czarna Owca.
11. Mihaly Csikszentmihalyi 1990, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Warszawa: Studio Emka.
12. B. K. S. Iyengar 1990, Joga, Warszawa: PWN.
13. Shunryu Suzuki 2010, Umysł zen, umysł początkującego, Wydawnictwo Elay.
14. Jakusho Kwong 2016, Bez Początku. Bez Końca. Intymne Serce Zen, Kielce: Charaktery.
15. Grotowski Jerzy (1965), Aktor ogołocony. [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa, s. 255-262.
16. Grotowski Jerzy (1969), Teatr a rytuał. [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane…, s. 356-373.
17. Grotowski Jerzy (1972), Święto, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 950-958.
18. Grotowski Jerzy (1979), Wędrowanie za Teatrem źródeł, oprac. Leszek Kolankiewicz, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 638-652.
19. Grotowski Jerzy (1997), Performer, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 812-816.
20. Grotowski Jerzy (1995); Od zespołu teatralnego do sztuki jako wehikułu, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 835-853.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
21. De Barbaro Natalia 2021, Czuła przewodniczka, Warszawa: Agora.
22. Estes Clarissa Pinkola2015, Biegnąca z wilkami, Poznań: Zysk i S-ka.
23. Liedloff Jean 2021, W głębi kontinuum, Warszawa: Mamania.
24. Eichelberger Wojciech 2001, Ciałko, Warszawa: Prószyński i S-ka.
25. Tokarczuk Olga 2020, Czuły narrator, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
26. Suchanow Klementyna 2020, To jest wojna. Kobiety, fundamentaliści i nowe średniowiecze, Warszawa: Agora.
27. Teraz! Animacja kultury / Culture animation NOW! Stowarzyszenie Warszawa: Katedra Kultury.
28. pARTner – katalog 1985
29. Byszewski Janusz 1994, Tutaj jestem. Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa: Zamek Ujazdowski.
30. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
31. Kultura, http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/pl/FTU_4.17.4.pdf
32. Stróżewski Władysław 2013, Logos, Wartość, miłość, Kraków: Wydawnictwo Znak.
33. Kolankiewicz Leszek 1978, Na drodze do kultury czynnej, Wrocław: Instytut Aktora - Teatr Laboratorium.

W cyklu 2023Z:

W cyklu 2024Z:

LITERATURA OBOWIAZKOWA
1. Benedict Ruth 1966, Wzory kultury, Warszawa: PWN.
2. Mauss Marcel 1973, Sposoby posługiwania się ciałem [w:] Marcel Mauss; Socjologia i antropologia, Warszawa: PWN, s. 533-573
3. Pietraszko Stanisław 2012, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Wrocław: Instytut Kulturoznawstwa, Polskie Tow. Kulturoznawcze.
4. Wolska Dorota 2012, Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej, Kraków: Universitas.
5. Czyżewski Krzysztof 2019, Etos amatora. [w:] tenże, W stronę Xenopolis, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, s. 497-510.
(Pierwodruk: 1991 „i. Miesięcznik Trochę Inny”, nr 4, s. 27.)
6. Godlewski Grzegorz, Animacja i antropologia, następne pokolenie, [w:] Kurz Iwona (red.) 2008, Lokalnie: Animacja kultury / Community arts, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa.
7. Godlewski Grzegorz, Kurz Iwona, Mencwel Andrzej, Wojtowski Michał (red.) 2002, Animacja Kultury. Doświadczenie i przyszłość. Warszawa: Instytut Kultury Polskiej UW.
8. Dąbrowski, Kazimierz 1981, Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji [w:] „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.
9. Bałachowicz Józefa 2003, Konstruktywizm w teorii i praktyce edukacji, "Edukacja" 3/2003
10. Bruner Jerome 2006, Kultura edukacji, tłum. Tamara Brzostowska-Tereszkiewicz, wstęp Anna Brzezińska, Kraków: Universitas.
11. Lis-Turlejska Maria 1991 (red), Nowe zjawiska w psychoterapii, Warszawa: Santorski & Co
12. Iyengar B. K. S. 1990, Joga, Warszawa: PWN.
13. Suzuki Shunryu 2010, Umysł zen, umysł początkującego, Wydawnictwo Elay.
14. Grotowski Jerzy (1965), Aktor ogołocony. [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa, s. 255-262.
15. Grotowski Jerzy (1969), Teatr a rytuał. [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane…, s. 356-373.
16. Grotowski Jerzy (1972), Święto, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 950-958.
17. Grotowski Jerzy (1997), Performer, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 812-816.
18. Grotowski Jerzy (1995); Od zespołu teatralnego do sztuki jako wehikułu, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 835-853.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
19. Kwong Jakusho 2016, Bez Początku. Bez Końca. Intymne Serce Zen, Kielce: Charaktery.
20. Hellinger Bert 2006, Porządki miłości. Czyli być sobą i żyć swoim życiem, Warszawa: Czarna Owca.
21. Csikszentmihalyi Mihaly 1990, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Warszawa: Studio Emka.
22. De Barbaro Natalia 2021, Czuła przewodniczka, Warszawa: Agora.
23. Estes Clarissa Pinkola2015, Biegnąca z wilkami, Poznań: Zysk i S-ka.
24. Eichelberger Wojciech 1997, Kobieta bez winy i wstydu, Warszawa: Do.
25. Eichelberger Wojciech 2001, Ciałko, Warszawa: Prószyński i S-ka.
26. Liedloff Jean 2021, W głębi kontinuum, Warszawa: Mamania.
27. Kalyta Jannette 2017, Położna. 3550 cudów narodzin, Warszawa: Muza.
28. Suchanow Klementyna 2020, To jest wojna. Kobiety, fundamentaliści i nowe średniowiecze, Warszawa: Agora.
29. Tokarczuk Olga 2020, Czuły narrator, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
30. Kurz Iwona (red.) 2008, Teraz! Animacja kultury / Culture animation NOW! Warszawa: Stowarzyszenie Katedra Kultury.
31. Dobiasz-Krysiak Maja (red.) 2024, Pracownia. Archiwum odnalezione, Olsztyn: Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego.
32. pARTner – katalog 1985.
33. Byszewski Janusz 1994, Tutaj jestem. Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa: Zamek Ujazdowski.
34. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
35. Stróżewski Władysław 2013, Logos, Wartość, miłość, Kraków: Wydawnictwo Znak.
36. Grotowski Jerzy (1979), Wędrowanie za Teatrem źródeł, oprac. Leszek Kolankiewicz, [w:] Jerzy Grotowski 2012, Teksty zebrane, …, s. 638-652.
37. Kolankiewicz Leszek 1978, Na drodze do kultury czynnej, Wrocław: Instytut Aktora - Teatr Laboratorium.

Uwagi

W cyklu 2021Z:

METODY KSZTAŁCENIA
Lektury, wykład i dyskusja. Opracowywanie i prezentacja wybranych zagadnień.

Nakład pracy:
30 godz. – godziny kontaktowe
3 godz. konsultacje
2 godz. kolokwium ustne
25 godz. – lektura

W cyklu 2022Z:

Metody pracy:
referaty, dyskusja inspirowana lekturą, wykład.

Nakład pracy:
30 godz. – godziny kontaktowe
3 godz. konsultacje
2 godz. kolokwium ustne
25 godz. – lektura

W cyklu 2023Z:

Metody pracy:
referaty, dyskusja inspirowana lekturą, wykład.

Nakład pracy:
30 godz. – godziny kontaktowe
3 godz. konsultacje
2 godz. kolokwium ustne
25 godz. – lektura

ECTS: 2 pkt.

W cyklu 2024Z:

Metody pracy:
referaty, dyskusja inspirowana lekturą, wykład.

Nakład pracy:
30 godz. – godziny kontaktowe
25 godz. – lektura
5 godz. – opracowanie wystąpienia w konsultacji z prowadzącym

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu EP-3F-MUK w USOSweb