Prowadzony w cyklach: 2020Z, 2020Zn, 2021Z, 2021Zn, 2022Z, 2022Zn, 2022L

Punkty ECTS: brak danych

Język: polski

Organizowany przez: Instytut Psychologii (dla: Wydział Stosowanych Nauk Społecznych)

Techniki terapii i pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży 20-3S-TTP1

Wykłady - zagadnienia
1. Specyfika udzielania pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży
2. Diagnoza a terapia
4. Terapia dzieci w ujęciu różnych podejść teoretycznych – psychodynamicznym, humanistycznym, behawioralno-poznawczym
5. Specyfika terapii i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci w wieku niemowlęcym i poniemowlęcym
6. Problemy etyczne
7. Pomoc skierowana do rodziców

Ćwiczenia – zagadnienia
1. Specyfika poszczególnych faz rozwojowych a terapia i pomoc psychologiczna- kryzysy rozwojowe, zaburzenie a problem psychologiczny
2. Podejście kategorialne i dymensjonalne do zaburzeń okresu dzieciństwa i dorastania – wybrane zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży
3. Obserwacja a terapia
5. Zawieranie kontraktu z dzieckiem i rodzicami (nawiązywanie kontaktu z dzieckiem)
6. Znaczenie terapeutyczne różnych form zabawy i aktywności dziecka
7. Techniki terapeutyczne oparte o zabawę – wybrane metody
8. Wybrane techniki projekcyjne (scenotest, test niedokończonych opowiadań)
9. Zastosowanie rysunku w psychoterapii
10. Terapeutyczne oddziaływanie literatury, bajkoterapia
11. Behawioralno-poznawcze programy terapeutyczne skierowane do dzieci z zaburzeniami eksternalizaycjnymi
12. Behawioralno-poznawcze programy terapeutyczne skierowane do dzieci z zaburzeniami internalizacyjnymi
13. Rodzice a pomoc skierowana do dziecka – możliwości wsparcia, warsztaty psychoedukacyjne
14. Opracowywanie planu oddziaływań terapeutycznych skierowanych do dziecka z określonymi problemami klinicznymi

W cyklu 2020Z:

Wykłady - zagadnienia
1. Specyfika udzielania pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży, problemy etyczne
2. Diagnoza a terapia
3. Terapia dzieci w ujęciu różnych podejść teoretycznych – psychodynamicznym, humanistycznym, behawioralno-poznawczym
4. Specyfika terapii i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci w wieku niemowlęcym i poniemowlęcym
5. Pomoc skierowana do rodziców

Warsztaty – zagadnienia

1. Specyfika poszczególnych faz rozwojowych z perspektywy psychologii klinicznej - kryzysy rozwojowe, zaburzenie a problem psychologiczny
2. Podejście kategorialne i dymensjonalne do zaburzeń okresu dzieciństwa i dorastania – wybrane zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży
3. Obserwacja a terapia
4. Zawieranie kontraktu z dzieckiem i rodzicami (nawiązywanie kontaktu z dzieckiem)
5. Znaczenie terapeutyczne różnych form zabawy i aktywności dziecka
6. Techniki terapeutyczne oparte o zabawę – wybrane metody
7. Wybrane techniki projekcyjne (scenotest, test niedokończonych opowiadań)
8. Zastosowanie rysunku w psychoterapii
9. Terapeutyczne oddziaływanie literatury, bajkoterapia
10. Behawioralno-poznawcze programy terapeutyczne skierowane do dzieci z zaburzeniami eksternalizaycjnymi
11. Behawioralno-poznawcze programy terapeutyczne skierowane do dzieci z zaburzeniami internalizacyjnymi
12. Rodzice a pomoc skierowana do dziecka – możliwości wsparcia, warsztaty psychoedukacyjne
13. Opracowywanie planu oddziaływań terapeutycznych skierowanych do dziecka z określonymi problemami klinicznymi

W cyklu 2020Zn:

W cyklu 2022Z:

Treści prezentowane podczas zajęć oparte są o dotychczasową wiedzę w obszarze pracy terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą. Zawierają zarówno elementy pomocy interwencyjnej i psychologicznej, jak również opis technik terapeutycznych opartych na dowodach empirycznych i praktyce. Zagadnienia tematyczne zawierają następujące elementy:

1. Pomoc psychologiczna dzieciom i młodzieży – rys historyczny, specyfika zjawiska, formy pomocy, kontekst rozwojowy i rodzinny.
2. Diagnoza a terapia – opracowanie planu terapeutycznego. Proces diagnostyczny dzieci i młodzieży w kontekście rozwojowym. Elementy diagnozy różnicowej.
3. Podstawowe elementy procesu terapeutycznego. Metody terapii opartej na dowodach.
4. Terapia dzieci w ujęciu różnych szkół terapeutycznych - podejście behawioralno-poznawcze, humanistyczne, psychodynamiczne, systemowe i integracyjne.
5. Terapia zaburzeń internalizacyjnych i eksternalizacyjnych – przykłady zaburzeń:
• Terapia zaburzeń nastroju i depresyjnych
• Terapia zaburzeń lękowych
• Terapia zaburzeń odżywiania
• Metody terapii traumy
• Terapia samouszkodzeń i skłonności autodestruktywnych
• Techniki pracy terapeutycznej z dzieckiem w trudnej sytuacji rodzinnej – kryzysów, konfliktu, rozstania
• Terapia ADHD i zaburzeń zachowania
• Pomoc psychoterapeutyczna w przypadku zaburzeń ze spektrum
• Terapia tików
• Treningi zastępowania agresji, umiejętności społecznych, regulacji emocji
6. Włączanie systemu rodzinnego w proces terapeutyczny. Dostępne formy terapeutyczne.
7. Problemy etyczne w pracy psychoterapeuty dzieci i młodzieży.

W cyklu 2022Zn:

1. Pomoc psychologiczna dzieciom i młodzieży – rys historyczny, specyfika zjawiska, formy pomocy, kontekst rozwojowy i rodzinny.
2. Diagnoza a terapia – opracowanie planu terapeutycznego. Proces diagnostyczny dzieci i młodzieży w kontekście rozwojowym. Elementy diagnozy różnicowej.
3. Podstawowe elementy procesu terapeutycznego. Metody terapii opartej na dowodach.
4. Problemy etyczne w pracy psychoterapeuty dzieci i młodzieży.
5. Terapia dzieci w ujęciu różnych szkół terapeutycznych - podejście behawioralno-poznawcze, humanistyczne, psychodynamiczne, systemowe i integracyjne.
6. Terapia zaburzeń internalizacyjnych i eksternalizacyjnych – przykłady zaburzeń:
• Terapia zaburzeń nastroju i depresyjnych
• Terapia zaburzeń lękowych
• Terapia zaburzeń odżywiania
• Metody terapii traumy
• Terapia samouszkodzeń i skłonności autodestruktywnych
• Techniki pracy terapeutycznej z dzieckiem w trudnej sytuacji rodzinnej – kryzysów, konfliktu, rozstania
• Terapia ADHD i zaburzeń zachowania
• Pomoc psychoterapeutyczna w przypadku zaburzeń ze spektrum
• Terapia tików
• Treningi zastępowania agresji, umiejętności społecznych, regulacji emocji
7. Włączanie systemu rodzinnego w proces terapeutyczny. Dostępne formy terapeutyczne.

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022Z:

Ewa Odachowska-Rogalska

W cyklu 2022Zn:

Magdalena Kruk-Rogucka

W cyklu 2020Z:

Małgorzata Woźniak-Prus

W cyklu 2021Zn:

Małgorzata Woźniak-Prus

W cyklu 2021Z:

Małgorzata Woźniak-Prus

W cyklu 2020Zn:

Małgorzata Woźniak-Prus

Efekty kształcenia

Wiedza
Potrafi scharakteryzować specyfikę pomocy psychologicznej udzielanej dzieciom i młodzieży.
Zna kolejne etapy procesu psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży.
Zna podstawowe techniki terapeutyczne stosowane w psychoterapii dzieci i młodzieży.
Zna zasady etyczne udzielania pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży

Umiejętności
Posiada na poziomie podstawowym umiejętności potrzebne do nawiązania kontaktu terapeutycznego z dzieckiem i jego rodzicami.
Potrafi określać czynniki zakłócające rozwój dzieci i młodzieży.
Potrafi zaplanować i dobrać formy pomocy psychologicznej w zależności od problemu dziecka.
Posiada pogłębione umiejętności w zakresie obserwacji, kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami oraz takich technik terapeutycznych jak zabawa czy rysunek.

Kompetencje społeczne
Posiada świadomość specyfiki funkcjonowania dziecka na poszczególnych etapach rozwoju i potrafi z tej wiedzy skorzystać w kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami.
Wrażliwy na ograniczenia i możliwości funkcjonowania emocjonalnego, poznawczego i społecznego dziecka na poszczególnych etapach rozwoju.
Jest wrażliwy na ochronę dobrostanu psychicznego i praw dzieci do poszanowania ich prywatności w procesie udzielanej pomocy psychologicznej

Kryteria oceniania

Obecność i aktywność na wykładzie. Test składający się z 25 zadań (pytań wielokrotnego wyboru i pytań otwartych). Próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi.

W przypadku prowadzenia egzaminu w formie zdalnej egzamin zostanie przeprowadzony przy użyciu platformy Forms w uzgodnionym wcześniej terminie.

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

1. Ambroziak, K., Kołakowski, A., Siwek, K. (2018). Depresja nastolatków. Gdańsk: GWP. (roz 3, 5, 8, 9, 10, 11)
2. Białecka-Pikul, M. Kołodziejczyk, A., Stępień-Nycz, M., Sikorska, I., Nęcki, S., Jackiewicz, M. Filip, A. (2016). Jak rozwijać rozumienie społeczne? Program warsztatów dla młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.
3. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna, Warszwa: PWN. (roz 22)
4. Gmitrowicz, A., Janas-Kozik, M. (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
5. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka. (roz. 1, 2, 8, 9, 20, 21)
6. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów (roz. 16, 17, 18, 19, 20)
7. Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii, Gdańsk: GWP. (roz. 6, 22, 34, 67, 72)
8. Kazdin, A. E., Weisz, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: Wyd. UJ. (roz. 5, 6, 11, 13, 15, 22)
9. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk: GWP.
10. Kendall, P. Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Sopot: GWP.
11. Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
12. Kendall, P. (2010). Terapia dzieci i młodzieży. Procedury behawioralno-poznawcze. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 4, 5, 7)
13. Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
14. Kmita, G., Kaczmarek, T. (2004). Wczesna interwencja-miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną, Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.2.
15. Landreth, G. L. (2016). Terapia zabawą. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 2, 5, 6,7,8, 9,11,12,13)
16. Manassis, K. (2014). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 1,2, 4, 7, 8,9, 10, 11)
17. Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań: Media Rodzina. (część I roz. 1, 2, 7,8, 9, część II )
18. Oster G., Gould P. (1999). Rysunek w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
19. Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. tom III (s. 131- 165; 291-340), Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.
20. Toeplitz, Z. (2019). Niepełnoletni jako klient psychologa w: J. Brzeziński, B. Chyrowicz, Z. Toeplitz, M. Toeplitz-Winiewska (red.), Etyka zawodu psychologa (s. 427-447). Warszawa:PWN.
21. Zawadzka, E., Rawa-Kochanowska, A. (2015). Magiczny świat baśni i bajek. Metafory i symbole w procesie wspomagania dziecka w rozwoju. Warszawa: Difin.

W cyklu 2020Z:

1. Ambroziak, K., Kołakowski, A., Siwek, K. (2018). Depresja nastolatków. Gdańsk: GWP. (roz 3, 5, 8, 9, 10, 11)
2. Białecka-Pikul, M. Kołodziejczyk, A., Stępień-Nycz, M., Sikorska, I., Nęcki, S., Jackiewicz, M. Filip, A. (2016). Jak rozwijać rozumienie społeczne? Program warsztatów dla młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.
3. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna, Warszwa: PWN. (roz 22)
4. Gmitrowicz, A., Janas-Kozik, M. (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
5. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka. (roz. 1, 2, 8, 9, 20, 21)
6. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów (roz. 16, 17, 18, 19, 20)
7. Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii, Gdańsk: GWP. (roz. 6, 22, 34, 67, 72)
8. Kazdin, A. E., Weisz, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: Wyd. UJ. (roz. 5, 6, 11, 13, 15, 22)
9. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk: GWP.
10. Kendall, P. Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Sopot: GWP.
11. Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
12. Kendall, P. (2010). Terapia dzieci i młodzieży. Procedury behawioralno-poznawcze. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 4, 5, 7, 8)
13. Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
14. Kmita, G., Kaczmarek, T. (2004). Wczesna interwencja-miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną, Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.2.
15. Landreth, G. L. (2016). Terapia zabawą. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 2, 5, 6,7,8, 9,11,12,13)
16. Manassis, K. (2014). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 1,2, 4, 7, 8,9, 10, 11)
17. Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań: Media Rodzina. (część I roz. 1, 2, 7,8, 9, część II )
18. Oster G., Gould P. (1999). Rysunek w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
19. Rusek, M. (2015). Wypowiedzieć niewypowiedziane – użycie Scenotestu na oddziale onkologii dziecięcej na przykładzie pracy z 7-letnią pacjentką z nawrotem ostrej białaczki szpikowej, Psychoonkologia, 4, 161–168.
20. Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. tom III (s. 131- 165; 291-340), Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.
21. Toeplitz, Z. (2019). Niepełnoletni jako klient psychologa w: J. Brzeziński, B. Chyrowicz, Z. Toeplitz, M. Toeplitz-Winiewska (red.), Etyka zawodu psychologa (s. 427-447). Warszawa: PWN.
22. Zalewska, M. (2008). Zaburzenia rozwoju z perspektywy relacji. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.6.
23. Zawadzka, E., Rawa-Kochanowska, A. (2015). Magiczny świat baśni i bajek. Metafory i symbole w procesie wspomagania dziecka w rozwoju. Warszawa: Difin.

Literatura uzupełniająca:

1. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5.
2. Kozłowska, A. (2005). Zaburzenia życia uczuciowego dziecka problemem rodziny. Jak pomóc rodzinie i dziecku?, Warszawa: Wyd. „Żak”.
3. Maryniak, A., Świecicka, M. (2006). Problemy tożsamości i etyki zawodowej dziecięcego psychologa klinicznego. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.4.
4. Reczek, E., Miś, L. (2001). Z teoretycznych i metodologicznych zagadnień Wideotreningu Komunikacji, Kraków: Wyd. Instytut Socjologii UJ.
5. Schier, K. (2014). Dorosłe dzieci: psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie Warszawa: Wyd. Scholar
6. Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. Tom I (s. 31-89; 90- 116; 117-128; 129- 149; 179- 197 oraz Aneks), tom II ( rozdz. Pytania i inne instrumenty konwersacyjne...) Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.
7. Zalewska M. ( 1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą, Warszawa: Santorski & Co, (roz. 2 i 3)

W cyklu 2020Zn:

1. Ambroziak, K., Kołakowski, A., Siwek, K. (2018). Depresja nastolatków. Gdańsk: GWP. (roz 3, 5, 8, 9, 10, 11)
2. Białecka-Pikul, M. Kołodziejczyk, A., Stępień-Nycz, M., Sikorska, I., Nęcki, S., Jackiewicz, M. Filip, A. (2016). Jak rozwijać rozumienie społeczne? Program warsztatów dla młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.
3. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna, Warszwa: PWN. (roz 22)
4. Gmitrowicz, A., Janas-Kozik, M. (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
5. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka. (roz. 1, 2, 8, 9, 20, 21)
6. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów (roz. 16, 17, 18, 19, 20)
7. Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii, Gdańsk: GWP. (roz. 6, 22, 34, 67, 72)
8. Kazdin, A. E., Weisz, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: Wyd. UJ. (roz. 5, 6, 11, 13, 15, 22)
9. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk: GWP.
10. Kendall, P. Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Sopot: GWP.
11. Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
12. Kendall, P. (2010). Terapia dzieci i młodzieży. Procedury behawioralno-poznawcze. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 4, 5, 7, 8)
13. Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
14. Kmita, G., Kaczmarek, T. (2004). Wczesna interwencja-miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną, Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.2.
15. Landreth, G. L. (2016). Terapia zabawą. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 2, 5, 6,7,8, 9,11,12,13)
16. Manassis, K. (2014). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (roz. 1,2, 4, 7, 8,9, 10, 11)
17. Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań: Media Rodzina. (część I roz. 1, 2, 7,8, 9, część II )
18. Oster G., Gould P. (1999). Rysunek w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
19. Rusek, M. (2015). Wypowiedzieć niewypowiedziane – użycie Scenotestu na oddziale onkologii dziecięcej na przykładzie pracy z 7-letnią pacjentką z nawrotem ostrej białaczki szpikowej, Psychoonkologia, 4, 161–168.
20. Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. tom III (s. 131- 165; 291-340), Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.
21. Toeplitz, Z. (2019). Niepełnoletni jako klient psychologa w: J. Brzeziński, B. Chyrowicz, Z. Toeplitz, M. Toeplitz-Winiewska (red.), Etyka zawodu psychologa (s. 427-447). Warszawa: PWN.
22. Zalewska, M. (2008). Zaburzenia rozwoju z perspektywy relacji. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.6.
23. Zawadzka, E., Rawa-Kochanowska, A. (2015). Magiczny świat baśni i bajek. Metafory i symbole w procesie wspomagania dziecka w rozwoju. Warszawa: Difin.

Literatura uzupełniająca:

W cyklu 2022Z:

Literatura podstawowa:
1. Weisz, J. R., Kazdin, A. E. (2020). Metody w psychoterapii dzieci i młodzieży oparte na dowodach. Kraków: WUJ.
2. Kendall, P. (2010). Terapia dzieci i młodzieży. Procedury behawioralno-poznawcze. Kraków: WUJ.
3. Morrison, J., Flegel, K. (2018). Wywiad diagnostyczny z dziećmi i młodzieżą. Kraków: WUJ.
4. Gmitrowicz, A., Janas-Kozik, M. (2018). Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Warszawa: Medical Tribune Polska.
5. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk: GWP.
6. Kołakowski, A., Pisula, A. (2014). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot: GWP.
7. Landreth, G. L. (2016). Terapia zabawą. Kraków. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
8. Oster G., Gould P. (1999). Rysunek w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
9. Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (2005). Wywiad psychologiczny. tom III, Warszawa: Wydawnictwo PTP/PTP.

Uzupełniająca:
1. Kazdin, A. E., Weisz, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: WUJ.
2. Manassis, K. (2014). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. . Kraków: WUJ.
3. Kendall, P., Hedtke, K. A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u dzieci. Podręcznik terapeuty, Gdańsk: GWP.
4. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Praktyka.
5. Grzesiuk, L., Suszek, H. (2011). Psychoterapia. Problemy pacjentów
6. Ambroziak, K., Kołakowski, A., Siwek, K. (2018). Depresja nastolatków. Gdańsk: GWP.
7. Kaduson, H., Schaefer, Ch. (2001). Zabawa w psychoterapii, Gdańsk: GWP.
8. Molicka, M. (2002). Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Poznań: Media Rodzina.

Uwagi

W cyklu 2020Z:

Zajęcia będą prowadzone w formie zdalnej w czasie rzeczywistym, zgodnie z planem studiów.
Linki do zespołów
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aef0681ea1f0f42f4b993a3d9e0ab2e85%40thread.tacv2/conversations?groupId=577c93ad-7a36-4dde-b65a-328b4a3ae73f&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a66eaeafae45c4bb9ae21fe599c27cb06%40thread.tacv2/conversations?groupId=8ed9f21a-1fd7-49e6-a6ae-edb8972c66fc&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a25e6de56109e4aba9da826f72d4ac032%40thread.tacv2/conversations?groupId=37206143-39f0-4558-922f-38a90b6bd8c9&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a1646cbf33f6048659feb84ca81d224ad%40thread.tacv2/conversations?groupId=d1f44ad0-64b0-4d6e-9090-f1a68716d364&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a45fa6ceda26344ac9555f4019867e9aa%40thread.tacv2/conversations?groupId=16ecc6a7-cc17-4d55-92f6-8efb1c5ec545&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
Sposób pomiaru efektów kształcenia:

wykład: dyskusje dydaktyczne, analiza materiału klinicznego, prezentacja multimedialna

warsztaty: ćwiczenia w małych grupach, prace domowe, prezentacje multimedialne, analiza materiału klinicznego, dyskusje dydaktyczne

Nakład pracy studenta

FORMA AKTYWNOŚCI

ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 45

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 25

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 25

Inne formy15

W cyklu 2020Zn:

Zajęcia będą prowadzone w formie zdalnej w czasie rzeczywistym, zgodnie z planem studiów.
Link do zespołu
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a8c25a2084b744b0492ed7d8bf1f400d2%40thread.tacv2/conversations?groupId=c390da3a-ef97-4d2f-aab5-3ede1fa38c69&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a0252032c037f496a8aa50c0fc925e6ce%40thread.tacv2/conversations?groupId=fca08644-70ad-4813-8865-2468fe8912cd&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ae7ea3c9e61904b04be490b76a56602bc%40thread.tacv2/conversations?groupId=d094497b-ea35-4857-84f5-cce74be197a6&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a85c29e6ff14b4856a53721a849c60690%40thread.tacv2/conversations?groupId=9527ccb6-59ca-4e12-93a1-e00a650aba97&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86
https://teams.microsoft.com/l/team/19%3a257cf5bec6394a5a8e4021d4dad889f2%40thread.tacv2/conversations?groupId=0fd06e1c-544f-4cfa-b6ff-11311b334b17&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

wykład: dyskusje dydaktyczne, analiza materiału klinicznego, prezentacja multimedialna

warsztaty: ćwiczenia w małych grupach, prace domowe, prezentacje multimedialne, analiza materiału klinicznego, dyskusje dydaktyczne

Nakład pracy studenta

FORMA AKTYWNOŚCI

ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia 45

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 25

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 25

Inne formy15

W cyklu 2022Z:

Link dla grupy wykładowej 2022/23 do zespołu w Teams:
https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3aPQ_FzK-j0qYsr-VyZ4Rze-mohRXy9x2zXvFz1911Huw1%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=a54b6d5a-67a3-4705-8ea6-c789864d57de&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

W cyklu 2022Zn:

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 20-3S-TTP1 w USOSweb