Superwizja EP-2S-SUP
TREŚCI PROGRAMOWE:
Superwizja - definicja, modele, metody, formy, rodzaje, funkcje. Warunki skutecznej superwizji i bycia skutecznym superwizorem. Indywidualne a grupowe formy superwizji. Superwizja z perspektywy mocnych stron. Superwizja wobec stresu. Konsultacja a superwizja. Przebieg sesji superwizyjnej – warsztat, zadania superwizora. Style uczenia się w superwizji. Narzędzia w superwizji (udzielanie i przyjmowanie informacji zwrotnych, rozwijanie wewnętrznego superwizora, kontenerowanie emocji; dobre pytania w superwizji, burza mózgów, odwrócona burza mózgów, metoda sześciu kapeluszy, koło życia, dialog motywujący). Problemy etyczne w superwizji.
W cyklu 2021L:
Superwizja - definicja, modele, metody, formy, rodzaje, funkcje. Warunki skutecznej superwizji i bycia skutecznym superwizorem. |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023L: | W cyklu 2020L: | W cyklu 2021L: | W cyklu 2024L: |
Efekty kształcenia
Wiedza
Student ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z punktu widzenia procesów psychologicznych; rozumie zjawiska przeniesienia i przeciwprzeniesienia w bliskich i znaczących relacjach międzyludzkich.
Student ma wiedzę nt. tego, czemu służy superwizja, jakie jest jej zastosowanie, jakie są jej modele, funkcje, rodzaje, formy; wie, jakie są zasady prowadzenia i uczestniczenia w superwizji; jakie są podstawowe elementy skutecznej superwizji.
Student rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne istotne z punktu widzenia prowadzonych oddziaływań; rozumie elementy dobrej relacji superwizyjnej (superwizor - superwizant).
Umiejętności
Student potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie superwizji.
Zna podstawowe narzędzia stosowane w superwizji
i potrafi się nimi posługiwać.
Student posiada umiejętności prezentowania własnych wątpliwości i sugestii, popierania ich rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, kierując się przy tym zasadami etycznymi.
Kompetencje społeczne
Student jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną pracą.
Student odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki; czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla których dobra stara się działać oraz wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród innych.
Kryteria oceniania
Metody kształcenia: konwersatorium, metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, realizacja zadań indywidualnych i zespołowych, analiza studium przypadków (przegląd dokumentacji)
ECTS 3 pkt:
30 godz. kontaktowych w ramach ćwiczeń
30 godz. indywidualna praca z konsultacjami prowadzącego oraz zespołu terapeutycznego w tym hospitacje sesji arteterapeutycznych
30 godz. praca własna studenta. (lektura literatury przedmiotu, opisanie efektywności działania arteterapeutycznego – przygotowanie do superwizji)
Udział w zajęciach. Udział w dyskusji. Przygotowanie i zrealizowanie warsztatu arteterapeutycznego – przygotowanie do superwizji (arteterapia indywidualna) prezentacji multimedialnej. Odpowiedź ustna z zakresu zagadnień omawianych w ramach przedmiotu.
Oceny:
5 – znajomość zagadnień, swobodne poruszanie się w obszarze pracy arteterapeuty (superwizja: własne spostrzeżenia i doświadczenia – wgląd) z uwzględnieniem pracy procesowej, rozszerzenie tematu o własny wybór literatury,
4 – znajomość zagadnień związanych z tematem, uczestniczenie w superwizji
3 – podstawowa znajomość zagadnień, uczestniczenie w superwizji
Literatura
Gelso J.Ch., Hayes J.A., Relacja terapeutyczna. GWP, Gdańsk 2004.
Gilbert M., Wvans K. (2004) Superwizja w psychoterapii, GWP, Gdańsk.
Heaton J.A., (2003) Podstawy umiejętności terapeutycznych, GWP, Gdańsk.
Henzler M., Doświadczenia z superwizji. Proces wsparcia i rozwoju, w: Aktywizacja czy integracja? B. Skrzypczak, B. Bąbska (red.), CAL, Warszawa 2011.
King G. (2003) Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, GWP, Gdańsk.
Kottler J.A., Skuteczny terapeuta. GWP, Gdańsk 2003.
Kottler J.A., Opór w psychoterapii. GWP, Gdańsk 2003.
Kratochvil S., Psychoterapia. Kierunki, metody, badania. PWN, Warszawa 1978.
W cyklu 2021L:
Gelso J.Ch., Hayes J.A., Relacja terapeutyczna. GWP, Gdańsk 2004. |
Uwagi
W cyklu 2023L:
Metody kształcenia: konwersatorium, metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, realizacja zadań indywidualnych i zespołowych, analiza studium przypadków (przegląd dokumentacji) |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: