Prowadzony w cyklach: 2020Z, 2021Z, 2022Z, 2023Z, 2024Z

Kod ISCED: 0210

Punkty ECTS: brak danych

Język: polski

Organizowany przez: Instytut Edukacji Artystycznej (dla: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej)

Widzenie artystyczne - 2 w zakresie rzeźby EP-2F-WAZ2

Widzenie artystyczne to zbiór fundamentalnych zagadnień z zakresu sztuk wizualnych: kształt, rytm, faktura, równowaga, przestrzeń, czas, ruch itp. - próba ich wielostronnej / interdyscyplinarnej analizy i definiowania.

Badanie relacji między treścią a formą realizacji wizualnej.

Obserwacja natury jako punktu wyjścia do analizy postrzegania.

Artystyczne środki wyrazowe: walor, kolor, kontrast, plama, linia, bryła, światłocień przeniesione do świata przestrzeni.

Poszukiwanie harmonii, rytmów i kontrastów.

Definiowanie treści dzieła sztuki w ramach warsztatu rzeźbiarskiego. Definiowanie środków wyrazowych w ramach warsztatu rzeźbiarskiego. Definiowanie znaczeń dzieła sztuki.

Możliwości i ograniczenia wyrazowe związane z techniką rzeźbiarską.

W cyklu 2020Z:

Student posiada wiedzę o podstawowych zasadach dotyczących realizacji rzeźb, w tym o problematyce związanej z technologiami stosowanymi podczas konstruowania obiektów rzeźbiarskich.
Student zna tendencje rozwojowe z zakresu rzeźby oraz widzi zależności pomiędzy malarstwem i innymi dyscyplinami.
Świadomie posługuje się poznanymi technikami rzeźbiarskimi, przyporządkowując umiejętności manualne i wiedzę warsztatową realizacji koncepcji artystycznej.

Ćwiczenie wprowadza w myślenie przestrzenne i uświadamia proces kreacji dzieła od szkiców i studiów rysunkowych do powstania formy przestrzennej, uwzględniającej zarówno właściwe proporcje, jak i konstrukcję obiektu.

Studenci i studentki poznają technologię odlewu oraz zasady konstrukcji rzeźby

W cyklu 2021Z:

1. Wykonanie szkiców rysunkowych osób portretowanych. Ćwiczenie obserwacji i podobieństwa.
2. Wykonanie konstrukcji pod rzeźbę głowy ludzkiej w skali około 1:1
3. Wymodelowanie w glinie ludzkiej głowy (portret wzajemny)
4. Udział lub samodzielne wykonanie odlewu gipsowego (forma negatywowa, pozytywowa oraz retusz)
Student posiada wiedzę o podstawowych zasadach dotyczących realizacji rzeźb, w tym o problematyce związanej z technologiami stosowanymi podczas konstruowania obiektów rzeźbiarskich.
Student zna tendencje rozwojowe z zakresu rzeźby oraz widzi zależności pomiędzy malarstwem i innymi dyscyplinami.
Świadomie posługuje się poznanymi technikami rzeźbiarskimi, przyporządkowując umiejętności manualne i wiedzę warsztatową realizacji koncepcji artystycznej.

Studenci i studentki poznają technologię odlewu oraz zasady konstrukcji rzeźby

W cyklu 2022Z:

Poszukiwanie odniesień oraz skojarzeń stanowi podstawę do pracy z własną interpretacją tematu.

Studentki i studenci wykonują szereg zadań rzeźbiarskich wprowadzających podstawowe pojęcia dotyczące tworzenia form przestrzennych i uczące myślenia przestrzennego.

Myśleniu towarzyszą szkice rysunkowe, będące notatkami procesu myślowego, zapisem graficznym rodzących się idei. Przejście od notatki do formy przestrzennej jest fascynującym procesem, który student/ka będzie zgłębiać.

Wykonując ćwiczenia studentki i studenci poznają rolę jaką pełni w rzeźbie kompozycja, kierunek, kolor, kontrapunkt, dynamika oraz inne środki znane dotychczas z działań dwuwymiarowych,

W cyklu 2023Z:

Poszukiwanie odniesień oraz skojarzeń stanowi podstawę do pracy z własną interpretacją tematu.

Studentki i studenci wykonują szereg zadań rzeźbiarskich wprowadzających podstawowe pojęcia dotyczące tworzenia form przestrzennych i uczące myślenia przestrzennego.

Wykonując ćwiczenia studentki i studenci poznają rolę jaką pełni w rzeźbie kompozycja, kierunek, kolor, kontrapunkt, dynamika oraz inne środki znane dotychczas z działań dwuwymiarowych,

W cyklu 2024Z:

Poszukiwanie odniesień oraz skojarzeń stanowi podstawę do pracy z własną interpretacją tematu.

Studentki i studenci wykonują szereg zadań rzeźbiarskich wprowadzających podstawowe pojęcia dotyczące tworzenia form przestrzennych i uczące myślenia przestrzennego.

Wykonując ćwiczenia studentki i studenci poznają rolę jaką pełni w rzeźbie kompozycja, kierunek, kolor, kontrapunkt, dynamika oraz inne środki znane dotychczas z działań dwuwymiarowych,

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022Z:

Olga Prokop-Miśniakiewicz

W cyklu 2024Z:

Ewa Szymańska

W cyklu 2021Z:

Olga Prokop-Miśniakiewicz

W cyklu 2023Z:

Ewa Szymańska

W cyklu 2020Z:

Olga Prokop-Miśniakiewicz

Efekty kształcenia

Wiedza
Student/ka zna wybrane problemy formalne budowy dzieła artystycznego i potrafi określić sposób ich oddziaływania w odniesieniu do technik plastycznych z zakresu rzeźby.
Student/ka posiada wiedzę na temat wykorzystania zasad kompozycji jako środka przekazu społecznego oraz efektywnej komunikacji wizualnej.
Student/ka zna narzędzia i sposoby pracy w wybranych technikach rzeźbiarskich.
Student/ka zdobywa wiedzę o środkach wyrazowych wykorzystywanych w wybranych technikach z zakresu warsztatu rzeźbiarskiego.
Student/ka zna sposoby wspomagania tradycyjnego warsztatu rzeźbiarskiego współczesnymi technologiami multimedialnymi.
Student/ka zdobywa wiedzę umożliwiającą dokonanie analizy formalnej historycznych i współczesnych dzieł plastycznych.
Student/ka opanował wiedzę o zasadach i sposobach ekspozycji dzieł artystycznych.

Umiejętności
Student/ka rozumie związek między formalną strukturą dzieła plastycznego a jego wyrazem artystycznym.
Student/ka potrafi posługiwać się poznanymi elementami formalnymi budowy dzieła sztuki w procesie tworzenia własnego języka wypowiedzi artystycznej.
Student/ka wskazuje dzieła ilustrujące omawiane zjawiska i tendencje, szacuje ich wartość artystyczną.
Student/ka potrafi przygotować ekspozycję wystawienniczą.

Kompetencje społeczne
Student/ka posiada umiejętność krytycznej oceny własnych prac rzeźbiarskich pod kątem użytych środków wyrazowych.
Student/ka potrafi analizować prace własne i innych autorów oraz omówić użyte w nich środki wyrazu i zastosowane techniki rzeźbiarskie.

Kryteria oceniania

Stawianie zadań studyjnych i koncepcyjnych poprzedzane omówieniem zagadnienia, z odwołaniem do przykładów oglądanych dzieł sztuki.

Przygotowanie koncepcji pracy – rozmowy i analizy zmierzające do wyłonienia zamysłu kompozycyjnego i ideowego, prowadzone zawsze w oparciu o szkice rysunkowe.

Systematyczne korekty. Przegląd semestralny - omówienie powstałych prac w obecności całej grupy.

Literatura

Teoria widzenia, Władysław Strzemiński, Łódź, Muzeum Sztuki, 2016, ISBN 9788363820473

Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Rudolf Arnheim, Łódź, Officyna, 2013, ISBN 9788362409310

Obydwie pozycje znajdują się w zbiorach biblioteki Instytutu Edukacji Artystycznej, ul. Spiska 16

W cyklu 2020Z:

Lektury nieobowiązkowe, polecane:
1. Chrzanowska-Pieńkos J(red.), Figura w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 1999
2. Simblet S., Anatomia dla artystów, Warszawa 2004.
3. Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980.

W cyklu 2021Z:

W cyklu 2022Z:

1.Anatomia dla artystów, Sarah Simblet, Arkady, Warszawa, 2004 2.Rzeźba współczesna; A. Kotula, P. Krakowski; Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe
3. Die Liebe zu den Objekten / The love of Objects: Aspekte Zeitgenoessischer Skulptur / Aspects of Contemporary sculpture; Alexandra Schanti; Springer, 2008

W cyklu 2023Z:

W cyklu 2024Z:

Uwagi

W cyklu 2020Z:

Godziny kontaktowe:
wykład, ćwiczenia, dyskusja, omawianie koncepcji - 30 h
praca warsztatowa w kontakcie z prowadzącym 10 h
praca w kontakcie z prowadzącym, korekty 10 h
przegląd zaliczeniowy 2 h
łącznie: 52