Diagnoza psychologiczna i pomoc dzieciom chorym somatycznie 20-3S-DPP1
W ramach przedmiotu student ma możliwość zapoznania się ze specyfiką pracy psychologa na oddziale somatycznym.
W ramach wykładu poruszane są zastępujące zagadnienia:
Stres i strategie radzenia sobie z nim u dzieci.
Dziecko jako pacjent oddziału somatycznego.
Teoretyczne modele adaptacji dziecka i jego rodziny do sytuacji przewlekłej choroby somatycznej.
Pomoc psychologiczna dzieciom chorym somatycznie.
Zaburzenia psychiczne w chorobach somatycznych
W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń:
ROLA PSYCHOLOGA W LECZENIU DZIECI CHORYCH SOMATYCZNIE
ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE
TRANSPLANTOLOGIA
ONKOLOGIA
DIABETOLOGIA
GASTROENTEROLOGIA
NARZĘDZIA DIAGNOZY W PRACY Z DZIECKIEM CHORYM SOMATYCZNIE
|
W cyklu 2020Z:
W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń: |
W cyklu 2020Zn:
W ramach ćwiczeń pogłębione zostaną treści dotyczące poszczególnych chorób somatycznych i ich specyfiki w kontekście aspektów psychologicznych. Zagadnienia poruszane w trakcie ćwiczeń: |
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
Ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat psychologicznych skutków występowania chorób somatycznych u dzieci.
Charakteryzuje specyfikę procesów rozwojowych zachodzących u dziecka chorego w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym.
Ma wiedzę na temat możliwych form pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci chorych somatycznie.
Umiejętności
Potrafi interpretować posiadane informację o wpływie choroby na rozwój dziecka i planować działania terapeutyczne
Potrafi przeprowadzić diagnozę procesów poznawczych i emocjonalnych dziecka somatycznie chorego z zastosowaniem odpowiednich technik diagnostycznych
Potrafi analizować dokumentację medyczną i integrować wiedzę na temat rozwoju dziecka z informacjami na temat jego sytuacji zdrowotnej
Potrafi dobierać odpowiednie metody, narzędzia i środki badawcze do specyfiki rozwoju dziecka chorego, potrafi sam skonstruować narzędzia potrzebne w praktyce klinicznej, potrafi interpretować wyniki badań i wyciągać wnioski do dalszych oddziaływań terapeutycznych
Potrafi projektować rozwiązania złożonych problemów psychologicznych dziecka chorego i przewidywać skutki planowanych działań.
Kompetencje społeczne
Z zaangażowaniem planuje postępowania terapeutyczne zgodne z zasadami etyki i szacunkiem wobec dziecka chorego somatycznie przejawia otwartą postawę na specyfikę doświadczanych przez dziecko trudności w kontakcie klinicznym.
Jest gotowy do podejmowania wyzwań związanych z udzielaniem pomocy psychologicznej dzieciom chorym somatycznie, potrafi podejmować współpracę w wielospecjalistycznym zespole, zna swoje obowiązki i prawa.
Kryteria oceniania
Aktywny udział studenta w aktywnościach proponowanych w ramach ćwiczeń. Zaliczenie kolokwium- ćwiczenia próg zaliczenia 60% poprawnie udzielonych odpowiedzi
Zaliczenie testu - egzamin- wykład próg zaliczenia 60% poprawnie udzielonych odpowiedzi
Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. Ziółkowska. B. (2010). Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych. Gdańsk, GWP.
2. Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
3. Pilecka, W. (2011). Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci
i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wydawnictwo Emu.
5. Włodarczyk D., Jakubowska - Winiecka A., (2007). Podstawowe zasady pomocy psychologicznej dla chorych somatycznie. W: Jakubowska - Winiecka A., Włodarczyk D., (red.). Psychologia w praktyce medycznej. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 192 - 214.
6. Kubacka - Jasiecka. D. (2010). Rozważania i głosy w dyskusji. Psycholog wobec choroby somatycznej – rok 2009. Sztuka Leczenia., XX, nr.1-2, s. 101 – 140.
7. Dodziuk. A., (2009). O śmierci – z dziećmi tak jak z dorosłymi. W: Binnebesel. J., Janowicz. A., Krakowiak. P., (red.) Jak rozmawiać z uczniami o końcu życia
i wolontariacie hospicyjnym. Gdańsk, Via Medica, s.167 – 180.
8. Krakowiak. P., Paczkowska. A., Janowicz. A., Sikora. B., (2013). Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Gdańsk, Fundacja Lubię Pomagać, s. 191 – 204, 205 -213.
Literatura uzupełniająca:
1. Cybulski M., Strzelecki W. (red.). Psychologia w naukach medycznych. Poznań, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego .
2. Maciarz, A., (2001). Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków, Impuls.
3. Wyczesany, J., Ostrowski, T., Lohn, Z., (2000). Indywidualne i społeczne czynniki determinujące aktywny udział dzieci chorych w procesie leczenia, Kraków, Wydawnictwo Impuls
4. Kuty-Pachecka. M., Stefańska. K. (2014). Zaburzenia psychiczne u dzieci
z rozpoznaną chorobą nowotworową. Psychiatr. Psychol. Klin., 14 (2), 156–163.
5. Ryżanowska D.(2007). Sieć wsparcia społecznego i jej rola w promowaniu zdrowia psychicznego dziecka z choroba onkologiczną oraz jego rodziny – przegląd badań. Sztuka Leczenia, 15, nr 4-5,37-48.
6. Schier K., (2005). Bez tchu i bez słowa. Gdańsk, GWP.
|
W cyklu 2020Z:
Literatura obowiązkowa: Literatura uzupełniająca: |
W cyklu 2020Zn:
Literatura obowiązkowa: Literatura uzupełniająca: |
Uwagi
|
W cyklu 2020Z:
Zajęcia odbywają się z wykorzystaniem aplikacji Teams: METODY KSZTAŁCENIA: - wykład monograficzny, - wykład kursoryczny, - dyskusja -prezentacje -studia przypadków. NAKŁAD PRACY STUDENTA: Godziny kontaktowe ćwiczenia 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15 Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15 |
W cyklu 2020Zn:
zajęcia prowadzone są w aplikacji Teams na kanale: To wspólny kanał dla grupy pierwszej i drugiej METODY KSZTAŁCENIA: - dyskusja -prezentacje -studia przypadków. NAKŁAD PRACY STUDENTA: Godziny kontaktowe ćwiczenia 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 15 Inne formy – przygotowanie się do dyskusji 15 |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: